اختصاصی سافت‌گذر: کیس «کاربید ایر 240»، یک فلفل ریز و تیز!

به گزارش سافت‌گذر ؛ مدت‌هاست که لپ‌تاپ‌ها به عنوان رایانه‌هایی که هم در خانه و هم در مسافرت می‌توانند نیازهای کاربران را برطرف کنند، جای رایانه‌های شخصی یا همان پی‌سی‌ها را گرفته‌اند، اما هنوز هم کارهایی هستند که فقط از رایانه‌های شخصی برمی‌آید و برای داشتن یک رایانه شخصی کارآمد، اولین گام، بستن یک کیس قدرتمند است.

درست پشت سر کیس «کاربید ایر 540»، برادر کوچکش با نام «ایر 240» عرضه شد. این کیس مدعی است چیدمان داخلی منحصربه‌فرد برادر خود را در ابعاد کوچک‌تر حفظ کرده و عملکرد سامانه خنک‌کننده و انعطاف دستگاه را پایین نیاورده است. چنانچه می‌خواهید بدانید آیا واقعاً ضرب‌المثل «فلفل نبین چه ریزه...» صحت دارد یا خیر، این مقاله را تا آخر بخوانید.

معرفی: خارج و داخل دستگاه
اواخر دهه اول سده 18 میلادی، نخستین سمعک‌ها با باتری‌هایی که در کیف دستی جا می‌شدند، پا به عرصه وجود گذاشتند. اما امروز شاهد سمعک‌های دیجیتالی هستیم که به زحمت به چشم می‌آیند. به طریقی مشابه، شرکت مخابراتی «موتورولا» گوشی موبایل «آجری» را معرفی کرد، در‌حالی‌که امروزه گوشی‌ها به راحتی در کف دست جا می‌شوند.

مثال‌های بالا نمونه‌هایی از کوچک کردن ابعاد دستگاه‌هاست. اگر می‌توان این‌ها را مینیاتوری کرد، چرا رایانه‌های خانگی هنوز این‌قدر بزرگ و عظیم‌الجثه‌اند، طوری‌که نصف اتاق را اشغال می‌کنند؟ به نظر می‌رسد شرکت «کورسر» نیز همین پرسش را از خود پرسیده و در همین راستا حضور «کاربید ایر 240» را اعلام کرده است. کاربید ایر 240 به‌اصطلاح SFF یا یک «فرم فاکتور کوچک» از «کاربید ایر 540» است.

آیا ایر 240 به پای برادر بزرگ‌ترش می‌رسد؟ بیایید سطح امیدواری خود را زیاد بالا نبریم.

«ایر 240» یک کیس از جنس استیل با پوشش پلاستیکی بوده که پنجره پهلویش از پلی‌کربنات است. حمایت مادربردی‌اش تنها به بردهایMini-ITX (mITX)  و MicroATX (mATX) محدود می‌شود. فضای داخلی دستگاه برای کارگذاشتن چند ابزار خنک‌کننده مایع پیشرفته کافی است و دستگاه این قابلیت را دارد که تا 9 فن خنک‌کننده را جای دهد. بیایید کارکرد اصلی دستگاه را فراموش نکنیم که تا 6 هارد درایو را در دو محفظه جداگانه جهت گردش هوای بهتر پشتیبانی می‌کند. نحوه قراردهی دستگاه می‌تواند به سمت چپ و پنجره دستگاه، راست، یا بالا باشد. ارتفاع خنک‌کننده‌های پردازنده‌های مرکزی نمی‌تواند بیش‌تر از 120 میلی‌متر باشد، در‌حالی‌که خنک‌کننده‌های پردازنده گرافیکی تا 290 میلی‌متر می‌توانند طول داشته باشند.

 

از سمت راست که به چپ بیاییم، خروجی‌های یواس‌بی 3 و درگاه‌های 3.5 میلی‌متری هدفون و میکروفون را می‌بینیم، و بعد دکمه خاموش/روشن، ال‌ای‌دی، دکمه راه‌اندازی مجدد و توری‌های فیلترداری که بیش‌تر فضای دستگاه را اشغال کرده‌اند. ازآن‌جاکه «ایر 240» را می‌توان در وضعیت‌های مختلفی قرار داد، لوگوی شرکت نیز با‌توجه به مغناطیسی بودنش، قابل جابه‌جایی است تا همیشه در جلوی دستگاه بدرخشد.

