مشاهده تصاویر بیشتر ...
یکی از موضوعاتی که در مواجهه با حادثه عاشورا قابل تأمل و دقت است بحث نصرت خدای متعال نسبت به سیدالشهداء است. پیروزی سیدالشهداء چهره های متعددی دارد. بی تردید سید الشهداء(ع) پیروز این درگیری هستند . این پیروزی در همه عوالم دیده میشود. گرچه ممکن است انسان هایی که نگرششان نسبت به حادثه عاشورا و به عوالم خلقت، نگرش محدودی باشد، گاهی تلقی کنند که سید الشهداء(ع) شکست خورده است و به حسب ظاهر، حضرت مغلوب شده اند؛ ولی حقیقت این است که حضرت در همه چهر های ظاهری و باطنی، هم در عالم ما و هم در دیگر عوالم، پیروز صحنه عاشورا هستند. عاشورا، صحنه غلبه مطلق جبهه حق بر جبهه باطل است.
یک طرف حادثه عاشورا، کسی است که صاحب زیارت جامعه کبیره است و این زیارت با تمام مقاماتی که در آن ذکر شده است بخشی از اوصاف کمال و جمال آن وجود مقدس است. کسی است که اسم اعظم الهی است. اگر از این زاویه به حادثه عاشورا نگاه کنید به هیچ وجه معنا ندارد که چنین شخصیتی در عالم مغلوب شود و همین طوری که خداوند متعال، عزیز و نفوذ ناپذیر است و هیچ کسی و هیچ اراده ای نمی تواند به ساحت او نفوذ کند و غلبه ای بر حضرت حق پیدا کند، کسانی که در مقام اهل بیت(ع) و در آن موقعیت قرار می گیرند نیز امکان این که کسی در آنها نفوذ کند و یا بر آنها غلبه داشته باشد وجود ندارد. گر چه در این عالم ممکن است به حسب ظاهر اگر ما دقیق نگاه نکنیم تصور شود دستگاه شیطان و شیاطین انس و جن، ضربه ای به جبهه حق و ولی حق می زنند و یا به حسب ظاهر و دید ظاهری ممکن است شکستی به آن جبهه وارد بکنند ولی حقیقت این است که آن جبهه نفوذ ناپذیر و شکست ناپذیر است. همین طوری که در باب خداوند متعال، ما با قاطعیت می گوییم خداوند متعال مغلوب واقع نمی شود ولو شیطان این همه شیطنت می کند، ولی حضرت حق، مغلوب شیطان نیست.
بنابراین حضرت مغلوب کسی واقع نمی شود. در این نگاه، کل دستگاه شیطان تحت فرمان اوست. این که بعضی از عرفا وقتی در باب صحنه عاشورا شعر گفته اند و صحنه را به تصویر کشیده اند این تعابیر را بیان می کنند که شمشیرها و نیزه ها در روز عاشورا به حضرت عرض کردند ما تحت فرمان تو هستیم حضرت فرمود اگر در فرمان من هستید، که البته این چنین است؛ در اختیار دشمن باشید. این معنایش همین است، یعنی اینطور نیست که اگر کسی از این زاویه به مقام معصوم نگاه کند، چیزی برخلاف اذن او در عالم واقع بشود. اگر بلایی را هم تحمل می کند با رضایت و اذن خودشان است. بنابراین حتی به حسب ظاهر زود است که قضاوت کنیم که سیدالشهداء پیروز شد یا شکست خورد. «باش تا صبح دولتش بدمد» وقتی حضرت آمدند و رجعت حضرت انجام گرفت و ادامه مأموریتشان را حضرت در درگیری با دستگاه شیاطین و انس و جن به انجام رساندند آن وقت معلوم می شود که پیروز صحنه کیست و شکست خورده صحنه کیست، این یک چهره از پیروزی سیدالشهداء(علیه السلام) است و این برای اهل بصیرت از همان روز عاشورا مشهود بوده است؛ یعنی در همان عاشورا می دیدند که این حرکت شکست خوردنی نیست.
در یوم الله غدیر، آخرین دری که به دست خود حضرت گشوده شد که خداوند فرمود: «الیوم اکملت لکم دینکم و اتمت علیکم نعمتی»(مائده/۳) وقتی این باب گشوده شد فرمود «الیوم یئس الذین کفروا من دینکم»، کفار دیگر از دین شما مأیوس شدند، مقصود از «الذین کفروا» بدنه عمومی کفار نیستند، اینها هم مأیوس شدند. اگر کسی اهل دیدن این صحنه ها در همان عاشورا است وقتی نوع عبادت سید الشهداء را می بیند می فهمد که دیگر کار دشمن تمام شده است، ولی اگر کسی اهل این صحنه نیست باید صبر کند تا ببینید این جنگ به کجا می رسد و آن وقت پیروز و شکست خورده این جنگ معلوم می شود. حضرت یک جنگ وسیعی را طراحی کرده اند که به رجعت ختم می شود. بلایی را در مسیر محبت خداوند متعال تحمل می کنند تا درهای معرفت و محبت به سوی همه عوالم گشوده شود و با این بندگی و تحمل بلا و با این باری که حضرت برداشته اند راه کائنات به سوی خداوند متعال باز می شود. فقط ما نیستیم که از عاشورا برخوردار هستیم. همه سماوات و ارض، همه سماواتی ها و زمینی ها و حتی جهنمی ها از عاشورا برخوردار هستند.
اصلی ترین درگیری ای که این جبهه با جبهه حق یعنی نبی اکرم و اهل بیت بر سر موضوع توحید است. در این درگیری عظیمی که واقع شده است حضرت سید الشهداء در اولین قدم، تمام توجه شان غرق در این معنا است که در عهدشان با خداوند متعال کمترین تخلفی نشود. این اصلی ترین چهره عاشورا است، یعنی حضرت قراری با خداوند متعال بسته و مراقبه می کنند که این قرار صد در صد وفا شود و سید الشهدا در این زمینه پیروز مطلق است و شیطان با همه شیطنتی که کرد و با همه قوایی که به میدان آورد ذره ای از حالت ذکر ، حضور و بندگی مطلق حضرت، نتوانسته بکاهد. و گواه این پیروزی نیز این آیه قرآن است «یا أَیتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّه». این سوره از آغازش وعده پیروزی است. روز عاشورا با تمام وجود شیطان به میدان آمد، هر چه داشته آورده که یک ترک اولی از سید الشهداء بگیرد ولی نتوانست. این اصل شکست ابلیس از سید الشهداء است. همه پیروزیهای دیگر، ظهور همین پیروزی در وفای بالله است. سید الشهداء علیه السلام یک ترک اولی نداشته اند.صحنه وسط سوره، صحنه درگیری است و پایان سوره پیروزی مطلق سید الشهدا است.
انسانی که به توحید در محبت، در عالی ترین مقام نرسیده است به مقام رضا در اعظم ابتلائات عالم هم نمی تواند برسد یعنی قلّه، محبت به خداوند است و شیطان ذره ای نتوانسته از این محبت بکاهد و بین این حبیب و محب، بین سید الشهداء و خداوند متعال کمترین نقابی ایجاد کند، معنی «الهی رضا بقضائک، تسلیما لامرک»، یعنی هر فرمانی بدهی همه مراتب وجودم تسلیم است و لذت می برم از عمل به این فرمان؛ و لطیف تر این جمله است «یا غیاث المستغیثین» یعنی خداوندا من بدهکار تو هستم تو به فریادم برس و حقیقت هم همین است که حضرت بدون نصرت خداوند نمی تواند خداوند را یاری کند.