حاتم طائی را گروهی عرب و جمعی ایرانی می‌پندارند. شاعر شیرین سخن ایران شیخ شیراز، حکایات بسیار از مردانگی‌های حاتم نقل کرده و حاتمی که در این کتاب شرح حالش را می‌خوانیم، همان حاتم سخاوتمند است که پیشینیان ما این خوش‌رفتاریها و بخشش‌های او را در قالب افسانه‌‌ای شیرین نقل کردهاند تا باب طبع عوام باشد زیرا در عهد کهن، زمانی که سرگرمی مردم رفتن به قهوه‌خانه و گوش دادن به نقالی‌های نقال‌باشی بوده، هیچ چیز جز یک افسانه پرماجرا و هول‌انگیز نمیتوانست توجه آنان را جلب و ایشان را سرگرم نماید و امروزه ما از آن دوران پرشکوه یادگارهای ارزنده داریم که از آن جمله‌‌اند امیر ارسلان، حسین کرد، چهل طوطی، چهار درویش، حمزه پهلوان و غیره…