اینکه کدهای QR روی بسته‌بندی
محصولات، روی مواد تبلیغاتی یا روی مجلات باشند مهم نیست زیرا اکثر کدهای
QR یک کار مشابه انجام می‌دهند. وقتی‌که گوشی هوشمند با دوربین خود این
کدها را اسکن می‌کند، مرورگر گوشی اجرا می‌شود و یک وب‌سایت خاص را باز
می‌کند. با این وجود در آینده‌ی نزدیک، ممکن است که حتی بدون نیاز به
اینترنت، این کدها برای نمایش تصاویر 3D به‌صورت امن روی گوشی‌های هوشمند
استفاده شوند.
به گزارش سافت گذر به نقل ازفارنت؛ این سیستم توسط تیمی از دانشگاه
Connecticut به سرپرستی بهرام جاویدی، پروفسور ایرانی مهندسی برق، در حال
توسعه می‌باشد. روش کار آن بدین صورت است:
ابتدا یک شیء یا تصویر فیزیکی توسط حسگر
تصویری، عکسبرداری می‌شود. بجای یک لنز واحد، این حسگر توسط آرایه‌ای از
لنزهای کوچک (Lenslet) مجهز شده که آن حسگر را شبیه چشم مرکب حشرات می‌کند.
هر یک از این مینی لنزها، “تصویر اولیه‌ی” دو بعدی از یک شیء کامل را ثبت
می‌کنند که اندکی از زاویه‌ی متفاوت‌تری نسبت به مینی لنز دیگر گرفته شده
است.
هر یک از این تصاویر به‌صورت الکترونیکی
به دو بسته اطلاعات، شکسته می‌شوند: یک بسته شامل ثبت زاویه‌ی منحصربه‌فرد
شیء در تصویر (Unique Angle of the Object) است و بسته‌ی دیگر شامل اطلاعات
شدت (Intensity Data) تمام پیکسل‌های تصویر می‌باشد. سپس این اطلاعات
فشرده، رمزگذاری و به عنوان یک کد QR ذخیره می‌شوند. مجموعه‌ای از چنین
کدها، یکجا شامل داده‌هایی از همه‌ی تصاویر اولیه می‌باشند.
سپس با استفاده از یک گوشی هوشمند مجهز به
یک نرم‌افزار رمزگشا و یک کلید امنیتی منحصربه‌فرد، کاربران می‌توانند
به‌طور پی در پی و مداوم این کدها را اسکن کنند و داده‌های ترکیب شده را به
دست آورند. به منظور دیدن نتیجه‌ی تصویر سه بعدی شیء (حاصل از ادغام
تصاویر اولیه) یک آرایه‌ی مینی لنزی دیگر روی صفحه‌ی نمایش گوشی تعبیه شده
است.
هم اکنون جاویدی و تیمش در حال تصحیح این
فن‌آوری با نگاهی به سمت کاربری تجاری آن می‌باشند. این هفته یک مقاله
درباره‌ی این پژوهش در ژورنال Optica منتشر شده است.