به گزارش
سافت‌گذر ؛ ترکیب رایانه‌ها با سینمای خانگی که به رایانه‌های سینمای خانگی یا HTPC مشهور شده‌اند، امروزه در بسیاری از خانه‌ها رایج شده است و طبیعتاً هر رایانه‌ای به یک صفحه‌کلید متناسب هم نیاز دارد.
«آیوگیر جی‌کی‌ام571آر»IOGEAR GKM571R ، صفحه‌کلید کوچکی است که اندازه‌اش از یک کف دست تجاوز نمی‌کند. این صفحه‌کلید وایرلس مجهز به سیستم ترک‌بال داخلی لیزری می‌باشد و با چراغ‌های پس‌زمینه LED، نوردهی می‌شود و از کلید و اسکرول ماوس هم برخوردار است. در تبلیغات این صفحه‌کلید، فناوری فرکانس رادیویی با دامنه برد 10 متر به چشم می‌خورد. شرکت "آیوگیر" از GKM57IR با عنوان "راه حلی ایده‌آل برای سرگرمی‌های خانگی و کسانی که به دنبال تبدیل تلویزیونشان به رایانه هستند" یاد می‌کند. ما نیاز داشتیم تا خودمان به این باور برسیم که آیا واقعا این یک راهکار ایده‌آل است؟ آزمایش‌های اولیه من به طور قطع این را تصدیق می‌کرد.
مشخصات
قبل از این که به این صفحه‌کلید بپردازیم بگذارید نگاهی به درون این محصول بیندازیم.
آنچه درون بسته این صفحه‌کلید هست: یک عدد صفحه‌کلید مولتی‌مدیا، یک عدد گیرنده یواسبی فراکانس رادیویی (RF)، یک عدد پارچه تمیز کننده، دو عدد باتری قلمی، یک عدد دفترچه راهنما، یک عدد کارت گارانتی.
|
فناوری وایرلس
|
فرکانس رادیویی (RF )
|
|
فرکانس رادیویی
|
2.4 گیگاهرتز
|
|
رابط‌ها
|
گیرنده یواسبی RF
|
|
دامنه برد
|
تا 10 متر
|
|
دقت جابه‌جایی
|
دقت ترک‌بال با کیفیت 400/800/1200 نقطه در اینچ
|
|
ابعاد (عرض × ارتفاع × قطر)
|
6.25 × 5.5 × 1.25 اینچ
|
|
وزن
|
82 گرم
|
|
کلیدهای میانبر
|
19 کلید به منظور دسترسی سریع به مولتی‌مدیا و ویندوز مدیا سنتر
|
|
نوع باتری
|
دو عدد باتری آلکالاین قلمی
|
طراحی
از نظر زیبایی شناختی "آیوگیر GKM571R "هیچ ویژگی منحصر به فردی ندارد. یک مستطیل کوچک سیاه است که با رنگ نقره‌ای جلوه داده شده و کاور سیاه رنگ نیمه‌شفافی دارد. بجز در قسمت لولای کاور، لبه دیگر کلیدها قدری انحنا دارند. من خودم به شخصه دوست دارم گوشه‌های گردش، شعاع بیشتری می‌داشتند و همه گوشه‌هایش یک اندازه بودند تا حس "جعبه‌مانند" به آدم ندهند. ولی در کل طراحی زشتی ندارد و روی میز پذیرایی خیلی جلب توجه نمی‌کند، که برای من یک نقطه قوت محسوب می‌شود، چون ترجیح می‌دهم صفحه‌کلید رایانه‌ام اصلی‌ترین شیء روی میز پذیرایی نباشد. هرچند پسر یازده ساله من فکر می‌کند این صفحه‌کلید "محشر" است.
به گزارش
سافت‌گذر ؛ در ابتدا کاور نیمه‌شفاف این صفحه‌کلید، قدری توی ذوقم می‌زد چراکه "لاجیتک دی‌نوو مینی" را به یادم می‌آورد که من از آن محصول دل خوشی ندارم، چون یکی خریده بودم، اما خیلی زود خراب شد. البته طراحی دو لولایی آیوگیر ثابت کرده است که به این راحتی‌ها خراب شدنی نیست و بعلاوه کلید خاموش-روشن را هم با ظرافت در همین لولاها کار گذاشته‌اند. اگر در آیوگیر GKM571R را در حالت باز رها کنید، این دستگاه وارد حالت استندبای با مصرف باتری کم می‌شود. همچنین این کاور از نشستن گرد و خاک بر روی کلیدها جلوگیری می‌کند.
