وَ سُئِلَ عَنْ خِیَارِ اَلْعِبَادِ فَقَالَ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ اَلَّذِینَ إِذَا أَحْسَنُوا اِسْتَبْشَرُوا وَ إِذَا أَسَاءُوا اِسْتَغْفَرُوا وَ إِذَا أُعْطُوا شَکَرُوا وَ إِذَا اُبْتُلُوا صَبَرُوا وَ إِذَا غَضِبُوا عَفَوْا . اشخاصی به نزد امام رضا علیه السلام آمدند و از حضرت سوال کردند که منتخب ترین، برگزیده ترین و بهترین بنده‌هاى خدا چه کسانی هستند؟ امام فرمود:آن کسانی که هر گاه نیکى کنند خرم شوند، و هر گاه بد کنند آمرزش خواهند و هر گاه عطا شوند شکر گزارند و هر گاه بلا بیینند صبر کنند و هر گاه خشم کنند درگذرند. گناه و معصیت مانع استجابت دعا و باعث نزول نقمت و بلا است. گناه و معصیت انسان را به گرفتاری دچار می کند و انسان را بی قرار می کند و پرده های ایمان را نابود می کند. یکی از بدترین چیزهایی که ممکن است از انسان گرفته شود نعمت شکر است. امام رضا علیه السلام القاب متعددی دارد که هر کدام دارای معنا و مرادی است. معروفترین لقب، لقب رضا است. چرا لقب امام را رضا نامیدند؟ چون اهل آسمان و زمین، آن کسانی که دارای اهلیت بودند از او راضی بودند. چون در بدترین محیط های منحرف علمی و فکری چنان وجود حضرت درخشید که بزرگان ادیان مختلف وقتی عظمت علمی حضرت را دیدند، آنهایی که دارای انصاف بودند به ایشان ایمان آوردند.