مشاهده تصاویر بیشتر ...
درمقام معرفت شناسی اهلبیت علیهم السلام آنچه مهم است مسئله سیره شناسی است. سیره ائمه با توجه به عصمت آنها و حجیت رفتار آنها به مانند اقوال آنها، بزرگترین برنامه آموزشی ولایت اهلبیت برای انسان های آینده و جوامع آتیه است. در ابعاد مختلف سیره ائمه علیهم السلام، سیره سیاسی ائمه برای ما تبیین کننده مراحل تکلیفی و برنامه اجرایی ما در موقعیت های مختلف و در بحران های گوناگون اجتماعی است.
در سیره اهلبیت، در حوزه احساس وعاطفه، آنچه برای ما حائز اهمیت است، مسئله مظلومیت آنها است و ظلمی است که در یک تاریخ ۲۵۰ ساله ائمه طاهرین به آن دچار بوده اند. از روز رحلت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم تا مثل امروزی که وجود اقدس امام عسکری به شهادت رسیدند ۲۵۰ سال پرونده سیاسی امت اسلام را، مظلومیت اهلبیت و موضع گیری های ظالمانه دشمنان در برابر آنها تشکیل داد.
ما اگر به این پرونده توجه کنیم به این نتیجه می رسیم که چه در دوران حکومت خلفای جنایتکار اموی و بنی امیه و چه در حکومت بنی عباس، معمولا دو جریان متناوبا و متقابلا از نظر نوع ظلم و جنایت و مظالم نسبت به ائمه علیهم السلام فعال بوده اند. یکی جریان سرکوب و یکی جریان اختناق و خفقان است. همیشه سیاست های سرکوب گرایانه در برابر ائمه علیهم السلام برای اجرای تداوم قدرت بنی امیه و بنی العباس، اثر مثبت نداشته است بلکه بر نفوذ اهلبیت می افزوده و شخصیت آنها را توصعه می داده است. لذا دشمنان مجبور می شدند سیاست خفقان را جایگزین سیاست سرکوب نمایند.