کلیدهای روی آیوگیر GKM571R از جنس پلاستیک و شبیه به جنسی هستند که در مک‌بوک به کار رفته است. تنها چند دقیقه طول کشید تا به فشار کلیدها عادت کنم. ابتدا کلیدها از دستم در می‌رفتند چراکه به اندازه کافی فشارشان نمی‌دادم، تقصیر را هم به گردن خشکی کلیدها می‌انداختم. کلیدها علی‌رغم به اندازه کوچک‌شان، فضای خوبی برای تایپ کردن در اختیار کاربر قرار می‌دهند. ولی کسانی که انگشتان بزرگی دارند ممکن است با مشکل مواجه شوند.
تصویر صفحه‌کلید، فقط نمونه است و مربوط به مدل GKM571R نیست
همه کلیدها، نور پس‌زمینه آبی رنگی دارند که با سنسور نور بالای کلیدهای مدیا کنترل می‌شود. همچنین نور پس‌زمینه کلیدها را می‌توان با کلید‌هایی که در زیر دستگاه تعبیه شده به کلی خاموش کرد. این طراحی می‌توانست با یک سنسور قابل تنظیم برای نور پس‌زمینه بهبود یابد، چرا که در حال حاضر بایست تاریکی مطلق باشد تا نور پس‌زمینه فعال شود. همچنین یک ایراد هم در باتری‌ها وجود دارد: نور پس‌زمینه با باتری‌ها کار نمی‌کند. مسئله مهمی نیست، ولی اول فکر کردم که صفحه‌کلید ایراد دارد. بعلاوه رنگ آبی برای نور پس‌زمینه رنگ خوبی نیست چراکه وقتی روشن می‌شود کنتراست نور برای دیدن کلیدها کافی نیست. باید به صفحه کلید خیره شد. در مورد کاربری صفحه‌کلید کمی جلوتر صحبت خواهیم کرد.
تصویر صفحه‌کلید، فقط نمونه است و مربوط به مدل GKM571R نیست
می‌دانم که همه ترک‌بال را دوست ندارند، ولی من دوست دارم. خیلی ساده و راحت است که انگشت شست راستت را روی ماوس بگذاری و شست چپ را روی کلید قرینه‌اش. تنها انتقاد من این است که خود ترک‌بال، کلید نیست. البته قبول دارم که برخی ترک‌بال و تاچ‌پدهایی را ترجیح می‌دهند که کلید نیستند، چراکه دوست دارند بتوانند روی آن‌ها ضربه بزنند. اما به نظر من اگر این ترک‌بال به فشار حساس بود تا بتوان از آن‌ها به عنوان کلید ماوس استفاده کرد، ایده‌آل می‌شد. در کنار ترک‌بال، یک چرخ اسکرول در سمت چپ دستگاه قرار دارد. این ویژگی، به ظاهر پرکاربرد است و اجازه می‌دهد بتوانیم خیلی سریع در فایل‌های خود جابه‌جا شویم. اما من که اغلب فراموش می‌کنم از آن استفاده کنم.
راه‌اندازی
کدام راه‌اندازی؟ هیچ درایوری برای سیستم‌عامل‌هایی که من تست کردم، نیاز نشد. نه برای ویندوز 7 نسخه 64 بیتی و نه برای سیستم عامل مک ایکس Snow Leopard. فقط نیاز دارید باتری‌ها را درون صفحه‌کلید بگذارید و گیرنده را وصل کنید به پورت یواسبی. فقط همین. از آنجایی که یواسبی این صفحه‌کلید، استاندارد است شما می‌توانید در طول بوت کردن در فضای بایوس BIOS هم به صفحه‌کلید دسترسی داشته باشید و با آن کار کنید. اشکال نداشتن درایور این است که هیچ کلید قابل برنامه‌ریزی یا گزینه‌ای برای تغییر کارکرد کلیدهای پیش‌فرض وجود ندارد. برای مثال برخی از صفحه‌کلیدهای مالتی‌مدیا به شما این امکان را می‌دهند تا کلیدهای پیش‌فرض اف‌ان Fn را به حالت معمولی درآورید یا از آن‌ها به عنوان میانبر استفاده کنید.
تست و کارایی
وقتی حرف از صفحه‌کلیدهای وایرلس کامپیوترهای سینمای خانگی به میان می‌آید، من معمولا پنج مورد را در ارزیابی آن‌ها لحاظ می‌کنم: زیبایی، دامنه برد، دقت، ابعاد، و کارایی. محصول آیوگیر را از منظر زیبایی شناختی قبلا بررسی کرده‌ایم. پس بگذارید در مورد دامنه برد وایرلس صحبت کنیم.
