در حالی که خبرهای اخیر از مایکروسافت مربوط به اخراج عظیم
کارمندان و و سازماندهی مجدد این کمپانی وضوح کافی را نداشت اما گزارش
درآمد مایکروسافت که همین چند روز پیش منتشر شد، خیلی چیز‌ها را روشن کرد.
ساتیا نادلا مدیر عامل ردموندیها در این گزارش گفته: “ما نسخه بعدی
ویندوز را از سه سیستم عامل به یک سیستم عامل واحد همگرا خواهیم کرد و این
سیستم عامل در تمام اندازه‌های مختلف صفحه نمایش‌ها پشتیبانی خواهد شد.”
اما منظور نادلا از یک سیستم‌عامل واحد همان چیزی است که برای مثال ما در
سیستم‌عامل اوبونتو و اوبونتوفون می‌بینیم یا اینکه خیر و باید اطلاعات
دیگری را نیز در کنار این گفته بگذاریم؟ برای کنکاش بیشتر در این رابطه و
اطلاع از برنامه‌های آتی مایکروسافت در ادامه با فارنت همراه باشید.
به گزارش سافت گذر به نقل ازفارنت؛ واکنش‌هایی که به گفته نادلا ابراز شد
دوگانه بود: از یک طرف صدای ستایش کردن نادلا به گوش می‌رسید که او قرار
است با استراتژی جدید خود دوران چند سیستم عاملی بالمر را به پایان برساند و
از طرف دیگر سرور و نشاطی به پا شده بود که خط تولید گیج کننده ویندوز،
ویندوز RT و ویندوز فون بالاخره از بین خواهد رفت و کاربران در آینده نیاز
نیست نگران نباشند که دستگاه آنها از کدامیک این سیستمعاملها استفاده
می‌کند. البته دسته سومی هم بودند که این گفته را به معنای نابود شدن
همیشگی ویندوز RT برداشت کردند.
گفته‌های نادلا
شاید سرفصل و هدف آینده مایکروسافت را با ظرافت و دقت بیان کند که البته
از همان روز اول مشخص بود که ایده‌های او قطعا با بالمر متفاوت است. اما
چون ایده‌ای که در ذهن نادلا وجود دارد هم‌اکنون و از قبل از او شرکت‌های
بزرگ دیگری در پی آن بوده‌اند نمی‌توان آن را ایده‌ای جدید و ایده تازه و
شخصی مدیر عامل فعلی مایکروسافت دانست.
بله درست است مایکروسافت قصد دارد “یک”
سیستم عامل را توسعه دهد. اما این دوره‌ای جدید نیست که با نادلا شروع شده
باشد. دقیقا یک سال قبل بود که استیو بالمر مدیر عامل پیشین مایکروسافت از
ساختاربندی جدید مایکروسافت حرف زد و گفت که توسعه تمام سیستمعاملها باید
ترکیب شود و گروه مهندسین شرکت به رهبری تری مرسون تنها بر روی یک سیستم
عامل واحد متمرکز شوند. اما آیا هدف، ادغام همه ویندوز‌های مایکروسافت و
داشتن یک سیستم‌عامل واحد برای تمام ابزار‌های تولیدی این شرکت است؟
هسته سیستم‌عامل مایکروسافت در حال حاضر در
ویندوزفون، ایکس‌باکس وان، ویندوز، تبلت‌های ویندوز RT، پی‌سی‌های ویندوزی
و سرور‌های ویندوزی استفاده می‌شود. سیستم عامل‌ها به صورت تمام و کمال در
تمام این انشعاب‌های ویندوز یکسان نیستند، برای مثال رابط کاربری که
ویندوز در گوشی‌ها دارد با آن چیزی که در کنسول این شرکت می‌بینیم بسیار
متفاوت است. اما ویژگی‌های هسته‌ای مانند کرنل، مدل‌های امنیت و API های
بزرگ در همه آنها شبیه است.
برخی از این تفاوت‌ها بسیار محوری هستند.
چون ویندوز سرور از سرویس‌های متعدد پس‌زمینه بیشتر از کلاینت‌های متعامل
سیستم استفاده می‌کند، در ویندوز سرور چندین پارامتر متفاوت تنظیمی نسبت
به ویندوز دسکتاپ وجود دارد. همچنین ویندوز فون نیز از APIهای به نسبت
پایین‌تری استفاده می‌کند و بر روی کامپیوتر‌های خانگی نیز کار نخواهد کرد
چون به منظور مورد استفاده قرار گرفتن با پردازنده‌های آهسته 512 مگابایتی،
حافظه‌های 4 گیگ و صفحه نمایش‌های 4 اینچ لمسی طراحی شده است.
دیگر تفاوت‌هایی که وجود دارد با
تقسیم‌بندی‌های مختلف بازاری یا نگرانی‌های مربوط به پشتیبانی به وجود
آمد‌ه‌اند. ویندوز دسکتاپ را نمی‌توان بر روی سرور استفاده کرد و ویندوز
RT بر روی تبلت‌های ARM نیز تنها برنامه‌هایی دسکتاپی را اجرا خواهد کرد که
امضای دیجیتالی مایکروسافت را به همراه دارند.