 

به گزارش سافت‌گذر ؛ به انتهای چپ دستگاه که می‌رسیم شاهد یک ابتکار تازه از «کورسر» هستیم، جایی‌که به جای درپوش سنتی سابق، یک پنجره شفاف به‌کاررفته که بیش‌تر اجزای داخلی را نمایش می‌دهد. هر دو پهلوی «ایر 240» با پیچ‌های پروانه‌ای بسته می‌شود.

 

به‌دلیل وجود محفظه‌های جداگانه، پنل پشتی، ظاهری متفاوت یافته است. درپوش دسترسی به محل قرارگیری درایوهای 3.5 اینچی، بالا سمت چپ است و پایین آن، دهانه عمودی منبع تغذیه را می‌بینیم. پشت محفظه دوم سمت راست، دهانه ورودی/خروجی مادربرد دیده می‌شود، کنار آن نیز جا برای دو فن 80 میلی‌متری پیش‌بینی‌شده است. پایین این قسمت نیز، چهار شکاف اضافی واقع شده که با گیره نگهداری بدون پیچ، سرجای خود ثابت شده‌اند.

 

روی پنل پهلوی راست دستگاه، هواکشی با فیلتر مغناطیسی قرار داده شده است که جریان هوا را دور هارد درایوها و منبع تغذیه به گردش درمی‌آورد. جلوی هواکش نیز می‌توان به صورت اختیاری یک فن 120 میلی‌متری برای خنک‌کنندگی بیش‌تر نصب کرد.

 

پنل‌های بالایی و پایینی به‌دلیل قابلیت جایگذاری متفاوت دستگاه، یکسان طراحی شده‌اند. هر دو، هواکش اضافی دارند که با پیچ و مهره معمولی در جای خود محکم می‌شود.

 

با برداشتن پنل بالایی می‌توان به محل درایوهای 2.5 اینچی دسترسی داشت. هم‌چنین می‌توان فن دمشی و بیرون‌دهنده هوای دستگاه با عنوان AF120L را مشاهده کرد. با‌توجه به وضعیت قرارگیری دستگاه، می‌توان فن 120 میلی‌متری را به جلو یا عقب جابه‌جا کرد. به‌علاوه برای یک فن دیگر هم جا هست، اما این‌قدر نیست که بتوان از سامانه‌های خنک‌کننده مایع استفاده کرد. ازآن‌جاکه در این بررسی مشتاق بودیم همه جای دستگاه را ببینیم، پنل جلویی را برداشته و دو فن مکنده و اتصالات پنل جلوی کیس را مشاهده کردیم.

 

با برداشتن پنل سمت چپ، محتویات داخلی ازجمله مادربرد، واحد پردازنده گرافیکی GPU، و سامانه خنک‌کننده را می‌بینیم. چنانچه بخواهید از خنک‌کننده‌های مایع با برد mITX استفاده نمایید، می‌توانید سردکن‌هایی تا اندازه 240 میلی‌متر را در قسمت پایین و بالای دستگاه کار بگذارید. اما اگر از برد بزرگ‌تر mATX استفاده می‌کنید، سردکن‌ها تنها در قسمت جلویی جا می‌شوند. صفحه نگه‌دارنده مادربرد پر است از سوراخ‌های حلقه‌ای برای نظم بخشیدن به کابل‌ها. در ضمن، در ناحیه سی‌پی‌یو نیز به تناسب، دهانه‌ای باز شده است.

 

به گزارش سافت‌گذر ؛ در سوی دیگر مادربرد، درایوها و منبع تغذیه واقع شده است. در جلو، قفسه عمودی درایوها را می‌بینیم که تا سه درایو 2.5 اینچی را دربرمی‌گیرد، این‌درحالی‌است‌که قفسه برای سه درایو 3.5 اینچی در قسمت پشتی قرار دارد. در قسمت جلویی پایین دستگاه می‌توان کابل‌ها را دسته‌بندی کرد و از عقب آن برای قرار دادن منبع تغذیه روی چهار فوم که خاصیت لرزه‌گیری دارند، استفاده نمود.

