نکاتی در مورد استاندارد HDMI نسخه دو

استاندارد صوتی-تصویری HDMI ویرایش ۲ در اواخر سال گذشته میلادی و در حالی معرفی شد که برای بسیاری این شبهه به وجود آمده بود که شاید برای استفاده از آن لازم باشد تلویزیون های قبلی به دور انداخته شوند! خوشبختانه این استاندارد بیش از آنکه به سخت افزار مربوط شود، با نرم افزار در ارتباط است و در آن، تمامی کابل های ویرایش ۱٫۴ از ویرایش ۲٫۰ پشتیبانی می کنند. تنها کاری که باقی می ماند آن است که اطمینان یابیم دو سر اتصال (تلویزیون و فرضا درایو بلو ری) از آن پشتیبانی می کنند. گاهی این عدم پشتیبانی با یک به روز رسانی ساده میان افزار(firmware) حل می شود. پهنای باند HDMI 2.0 با جهش از سرعت انتقال ۱۰٫۲ گیگابیت بر ثانیه در نسل قبل به ۱۸ گیگابیت بر ثانیه در نسل جدید، همان چیزی است که قابلیتهای این ویرایش را ممکن می سازد. با ما همرا باشید تا ببینیم این افزایش پهنای باند چه تفاوت هایی را به وجود آورده و اثرات آن چه خواهد بود.

ویدیوی ۴K با نرخ نمایش تصویر ۵۰ تا ۶۰ فریم در ثانیه

به گزارش سافت گذر به نقل ازبرسام؛ رابط HDMI ویرایش ۱٫۴ پهنای باند لازم را برای ویدیوی ۴K با وضوح تصویر ۳۸۴۰×۲۱۶۰ پیکسل فراهم می آورد اما در عین حال آن را به ۲۴ فریم در ثانیه (۲۴fps) محدود می کند. در عوض HDMI 2.0 نرخ انقال فریم برای وضوح تصویر ۴K را به ۶۰ فریم در ثانیه (۶۰fps) می رساند. در حالی که ۲۴fps و ۳۰fps مقادیر بسیار خوبی برای دیدن فیلم و مانند آن هستند، بازیهای ویدیویی حداکثر بهره را از نرخ های بالاتر می برند. البته این مساله آنقدرها هم شامل حال کنسول های بازی چون پلی استیشن ۴ و ایکس باکس وان نمی شود، چرا که آنها برای رساندن وضوح تصویر ۱۰۸۰p به نرخ ۶۰ فریم در ثانیه به دست و پا می افتند.

 پهنای باند کافی برای عمق رنگ ۳۶ بیتی

در حالی که افزایش پهنای باند جای را برای نرخ تصویر بالاتر باز می گذارد، عمق رنگهای بالاتر همچون ۱۰ بیتی و ۱۲ بیتی (برای هر ساب پیکسل و در مجموع به ترتیب ۳۰ و ۳۶ بیت) هم به موازات آن امکان ظهور پیدا می کنند. در مقایسه با ویرایش ۱٫۴ که عمق رنگ ۸ بیتی (در مجموع ۲۴ بیت) و ۱۶٫۷ میلیون رنگ را پشتیبانی می کرد، اینجا و برای ویرایش ۲٫۰ تا ۶۸٫۷ میلیارد رنگ (برای ۱۲بیت در هر ساب پیکسل) هم پیش می رویم. این عمق رنگ که گاهی به آن “deep color” هم می گویند، بر روی تلویزیون های ال سی دی و با فناوری حاظر ممکن نیست. انتخاب باقی مانده به سمت تلویزیون های OLED می رود که وقتی با وضوح تصویر ۴K همراه می شوند، با قیمت خود هوش از سر می برند! در عین حال بایستی توجه داشت که تشخیص تمایز این میزان عمق رنگ با عمق ۸ بیتی کار چندان آسانی نیست و به چشمان تیزبینی نیاز دارد.

 دو تصویر ویدیویی، همزمان بر روی نمایشگر

HDMI 2.0 می تواند از دو جریان ویدیویی همزمان و روی یک نمایشگر پشتیبانی کند. اینکه دقیقا چه اتفاقی برای این دو جریان رخ می دهد بستگی به دستگاهی دارد که آن را دریافت می کند. ممکن است این ویژگی در ابتدا چشمگیر اما بی فایده به نظر آید، اما می تواند منجر به یک استاندارد سخت افزاری شود که پیشتر مانند آن را در قالب فناوریهای اختصاصی دیده ایم. با استفاده از یک تلویزیون سه بعدی و امکان “دید دوگانه” که با عینک سه بعدی فراهم می شود، افراد می توانند در مقابل تلویزیون نشسته و دو چیز کاملا متفاوت را تماشا کنند. چیزی که شرکت سامسونگ مانند آن را در CES 2014 به نمایش گذاشت.

 حداکثر ۳۲ کانال صوتی و سیستم دالبی اتمز

صوت آن چیزی است که در ویرایش ۲٫۰ پیشرفت بسیاری داشته و هشت کانال های صوتی ویرایش پیشین جای خود را به ۳۲ کانال صوتی با مجموع فرکانس ۱۵۳۶ کیلوهرتز داده اند. در نتیجه آن و در حالت ۳۲ کاناله به هر کانال ۴۸ کیلوهرتز می رسد که مقدار مناسبی به نظر می آید. با پشتیبانی از ۳۲ کانال صوتی، سیستم فراگیر دالبی اتمز (Dolby Atoms) که پیشتر به سالن های تئاتر و سینما محدود بود، وارد اتاق نشیمن خانه ها می شود. البته این سوال پیش می آید که آیا برای پیاده سازی آن بایستی در و دیوار اتاق را از بلندگوهای مختلف پر کنیم؟ خوشبختانه نه! آن دسته از گیرنده های اتمز که مخصوص استفاده خانگی طراحی شده اند، خروجی پرجزییات ۳۲ کانال را دریافت کرده و به گونه ای پردازش می کنند که در نهایت صدایی بهتر و فراگیرتر از سیستم های ۵٫۱ تا ۷٫۲ کاناله مرسوم به گوش برسد.

 کنترل وسایل مختلف از راه دور و از طریق HDMI