نماز عملی عبادی است که پنج بار در اوقات معینی از شبانه‌روز واجب است. نماز نخستین عبادتی است که بر پیامبر(ص) و پیروانش در مکه واجب شد همچنین در قرآن و متون دینی از آن به عنوان «ستون دین» و «شرط قبولی سایر اعمال» یاد شده است.
نماز باید رو به قبله خوانده شود و ذکرهای خاص و اعمالی مانند رکوع و سجده دارد. نماز به دو شکل فردی (فُرادا) و جماعت خوانده می‌شود.
علاوه بر نمازهای واجب روزانه، نمازهای مستحبی نیز وجود دارد که در روایات، برای آنها آثار و پاداش‌هایی در دنیا و آخرت بیان شده است. مهم‌ترینِ این نمازها، نماز شب و نافله‌های نمازهای واجب است.
عنوان و نام پدیدآور : یکصد و ده پرسش و پاسخ درباره نماز/ گردآورنده واحد پاسخگویی به سوالات نماز؛ زیر نظر مجتبی کلباسی.
مشخصات نشر : تهران: ستاد اقامه نماز، ۱۳۸۷.
مشخصات ظاهری : ۱۷۲ص.
عنوان روی جلد : ۱۱۰ پرسش درباره نماز.
موضوع : نماز
شناسه افزوده : کلباسی، مجتبی، ۱۳۳۶ - ، ناظر
شناسه افزوده : ستاد اقامه نماز و احیای زکات
رده بندی کنگره : BP۱۸۶/ی۸ ۱۳۸۷
رده بندی دیویی : ۲۹۷/۳۵۳
شماره کتابشناسی ملی : ۱۱۷۵۱۰۱
ص: 1
عناوین اصلی کتاب شامل:
اشاره؛ مقدمه ناشر؛ بخش اول: اسرار نماز؛ بخش دوم: احکام نماز
نماز واژه‌ای فارسی است که برای «صلاة» به کار می‌رود. نماز به معنای خم شدن، سرفرودآوردن برای ستایش پروردگار، احترام و اظهار بندگی و اطاعت است. واژۀ قرآنی «صلاة» از ریشۀ «ص ل و» به معنای دعاست و جمع آن «صَلَوات» است. واژه «صلاة» در بعضی آیات به معنای دعا هم به کار رفته است.
در قرآن ۹۸ بار به نماز پرداخته شده است در بسیاری از آیات به عنوان مهمترین و اولین عمل فردی و اجتماعی مؤمنان در کنار ایمان ذکر شده است. در آیات قرآن، نماز عامل بازدارندۀ از گناه، وسیلۀ فلاح و رستگاری، یاری کننده در مشکلات زندگی، و از سفارشات مهم خدا به پیامبران و از دغدغه‌های پیامبران الهی به ویژه در مورد خانواده‌شان بیان شده است. در قرآن از اولین ناله‌های دوزخیان ترک نماز و از نمازگزاران سهل‌انگار در نماز، در کنار تکذیب‌کنندگان دین یاد شده است.
در گفتار و عملکرد پیامبر(ص) و امامان نیز نماز جایگاه رفیعی دارد. در دو کتاب وسایل الشیعه و مستدرک الوسائل بیش از ۱۱۶۰۰ حدیث در این موضوع نقل شده است.