 
از جمله مواردی که به همراه کیس ایر 240 دریافت می‌کنید: پیچ‌های بالانگه‌دارنده مادربرد، پیچ‌های محکم‌کننده برد و درایوها، پیچ‌های ریز و درشت مخصوص فن، بست کابل، و چهار پایه پلاستیکی. با‌توجه به سابقه‌ای که از کیس‌های «کورسر» دیده بودیم، عدم وجود پیچ برای محکم کردن منبع تغذیه در این دستگاه عجیب به نظر می‌رسید.

 

درست است که مدل مادربرد مورد بررسی ما mATX بود، بااین‌همه حتی پیش از مراحل نصب اجزا به مشکلاتی برخوردیم. برای این‌که بدانید این دردسرها چه بودند و این‌که نتایج تست دما به چه صورت بود، تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.

نصب و تست دستگاه
ازآن‌جاکه از قبل برنامه‌ریزی کرده بودیم، روی‌هم‌رفته روند نصب قطعات راحت انجام شد. پیروی از این رویه وقتی‌که با «فرم فاکتور کوچک» یا همان SFFها سروکار دارید، به‌دلیل پیچیدگی زیاد، بسیار به کار می‌آید. دست آخر، همه اجزا که روی دستگاه «پشتیبانی» می‌شدند به‌راحتی و بدون نیاز به دستکاری یا جابازکردن سوار شد، حتی واحد پردازنده گرافیکی بلندGTX 470  نیز خوب سرجایش قرار گرفت.

دلیل این‌که از واژه «پشتیبانی» استفاده شد این است که ما معمولاً برای تست محصولات، از سامانه خنک‌کننده «ترمالتک جینگ» Thermaltake Jing استفاده می‌کنیم، اما بلندی قد آن مانع از کاربرد آن در این مورد شد. از‌این‌رو، خنک‌کننده را به NH-C14 شرکت «ناکچوا» Noctua تغییر دادیم. ناکچوا از یک فن که زیر سطح گسترده دستگاه قرار می‌گیرد، بهره می‌برد، با ایجاد این تغییر، پنل پهلویی، جا باز کرد. از‌طرفی مجبور شدیم حافظه را نیز عوض کنیم چراکه کیت حافظه «دامینیتور» Dominator شرکت کورسر از تهویه‌های قد بلند استفاده می‌کند. پس از صورت دادن این تغییرات، آماده انجام تست شدیم. از‌این‌رو حواستان باشد که همه‌چیز را از قبل پیش‌بینی کنید.

ویژگی‌ای که در قسمت بررسی اجزای بیرونی بدان نپرداختیم «گیره بدون پیچ» است که کارت‌های توسعه را سر جای خود نگه می‌دارد. در حالت عادی این گیره از جنس پلاستیک بوده و به‌خوبی از عهده وظیفه خود برنمی‌آید، اما این یکی کاملاً از فلز ساخته‌شده و کارت‌ها را به‌خوبی سرجا نگه می‌دارد. هرچه کردیم، نتوانستیم واحد پردازنده گرافیکی را از سر جایش تکان دهیم. برای آن‌هایی‌که فکر می‌کنند کار از محکم‌کاری عیب نمی‌کند، جای پیچ و مهره برای کارت‌ها تعبیه‌شده است.

 

نحوه پرداخت و چیدمان دستگاه، کاملاً کار «کورسر» است، از‌این‌رو اجزا به‌سرعت و بی‌دردسر روی آن سوار می‌شوند. برای نصب سردکن 240 میلی‌متری جلو، ابتدا چند تست آزمایشی انجام دادیم، البته زمانی‌که نوبت به برق‌رسانی به فن‌ها رسید، «هدر» اتصال‌دهنده روی مادربرد کم آوردیم. با‌توجه به محدویت فضایی که «ایر 240» دارد، مادربردهای معدودی روی آن نصب می‌شوند، از‌این‌رو برای حل این مشکل استفاده از یک کابل گسترشی «اسپلیتر» پیشنهاد می‌شود.

به گزارش سافت‌گذر ؛ پیش از این‌که نتایج تست دما را بررسی کنیم، در تصویر زیر اجزای اصلی دستگاه را به همراه سامانه تست‌کننده می‌بینیم.

