هر روز اطلاعات شخصی زیادی را در سایت‌های مختلف ثبت می‌کنیم که هیچ‌گاه اینترنت آنها را فراموش نخواهد کرد. موتورهای جست‌وجو بیت بیت اطلاعات‌مان را لحظه به لحظه می‌بلعد و به محض آنکه اطلاعات‌مان روی وب‌سایتی قرار می‌گیرد، به یکباره در هر گوشهای از اینترنت زاد و ولد کرده و از هر سروری سر در می‌آورد.
خیلی اوقات هم شده که از وب‌سایتی دیدن می‌کنیم و با آنکه از آن فضا چندان خوش‌مان نمی‌آید و محال است که دیگر به آن سری بزنیم، گاهی مجبور مي‌شویم پروفایلی در آنجا ایجاد کنیم. به این ترتیب اطلاعات و جزییات زندگی‌مان در منظر عموم قرار گرفته و توسط موتورهای جست‌وجو از جمله گوگل، فهرست و رده‌بندی می‌شوند.
توافق‌نامه‌های کاربری و احکام حریم خصوصی
وب‌سایت‌ها و اساسا هر شرکت و آژانس دولتی در دنیا توافق‌نامه کاربری و اصولی به منظور حمایت از حریم خصوصی مشتریان خود دارد که کاملا روشن می‌کند آیا آن کسب‌وکار یا نهاد مسوولیتی در قبال حریم خصوصی و اطلاعات محرمانه مشتری‌اش دارد یا خیر.
تقریبا نیم میلیارد نفر از مردم جهان عضو فیس‌بوک هستند، شاید خود شما هم یکی از آنها باشید. اما آیا خودتان متن اصول حریم خصوصی این سایت را مطالعه کرده‌اید؟ به احتمال خیلی زیاد جواب شما هم مانند بسياري از افراد دیگر خیر است؛ به این معنا که این سایت به راحتی می‌تواند اطلاعات شخصی شما را با سایت‌های دیگر به اشتراک بگذارد. بسیاری از اطلاعات نظیر نام، نشاني، ارزش ملک و سوء پیشینه، عمومی‌اند. این اطلاعات قبل از اینکه در اینترنت هم منتشر شوند عمومی‌اند، اما همین که در اینترنت منتشر می‌شوند دسترسی به آنها بیش از حد راحت و فراگير می‌شود. به عبارتي پاسخی که شاید در بررسی‌های دستی روی اسناد ساعت‌ها وقت بگیرد، با یک جست‌وجو در گوگل و در چندین ثانیه قابل دسترس است.بیشتر وب‌سایت‌ها با کاربران خود صادق‌اند و سیاست‌های داده‌گردانی و حریم خصوصی‌شان را با آنها به اشتراک می‌گذارند، اما می‌توان گفت که خیلی از کاربران حتی یک بار هم وقت صرف خواندن این سیاست‌ها که خود نیز نادانسته تاییدشان كرده‌اند، نمی‌کنند. شاید همین مساله باعث می‌شود که کاربران از فاش شدن اطلاعات شخصی‌شان جلوی چشم دیگران چندان شوکه و دلخور نشوند.
اسرار اینترنتی
آیا تا به حال خودتان را گوگلیده‌اید (نام‌تان را در گوگل جست‌وجو کرده‌اید)؟ تنها با نوشتن نام‌تان و کلیک جست‌وجوی گوگل شجره‌نامه‌تان جلوی چشمان‌تان ظاهر مي‌شود. به غیر از این WhitePages.com، BeenVerified.com و PublicRecords.com همگی سایت‌هایی هستند که با ارایه اطلاعات کاربران اینترنت - که یک زمانی در یک سایتی آنها را ثبت کرده‌اند - کسب‌وکار می‌کنند. برخی کاربران می‌توانند با یک جست‌وجوی سریع در سایت White Pages آدرس خانه، شماره تلفن، سن‌شان و حتی نام افرادی که با آنها زندگی می‌کنند را بیابند.
چه کسی مالک اطلاعات اینترنتی شماست؟
لیندا کریدل، مدیر اتحادیه اینترنت امن سوالی بنیادی مطرح می‌کند: چه کسی مالک اطلاعات اینترنتی شماست؟ وی می‌گوید: اگر بخواهیم در مورد مالکیت اطلاعات آنلاین بحث کنیم باید ساختار ذهنی‌مان را کمی تغییر دهیم. زیرا هر نوع اطلاعاتی که در فضای مجازی به اشتراک می‌گذارید از روی صداقت شماست، اما لغو دسترسی به آنها دیگر دوست و آشنا نمی‌شناسد. اما موضوع اینجاست که حتی اگر ساختار ذهنی‌مان را نیز تغییر دهیم، باید حداقل فوت‌وفن‌هایی برای لغو دسترسی به اطلاعاتی که روزی در اینترنت به اشتراک گذاشته‌ایم وجود داشته باشد.
اگر بخواهیم آب پاکی را روی دست‌تان بریزیم، باید بگوییم که کاملا نمی‌توانید هویت دیجیتال‌تان را پاک کنید، البته شاید بتوانید تا حدودی از حریم خصوصی‌تان حمایت کنید. اولین گام برای رفع این مشکل ردیابی تمامی سایت‌هایی است که در آنها پروفایل ایجاد کرده‌اید و سپس حذف آنهایی است که دیگر سروکاری با آنها ندارید.
اطلاعات دیجیتال فیس‌بوکی و گوگلی
اگر تاکنون شرایط مدیریت یا حمایت فیس‌بوک از اطلاعات دیجیتال کاربران را تایید نکرده‌اید بهتر است هر چه زودتر اکانت‌تان را حذف کنید.
البته سیاست فیس‌بوک در مقابل حریم خصوصی کاربران تشریح می‌کند که حتی اگر اکانت‌تان را نیز حذف کنید، جا پای آن کماکان باقی خواهد ماند. براساس همین سیاست یک سوم ارایه‌دهندگان اینترنتی طبق توافق‌نامه‌‌شان با فیس‌بوک اطلاعات مشتریان خود را حفظ می‌کنند.
اما در عوض گوگل ابزاری با نام گوگل داشبورد دارد که به کاربران امکان می‌دهد اطلاعات‌شان را در سایت‌های مختلف گوگل ویرایش و حذف کنند. این ابزار لینک‌هایی را در اختیار کاربران می‌گذارد تا مستقیما به سایت‌های حاوی اطلاعات‌شان بروند.
جیک‌جیک‌هاتان را پاک کنید
اگر پیامی در سایت وبلاگ‌نویسی خرد یا همان توییتر منتشر کرده‌اید و دوست ندارید از موهبت فنا ناپذیر اینترنت بهره‌مند شده و اطلاعات‌تان را تا ابد برای نوادگان‌تان به ارث بگذارید حتما آنها را حذف کنید. حتما شوکه خواهید شد اگر بدانید که توییتر تنها اجازه حذف توییت‌های نامناسب را به شما می‌دهد: آن هم فقط یک توییت در هر بار.
اگر توییت‌های ناخواسته زیادی دارید باید با فریب دادن روند این سایت، با جا زدن توییت‌ها به جای توییت‌های نامناسب به تدریج آنها را حذف کنید. البته ممکن است باز هم توییت‌ها در جایی ثبت شده باشند. روش دیگر، استفاده از ابزاری چون TwitWipe است که می‌توانید با كمك آن کل تاریخچه توییتی‌تان را محو کنید.