محققان پیش‌بینی كرده‌اند در سال 2020 هارددیسك‌درایوها برمبنای قیمت هر ترابایت، نسبت به فناوری‌های رایانشی دیگر ارزان‌تر خواهد بود.
قابلیت ذخیره و بازیابی اطلاعات مولفه مهمی در رایانه‌های امروزی و همچنین دستگاه‌های الكترونیكی پیشرفته‌ای مانند تلفن همراه، كنسول های بازی ویدیویی و دوربین‌های فیلمبرداری دیجیتالی است. هارددیسك‌درایو مغناطیسی یا همان HDD از زمان ابداع در سال 1950، روش اصلی ذخیره‌سازی غیرفرار بوده است. با وجود این محققان به تازگی در حال طراحی فناوری‌های حافظه غیرفرار (NVM) جدید متعددی هستند اما برای این كه یكی از آنها در دهه‌های آینده جانشین هارددیسک‌ها شود، چالش وجود خواهد داشت.
بر اساس یك بررسی جدید، در صورتی كه هارددیسک‌ها با این روند به پیشرفت ادامه دهند، در سال 2020 یك دیسك درایو 5/2 اینچی دو دیسكه قادر به ذخیره بیش از 14 ترابایت اطلاعات بوده و حدود 40 دلار قیمت خواهد داشت،در صورتی که هم اكنون یك هارددرایو 500 گیگابایتی حدود 100 دلار قیمت دارد. اگرچه حافظه‌های فلش با مزایایی مانند مصرف برق كمتر، زمان دسترسی سریع‌تر به منظور خواندن اطلاعات و قابلیت اطمینان نسبت به هارددیسک‌ها محبوبیت یافته است اما قیمت به ازای هر گیگابایت برای حافظه‌های فلش حدود 10 برابر HDDها است.
به‌علاوه فناوری حافظه فلش به محدودیت‌های فنی خواهد رسید كه مانع ادامه گسترش آن قبل از سال 2020 و جایگزین شدن با هارددیسک میشود. سیزده فناوری حافظه غیرفرار جدید در بررسی كه توسط محققان دانشگاه كارنگی ملون انجام گرفته، تحت مطالعه قرار گرفته است تا مشخص شود آیا یكی از آنها می‌تواند برمبنای قیمت به ازای هر گیگابایت در سال 2020 بهتر از هارددیسک باشد. نتیجه این مطالعه نشان داد كه بیش‌تر فناوری‌ها به جز دو فناوری احتمالی PCRAM و STTRAM احتمالا در آن زمان نمی‌تواند با هارددیسک یا حافظه‌های فلش رقابت كند. فناوری حافظه PCRAM با اندازه سلولی كوچك قادر است، بیت‌های متعددی را به ازای هر سلول ذخیره كند و توان عرضه تراكم بالاتر و داشتن قیمت قابل رقابت با هارددیسک را دارد، اما بزرگ‌ترین ایراد آن مصرف انرژی بالاتر نسبت به فناوری‌های دیگر است. این حافظه هم‌اکنون توسط چند شركت تبلیغ میشود و نسبت به STTRAM به تحقق عملی نزدیك است. حافظه STTRAM در مقایسه با PCRAM در میان مزایای خود میزان مصرف برق بهینه‌ای دارد و بنا بر پیش‌بینی، در صورتی كه بتواند بهبود یافته و ذخیره بیت‌های متعدد به ازای هر سلول را عرضه كند، تراكمش می‌تواند آن را گزینه‌ای مناسب برای جانشینی با حافظه فلش و احتمالا هارددیسک‌ها كند.
فناوری‌های حافظه غیرفرار مورد بررسی دیگر هر یك ویژگی‌هایی داشت اما همچنان با چالش‌های كارآمدی قابل توجهی طی دهه‌های آینده مواجه است. به‌عنوان مثال حافظه هولوگرافیك تراكم بالایی عرضه كرده و ارزان است اما تنها یك بار رایت شده و به دفعات متعدد خوانده میشود و با عمر ذخیره‌سازی 50 ساله، ممكن است برای استفاده در بازار آرشیو اسناد مناسب باشد. محققان همچنین به مفهوم عجیب و در عین حال جالب حافظه الكترون‌تك اشاره كرده‌اند كه در آن اطلاعات می‌تواند در چیزی به كوچكی یك الكترون ذخیره شود اما پیش‌بینی كرده‌اند كه این فناوری تا بعد از سال 2020 كاربردی نخواهد بود.