 

در عکس زیر نیز بخش آشفته مربوط به درایوها و منبع تغذیه قابل مشاهده‌اند. شاید خیال کنید گردباد به این قسمت زده، اما ازآن‌جاکه فن نداریم به‌راحتی سیم‌ها را در گوشه جمع کردیم. خوش به حال آن‌هایی‌که منبع تغذیه یک‌تکه دارند.

 

همه تست‌ها در دمای ثابت 20 درجه سانتی‌گراد انجام شد، این وضعیت در قبل و بعد از آزمایش‌ها به‌وسیله یک دماسنج استاندارد کنترل شد. در همه مراحل تست، از سامانه اندازه‌گیری دمای AIDA64 استفاده شد.

تا ده دقیقه به ویندوزها دست نزدیم تا همه برنامه‌ها و سرویس‌ها پیش از ضبط دمای واحد پردازنده گرافیکی و سی‌پی‌یو بالا آمده باشند. با اجرای پایداری‌سنج OCCT LINPACK به مدت 20 دقیقه، دمای سی‌پی‌یو اندازه‌گیری شد. برای واحد پردازنده گرافیکی از تست OCCT با همین مدت زمان استفاده کردیم.

فرکانس اورکلاک حداکثر را روی 4 گیگاهرتز تنظیم کرده و پس از تست‌های فراوان، از پایداری آن اطمینان حاصل شد. کلاک‌های نهایی واحد پردازنده گرافیکی، 760 مگاهرتز روی هسته و 1000 مگاهرتز «نرخ داده‌های چهارگانه» برای حافظه «رم» ثبت شد. دراین‌بین ولتاژ را به وسیله برنامه «افتربرنر» Afterburner شرکت «ام‌اس‌آی» MSI تا 1.087 ولت بالا بردیم.




با کنار رفتن درایوهای 5.25 اینچی از بازار رایانه، کیس‌های جدید دیگر برایشان فضایی درنظر نمی‌گیرند. این موضوع در «ایر 240» نیز بسیار سودمند واقع شده و سامانه خنک‌کننده سی‌پی‌یو به‌خوبی از عهده وظیفه خود برمی‌آید چرا که می‌تواند بدون وجود مانع، هوا را به سی‌پی‌یو برساند. سی‌پی‌یو در اوج فعالیت خود حداکثر دمایی معادل 61 درجه را تجربه می‌کند که دمای خوبی محسوب می‌گردد.

پیش از این‌که نتایج دمای واحد پردازنده گرافیکی شما را نگران کند، باید بگوییم کارت گرافیک ما از خنک‌کننده «رفرنس» reference استفاده می‌کند که به پای خنک‌کننده‌های سفارشی پیشرفته نمی‌رسد. این موضوع و پایین قرار گرفتن کارت گرافیک سبب شده جریان هوای کم‌تری از آن محل عبور کند و دما بالا رود. همیشه کارت گرافیک‌ها از لحاظ دمایی دردسرساز می‌شوند، به همین دلیل بود که آن‌ها را در تست‌های مختلف از قلم نمی‌اندازیم.

به گزارش سافت‌گذر ؛ متأسفانه به‌دلیل بزرگ بودن مادربرد mATX، فضای کافی برای نصب فن زیر کارت گرافیک وجود ندارد. به هرحال ما یکی را زیرش قرار دادیم، اما به‌خوبی سر جایش قرار نگرفت. چنانچه واقعاً به خنک‌کننده گرافیکی نیاز داشتید، می‌توانید از روش غیرمعمول قرار دادن فن روی بست کابل‌ها استفاده کنید.

 

از لحاظ صدا، خود ایر 240 پر سروصدا نیست، اما جریان دائم هوا ممکن است مشکل‌ساز شود، به‌ویژه زمانی‌که فن‌ها با 100 درصد ظرفیت کار می‌کنند. ما نیز همه تست‌ها را در نهایت ظرفیت‌ها انجام دادیم. از‌طرفی، وقتی فن‌ها را روی 50 درصد می‌گذاریم، تقریباً صدایی شنیده نمی‌شود، اما این کار همان‌طورکه انتظار می‌رود، دما را بالا می‌برد. اگر کیس را به حداکثر تعداد فن مجهز کنیم، صدا ناخواسته بالا می‌رود، اما این هزینه‌ای است که برای خنک نگه‌داشتن دستگاه باید پرداخت.

