«وَلَا تَهِنُوا فِی ابْتِغَاءِ الْقَوْمِ ۖ إِنْ تَکُونُوا تَأْلَمُونَ فَإِنَّهُمْ یَأْلَمُونَ کَمَا تَأْلَمُونَ ۖ وَتَرْجُونَ مِنَ اللَّهِ مَا لَا یَرْجُونَ ۗ وَکَانَ اللَّهُ عَلِیمًا حَکِیمًا و نباید در کار دشمن سستی و کاهلی کنید؛ که اگر شما به رنج و زحمت می‌افتید آنها نیز (از دست شما) رنج می‌کشند با این فرق که شما به لطف خدا امیدوارید و آنها امیدی ندارند. و خدا دانا و حکیم است (و امیدواران را محروم نمی‌سازد).» خداوند می فرماید در درگیری با دشمن سست نشوید و با قوت درگیری را ادامه دهید. از دوازده بهمن پنجاه و هفت تا به امروز، یک روز هم نبوده که دشمن به سرکردگی آمریکا برای ما مشکل ایجاد نکرده باشد. دعوای اصلی ما با دشمن که بر سر خاک و آب و... نیست. دعوای ما بر سر مطلع الفجر و ظهور است. بحث بحث هویت و ماهیت است. آمریکا رضا خان است. رضا خان به مدرس گفت از جان من چه میخواهی که مدرس به او گفت همان چیزی را می خواهم که می گویی، یعنی جان تو را می خواهم. آمریکا فرعون وار ادعای خدایی دارد. امام در اولین بیانیه اش گفت که ما می خواهیم به آیه عمل کنیم: «قُلْ إِنَّمَا أَعِظُکُمْ بِوَاحِدَةٍ ۖ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَىٰ وَفُرَادَىٰ ثُمَّ تَتَفَکَّرُوا ۚ مَا بِصَاحِبِکُمْ مِنْ جِنَّةٍ ۚ إِنْ هُوَ إِلَّا نَذِیرٌ لَکُمْ بَیْنَ یَدَیْ عَذَابٍ شَدِیدٍ بگو که من به یک سخن شما را پند می‌دهم و آن سخن این است که شما خالص برای خدا دو نفر دو نفر با هم یا هر یک تنها قیام کنید و (درباره من) عقل و فکرت کار بندید تا به خوبی دریابید که صاحب شما امت را جنون نیست، او جز این نیست که رسول خداست و از عذاب سخت روز قیامت که شما را در پیش است می‌ترساند.» قیام لله است که ابراهیم به صورت یک تنه در مقابل نمرود و حکومت نمرودی به میدان می آید. قیام لله است که موسای چوپان را در مقابل فرعون می برد. یعنی امام آمد و گفت قیام ما قیام موسوی است. قیام ما قیام ابراهیمی است. یعنی ما در مقابل استکبار قرار داریم و ایستاده ایم. مقابل استکبار چه کسی ایستاده است؟ امام زمان علیه السلام. یعنی اینکه آن کسی که می گوید «انا ربکم الاعلی» برود کنار، چه کسی به جای او می آید؟ امام زمان علیه السلام. یعنی ما و شما برای امام زمان علیه السلام به میدان آمده ایم. بنابراین نبرد نبرد هویت است و حالا در چنین نبردی، دشمن هرچه دارد بر سر شما می ریزد و می آورد. و اینجاست که خداوند متعال می فرماید به خود سستی راه ندهید. چی می شود انسان در مبارزه سست شود. یکی سختی فروان و دو به نتیجه نرسیدن.