این تفاوت‌ها و تقسیم‌بندی‌های زیاد
میتواند مسبب نگرانی‌های بیشتری باشد و حتی اگر بخش فنی و زحمت زیادی که
برای توسعه هر کدام از سیستمعاملها باید کشیده شود را کنار بگذاریم،
کمپانی مایکروسافت هزینه زیادی را در بخش بازاریابی هر کدام از آنها باید
متحمل شود. با این حال نادلا هنوز معتقد است که مایکروسافت باید تا آن‌جایی
که میتواند محدوده زیادی از گجت‌های بازار را با قیمت‌های مختلف و
ویژگی‌های متفاوت برای بخش‌های مختلف بازار تولید و عرضه کند.
اینطور که پیداست تفاوت‌های فنی به این
زودی‌ها قرار نیست منحل شود. احتمالا مایکروسافت در این فکر است: برند
“ویندوز RT” را به دست فراموشی دهد و کاری کند که ویندوز بر روی
پردازنده‌های ARM نیز کامپایل شود. البته فکر نکنید که برای اینکار
مایکروسافت نیاز به جادو دارد. فعال کردن ویندوز روی ARM به این معنی است
که بتواند نرم‌افزار‌های موجود 86× را روی پردازنده‌های ARM اجرا کند و
البته قطعا به این معنی نخواهد بود که ویندوز روی ARM قرار است تضعیف شود
یا از بین برود. ویندوز دسکتاپ برای کاربران پی‌سی و لپ‌تاپ‌ها دارای اهمیت
است اما چون این نسخه از ویندوز برای صفحات نمایش کوچک و کار کردن با
انگشت طراحی نشده احتمالا به این زودی‌ها آن را بر روی گوشی‌های هوشمند
نخواهیم دید.
با این تفاسیر ایده‌ای که بگوید قرار است
تمام ویندوز‌ها خراب شوند و از این پس فقط یک ویندوز را خواهیم داشت کاملا
اشتباه است و منظور نادلا نیز این موضوع نبوده است. ممکن است نام آنها
تغییر کند اما تفاوت‌ها هنوز پابرجایند و قرار نیست سیستم‌عاملی با ظاهری
متفاوت بتواند از اپلیکیشن‌های متفاوت پشتیبانی کند. همچنین بسیار بعید
می‌دانیم که در آینده بتوانیم اپلیکیشن‌های 86× را در حال اجرا بر روی
پردازنده‌های ARM ویندوز فون ببینیم.در دیدگاه یک کاربر نهایی باید اینگونه
به قضیه نگاه کنیم که مایکروسافت قرار است بیش از همیشه چابک شود و تمرکز
بیشتری بر روی سیستم‌عامل‌های خود پیدا کند اما فعلا قرار نیست
سیستم‌عامل‌های متعدد مایکروسافت در یکی جمع شوند.
اما چه می‌شد اگر یک اپلیکیشن خیلی راحت
بتواند بر روی ویندوزفون، ویندوز، ایکس‌باکس و غیره اجرا شود. البته از پیش
می‌دانیم که در ویندوز 8.1 و ویندوزفون 8.1 توسعه دهندگان می‌توانند
بخش‌های بزرگی از کد برنامه‌ها را بین این دو به اشتراک بگذارند که البته
همین هم با کمک چندین ابزار صورت می‌گیرد تا رابط کاربری سیستم عالم‌ها
تبدیل به نقطه‌ای مقابل بین این دو نشوند.
در کنفرانس گذشته BUILD، مایکروسافت گفت که
این شرکت در پی این است تا دیر یا زود امکانی را فراهم کند که ایکس‌باکس
وان تبدیل به پلتفرمی با اپلکیشن‌های جهانی جداگانه شود. خبر‌هایی به تازگی
مربوط به این موضوع پیش آمده و برخی از آنها به بیرون درز کرده‌اند. در
واقع مایکروسافت در حال یکپارچه سازی پورتال‌ها، اسناد و مدارک و
برنامه‌های ریجستر کننده است و همچنین خبری از یک فروشگاه اپلیکیشن
جداگانه نیز اواخر سال 2013 منتشر شد.
با اینکه نادلا در گزارش سود سه ماهه گذشت
مایکروسافت نظرات خودش را گفت اما این موضوع به هیچ وجه سیاستی ایجاد شده
از دوران نادلا نیست و مجموعه این شرکت در زمان بالمر می‌خواستند که این
نقشه راه آینده مایکروسافت باشد. استیو بالمر مشخصا در سال پیش نحوه کار
پلتفرم رویایی خودش “ویندزو برای همه” را توضیح داد. بالمر می‌خواست یک
پلتفرم توسعه مشترک، رابط کاربری مشترک و سرویس‌هایی مشترک در تمام
دستگاه‌های ردموندیها ایجاد شود. با ساختار‌های سازمانی که او بنیان نهاده
بود می‌خواست سیستم‌عاملی توسعه پیدا کند که کاملا متحد باشد و قول داده
بود که نتایج آن را خیلی زود اعلام کند.
“سیستم عامل واحد” ایده‌ای جدید و آنچه که
از اسم آن مشخص است نیست؛ این پروژه بازگویی رویای “Windows Everywhere” یا
“ویندوز در همه جا” بالمر است که در دوره نادل نیز در حال ادامه حیات خود
است. رویای معقولی که الان دوباره رنگ تازگی به خود گرفته و بیشتر از همیشه
آماده برای تبدیل شدن به واقعیت است.