محققان به تازگی برنامه‌ای با نام
FLA دارپا را مورد آزمایش قرار داده‌اند که پهپاد عملیاتی دارپا توانست با
موفقیت در فضای داخل ساختمانی با سرعتی تا ۶۷ کیلومتر بر ساعت بدون دخالت
کاربر خارجی و تنها با تکیه بر توان پردازشی خود با شناسایی موانع و مسیر
به پرواز دربیاید.
به گزارش سافت گذر به نقل اززومیت؛هدف از برنامه FLA دارپا ساخت روبات کوچکی به اندازه‌‌ای که بتواند از
یک پنجره معمولی وارد ساختمان شود و همچنین بتواند به صورت خودکار، راه خود
را درون ساختمان با سرعت حدود ۷۰ کیلومتر بر ساعت بپیماید آن هم بدون
اینکه از هیچ سامانه خارجی رهیابی همچون GPS استفاده کند یا کاربری آن را
هدایت کند. به گفته‌‌ی سازندگان، کلید دستیابی به چنین هدفی ابداع
الگوریتمی است که بتواند با کمترین توان پردازشی و تکیه بر کاربر انسانی از
پس موانعی همچون پلکان، اتاق‌‌ها و راهروها برآمده و خود را تا رسیدن به
مقصد هدایت کند.
ایده اصلی پشت این برنامه استفاده از چنین ابزارهایی بدون دخالت انسان
به ویژه در مواردی است که سیگنال‌‌های رادیویی دچار مشکل می‌‌شوند ضمن
اینکه به کارگیری چنین فناوری‌‌هایی این آزادی عمل را به کاربر انسانی
می‌‌دهد که بر روی سطوح بالاتری از اهداف ماموریت (برای مثال هدفگیری یا
شناسایی) تمرکز کند و خستگی کمتری را در عین کنترل تعداد بیشتری از پهپادها
تجربه کند.
تاکنون نتایج آزمایش‌‌های انجام شده -که البته به تصادف‌‌هایی نیز منجر
شده است- نشان از موفقیت این روش داشتند. این آزمون‌‌ها که در یک مرکز
هوایی در ماساچوست انجام پذیرفت از کارتن‌‌های مقوایی برای شبیه سازی
دیوار‌‌ها بهره گرفته بود و پهپاد پروازی نیز به انواع دوربین‌‌های با دقت
بالا ضمن حسگرهای همچون LIDAR،Sonar ، حسگر اندازه گیری اینرسی و بسیاری
دیگر بهره می‌‌برد. برای آزمون‌‌های اولیه این پهپاد در سرعت‌‌های بالا و
پایین به پرواز درآمد و کاربر تنها نقش ناظر را در کنترل آن بازی می‌‌کرد.
به گفته‌‌ی دارپا، هم اکنون مرحله‌‌ی جمع آوری داده‌‌ها به پایان رسیده است
و با پایان این مرحله شرایط آزمون به شرایط واقعی نزدیک‌تر شده و از موانع
و مسیرهای پیچیده‌تری برای سنجش پهپاد بهره گرفته خواهد شد. امید می‌‌رود
الگوریتم به کار رفته در این پهپاد بتواند در آینده‌‌ای نزدیک شرایط را
برای به کارگیری این پهپادها به ویژه در مناطق ممنوعه یا مکان‌‌هایی که
دسترسی به سیگنال‌‌های رادیویی وجود ندارد آسان‌تر کند.
به گفته‌‌ی یکی از اعضای گروه پژوهشی ساخت این پهپاد : " ما به شدت
درباره‌‌ی ساخت این پهپاد هیجان زده ایم چرا که پهپاد ما توانست
ویژگی‌‌هایی را از خود به نمایش بگذارد که تا پیش از این در دستگاه مشابهی
دیده نشده بود. چالشی که هم اکنون پیش روی گروه ما وجود دارد توسعه‌‌ی هر
چه بیشتر الگوریتم شناسایی و پرواز و البته افزایش بازده واحد پردازشی به
گونه‌‌ای است که بتواند گستره‌‌ی حرکتی پهپاد را تا حد ممکن افزایش دهد.
این مورد ضمن کاهش وزن پهپاد – در اثر کاهش وزن ذخیره‌‌ی انرژی- می‌‌تواند
موجب بهبود قابلیت‌‌های پروازی پهپاد همچون قدرت مانور یا سرعت پروازی آن
شود که ویژگی‌‌های بسیار مهمی برای ساخت پهپاد به شمار می‌‌آیند."
با توجه به مسیر رو به پیشرفت این ابزارهای پرنده، می‌‌توان انتظار داشت
نقش آن‌‌ها هر روز در زندگی معمولی و البته کاربردهای نظامی پر رنگ‌تر
شود. به ویژه برای نیروهای نظامی این پرنده‌‌ها می‌‌توانند نقش هدایتگر یا
نجات بخشی ایفا کنند چرا که می‌‌توانند با پوششی وسیع‌تر مسیری ایمن‌تر را
برای حرکت سربازان مشخص کنند. کافی است تصور کنید با وجود این پهپاد آماده
به شلیک یا حتی صرفا شناساگر دسته‌‌ای از سربازان به ویژه در محیط‌‌های
شهری تا چه اندازه احساس امنیت بیشتری خواهند داشت.
برای کاربردهای روزمره‌‌ی این پهپادها نیز می‌‌توان از قابلیت‌‌های
آن‌‌ها برای انجام امور مهندسی یا حتی افزایش ایمنی کارگران در حین کار یا
رفع نیاز به آن‌‌ها در محیط‌‌های خطرناک نام برد. برای نمونه می‌‌توان از
کاربرد این پهپادها برای فیلم برداری بدون نیاز به هدایت نام برد.