دامنه برد
درست مثل اغلب دستگاه‌های مدرن RF، آیوگیر GKM571R در تبلیغات خود ادعا می‌کند که تا 10 متر برد دارد، ولی تست ما نشان می‌دهد که برد این دستگاه در حد 8.5 متر است. وقتی گیرنده یواسبی را به پورت یواسبی پشت وصل می‌کنیم، دامنه برد به 3 متر کاهش می‌یابد تا کارایی حداکثری داشته باشد (تا هیچ کلید‌ی عملکرد بدی نداشته باشد). وقتی یواسبی را به پورت جلو وصل می‌کنیم یا از کابل کوتاه استفاده می‌کنیم تا گیرنده را جابه‌جا کنیم، دامنه برد تا حدود 5.5 متر افزایش می‌یابد.
به گزارش
سافت‌گذر ؛ برای استفاده شخصی، نیاز به برد 3.5 متر داشتم تا یواسبی در فاصله 3 اینچی کیس قرار گیرد و کارایی خوبی هم داشته باشد. ما متوجه شدیم که یواسبی RF وقتی به پشت کامپیوتر وصل می‌شود، خوب کار نمی‌کند، مخصوصا وقتی آن دور و بر، پس از سیم و امواج مختلف باشد. می‌شد که از پورت‌های جلو استفاده کرد، ولی من ترجیح می‌دهم وقتی قرار است وسیله‌ای دائما به کامپوتر وصل باشد، از پورت‌های عقب استفاده کنم. بر خلاف محصولات مشابه، صفحه‌کلید آیوگیر GKM571R کابل رابط یواسبی کوتاه را ندارد.
دقت
وقتی در دامنه برد کم از این صفحه‌کلید استفاده می‌کنیم، بسیار دقیق عمل می‌کند. وقتی به کلیدهای نسبتا سفت این صفحه‌کلید عادت کردم، هیچ کلید‌ی خطا نداشت. ترک‌بال ماوس هم واقعا مرا شگفت‌زده کرد. قبلا گفتم که چه قدر ترک‌بال‌ها را دوست دارم، ولی بهتر بود می‌گفتم: چقدر ترک‌بال‌های خوب را دوست دارم. تجربه من با "ترک‌من ماربل پلاس" TrackMan Marble Plus شرکت لاجیتک در سال 1999 نشان می‌داد که هر ترک‌بالی که در دو سه سال قبل از آن استفاده کرده بودم، به دردنخور بودند. حداقل در مورد صفحه‌کلیدهای کوچک، آیوگیر خلاف آن را ثابت کرد. این ترک‌بال به عنوان یک ماوس دقیق، استفاده از آن ساده و راحت است. من ترجیح می‌دهم با حساسیت 1200 نقطه در اینچ کار کنم، ولی بقیه اعضای خانواده‌ام حساسیت 800 نقطه در اینچ را ترجیح می‌دهند که خوشبختانه با قرار دادن کلید اضافی فانکشن، می‌توان حساسیت را تنظیم کرد.
شکل و شمایل
گفتم که GKM571R از نظر زیبایی، محصول چندان جالبی نیست، اما برای یک کامپیوتر سینمای خانگی این ظاهر، بی‌نقص است. روی میز چای‌خوری، توی ذوق نمی‌زند و می‌توان آن را بین کف دو دست قرار داد و از انگشتان شصت برای تایپ و کنترل ماوس استفاده کرد. بعضی‌ها ترجیح می‌دهند از نوعی که با یک دست هم کار می‌کند، استفاده کنند. اما با دو دست کار کردن، من را یاد "نینتندو دی‌اس لایت" Nintendo DS Lite می‌اندازد و حس می‌کنم این طور راحت‌تر است.
کارایی
کارایی این صفحه‌کلید من را در مورد این صفحه‌کلید دو دل می‌کند. اول با خودم فکر کردم که "محشر است. بالاخره یک صفحه‌کلید کوچک که من می‌توانم از آن به راحتی استفاده کنم." اما بعد از چند هفته استفاده، کاربری صفحه‌کلید به شدت اذیتم کرد. یا دقیق‌تر بگویم "نبود بعضی کلیدهای خاص." به علت اندازه کوچک این صفحه‌کلید، بسیاری از کلیدهای خاص و کلیدهای مدیا، مشترک هستند. برای مثال کلید کنترل ویندوز مدیا سنتر (تلویزیون، موزیک و غیره) با کلیدهای مدیا (پخش، توقف، کنترل صدا و غیره) مشترک هستند. که البته این مورد در صفحه‌کلیدهای کوچک وجود دارد و مرا هم زیاد اذیت نمی‌کند. آنچه زیاد مرا اذیت می‌کرد، نبود کلیدهای جهت و کلید اسپیس بود.