بالأخره بعد از عبور از چند دست‌انداز و دردسر کوچک، به ظرفیت‌های ایر 240 پی بردیم. آن‌چه در پایین می‌آید خلاصه تجربیات ما درخصوص این کیس پیشرفته است.

کلام آخر
ایر 240 برای سیستمی که با مادربرد mITX بسته می‌شود، جادار محسوب می‌شود، به طوری‌که می‌توانید چند سردکن 240 میلی‌متری نیز اضافه نمایید. چنانچه از آن به‌عنوان کیس برای برد mATX استفاده می‌کنید، خیالتان از بابت خنک‌کنندگی راحت باشد، چراکه می‌توان یک سردکن 240 میلی‌متری در قسمت جلویی کار گذاشت و بااین‌حال برای یک کارت گرافیک بلند نیز جا داشت. اما به خاطر داشته باشید که در آن صورت نمی‌توان زیر کارت گرافیک، از فن استفاده کرد.

نحوه دسترسی به هارد درایوها به‌خوبی طراحی شده است. بااین‌حال برای قطع کردن کابل دیتا و منبع تغذیه باید پنل بغل را برداشت. دسترسی از پشت به درایوهای 3.5 اینچی به‌خوبی صورت می‌گیرد، اما برای 2.5 اینچی‌ها باید سرپوش بالایی را برداشت. از‌این‌رو، اگر راه دیگری برای دسترسی به آن‌ها پیش‌بینی می‌شد، بهتر بود. یکی از این راه‌ها که هزینه‌بر نیز هست، کاربرد «هات‌سواپ»ها یا همان درگاه‌هایی است که به کمک آن‌ها، بدون اختلال در کار سیستم می‌توان قطعاتی را تعویض نمود، می‌باشد.

شخصاً از پایه‌های چسبنده زیر کیس خوشم نمی‌آید، به‌ویژه این‌که در کیس خوش‌ساختی مثل «ایر 240» باشند. درست است که بیشتر ما، تنها یک‌بار کیس را ساخته و پرداخته کرده و در یک‌جا قرار می‌دهیم، اما یکی از ویژگی‌های عالی «ایر 240» این است که در سه وضعیت مختلف قرار می‌گیرد. چنانچه زیاد، پایه‌های چسبنده را بردارید و جا بزنید، خاصیت چسبندگی‌اش از بین می‌رود و ازاین‌رو بهتر بود پایه‌های جداشدنی استفاده می‌شدند.

نکات بالا شاید کمی به نظر منفی بیایند، ولی این‌ها همه نظر شخصی من است. هرچند این کیس روی‌هم‌رفته فوق‌العاده است، اما وظیفه من این است که آن‌را زیر و رو کنم و همه‌چیز را در بالاترین سطح آن تست کنم تا خریدار احتمالی، پیش از این‌که پول زیادی هزینه کند،‌ بداند دقیقاً چه چیزی می‌خرد.

 

با کمال صداقت باید گفت تنها مشکلاتی که «ایر 240» دارد این است که منبع تغذیه، بدون پیچ و مهره مانده و کابل گسترشی «اسپلیتر» برای اضافه کردن فن وجود ندارد. اکثر پاورها روی خودشان پیچ و مهره دارند. با گنجاندن کابل گسترش، مشکل مادربردهای mITX و mATX در نداشتن جا برای فن هم حل می‌شد، که متأسفانه این‌گونه نشده است.

به گزارش سافت‌گذر ؛ درست است که ایر 240 نسبت به دیگر دستگاه‌های «فرم فاکتور کوچک» بزرگ‌تر است، اما تعداد انگشت‌شماری از آن‌ها می‌توانند از آن نوع خاص خنک‌کننده مایع یا شمار زیاد فن‌های قابل نصب روی ایر 240، پشتیبانی کنند. قیمت این کیس 89.99 دلار است.

چه بخواهید یک سیستم جدید راه بیندازید و چه بخواهید برای مادربرد mITX یا mATX خود کیس مناسبی پیدا کنید، ایر 240 با طراحی و ساخت بی‌نظیری که دارد، رؤیایتان را به واقعیت تبدیل می‌کند.

اخبار مرتبط