کلیدهای جهت با کلیدهای نقطه‌ویرگول، ویرگول، نقطه و ممیز مشترک هستند. کلید اسپیس با کلید چپ ماوس مشترک است. این مسئله به شدت روی اعصاب است و البته عادت کردن به آن بسیار سخت. برای حرکت در محیط نرم‌افزارهای یک کامپیوتر سینمای خانگی، مثلا ویندوز مدیا سنتر،Sage TV, Boxee, XBMC, MythTV و یا دیگر نرم‌افزارها، باید کلید اف‌ان را فشار دهید. در این حالت است که محدودیت کارایی آن را حس خواهید کرد. ولی خب حداقل یک کلید به "بازگشت" اختصاص داده شده است.
نتیجه
تا مدت‌ها یک کامپوتر سینمای خانگی به ماوس یا صفحه‌کلید نیازی نداشت و یک کنترل خوب از پس نیازهای روزمره آن برمی‌آمد. اما با گسترش رسانه‌های آنلاین در سال‌های اخیر، این نیاز هم برای کامپوترهای سینمای خانگی به وجود آمده و یک صفحه‌کلید دم دست برای استفاده از رسانه‌های اجتماعی لازم است. صفحه‌کلید آیوگیر GKM571R در نوع خود بی‌نقص نیست، اما در مقایسه با کنترل، کارایی‌های مفید خودش را دارد. این صفحه‌کلید در حال حاضر 80 دلار قیمت دارد و چند بار هم کاهش قیمت داشته است. آیوگیر یک خرید عالی نیست، ولی در مقایسه با محصولات مشابه و گران قیمتی که من استفاده کرده‌ام خیلی به صرفه است.
به گزارش
سافت‌گذر ؛ در نهایت هم طراحی ساده و شکل و شمایل کوچک این محصول باعث شد تا روی میز چای‌خوری ما جایی برای خودش پیدا کند. من هر روز از آن استفاده نمی‌کنم، ولی وقتی استفاده می‌کنم، کار خودش را خیلی خوب انجام می‌دهد. اگر کلید جهت‌هایش مجزا بودند، بدون شک، بیشتر از این صفحه‌کلید استفاده می‌کردم.
مزایا:
برد خوب (نه عالی، به اندازه کافی خوب)، آنتن رادیویی که این امکان را می‌دهد تا از زوایای مختلف از آن استفاده کرد و نیازی به قرار دادن مستقیم صفحه‌کلید روبروی سینمای خانگی نباشد، یواسبی استاندارد، قابل استفاده در BIOS که نیاز به نصب درایور نیز ندارد، سازگاری با سیستم‌عامل‌های ویندوز و مک، ترک‌بال به خوبی ماوس کار می‌کند، استفاده آسان، نور پس‌زمینه صفحه‌کلید، کیفیت ساخت خوب، دارای چرخ اسکرول داخلی، قیمت مناسب.
معایب:
نداشتن کلیدهای مختص جهت‌ها (باید از کلید اف‌ان استفاده شود)، نداشتن کلید مختص اسپیس (باید از کلید اف‌ان استفاده شود)، نداشتن کلیدهای مختص فانکشن (باید از کلید اف‌ان استفاده شود)، غیر قابل شارژ بودن دستگاه، نور آبی صفحه کلید واضح نیست، عدم وضوح صدای کلیک که متوجه شویم که آیا کلیدها فشرده شده‌اند یا نه، نداشتن قابلیت مادون قرمز به منظور قابلیت استفاده از کنترل از راه دور همه‌کاره.
آنچه من دوست داشتم اتفاق بیفتد:
بامپر چپ و راست اضافه می‌شد تا به عنوان کلید چپ و راست ماوس از آن‌ها استفاده شود، درست مثل دستگاه‌های Nintendo DS وSony PSP، کلیک چپ ماوس را با کلید بازگشت، و کلیک راست ماوس را با کلید اسپیس عوض می‌شدند، کلیدهای اف‌ان، "حذف" Delete، "بازگشت" و "جلو" را با کلیدهای چهار جهت عوض می‌کردند، ترک‌بال را به فشار حساس می‌کردند تا کار کلیک چپ ماوس را بکند، قابلیت مادون قرمز به دستگاه اضافه می‌کردند تا بتواند کنترل صدا و روشن و خاموش شدن تلویزیون را هم به عهده بگیرد.
همچنین من دوست داشتم یک صفحه‌کلید کوچک وایرلس داشته باشم که با چند گیرنده RF کار کند و بشود بین این دستگاه‌ها جا به جا شد. به علاوه، من آن‌قدر از صفحه‌کلید استفاده نمی‌کنم تا برای هر رایانه سینمای خانگی، یک صفحه‌کلید بخرم. وقتی در محیط خانه هستی، دوست داری با یک صفحه‌کلید وایرلس قدم بزنی و کارهایت را بکنی، نه این‌که به هر اتاقی که وارد می‌شود و به هر تلویزیونی که می‌رسی، مجبور بشوی یک صفحه‌کلید جدید را از روی میز برداری.