به گزارش سافت گذر به نقل ازمجله شبکه؛ در
همین حال در دنیای لینوکس، اوبونتو به نسخه 15.10 رسیده است، یک نسخه
تکامل یافته که استفاده از آن را لذت بخش میکند. هر چند این نسخه را نیز
نمیتوان یک سیستم‌عامل کامل نامید، اما رایگان بودن نسخه دسكتاپ اوبونتو،
قیمت ویندوز 10 را به چالش کشیده است. آیا این به این معنا است که به زودی
لینوکس کامپیوترهای دسكتاپ را تسخیر خواهد کرد؟ مسلما خیر. ویندوز همچنان
تا مدتها صدر نشین تعداد نصب در کامپیوترهای دسكتاپ باقی خواهد ماند. اما
لزوما تعداد بیشتر به منزله بهتر بودن نیست. در ادامه به پنج عامل برتری
اوبونتو بر ویندوز 10 مایکروسافت خواهیم پرداخت
1. کاشیهای زنده نیمه جان
کاشیهای
زنده (Live Tiles) شاید از لحاظ مفهومی جالب توجه باشند، اما در اصل تنها
یکسری آیکون تصویری ثابت برای اپلیکیشنها هستند. ذهن انسان تصاویر را
بهتر تشخیص میدهد و باعث میشود بهتر به خاطر بیاوریم که هر عکس چه کاری
انجام میدهد. برای مثال، در زمان رانندگی، شما با دیدن علامت قرمز و زرد
که نمادی برای توقف است میدانید که باید ترمز کنید. در منطق طراحی
مایکروسافت، این علامت با وجودی که مربع یا مستطيل قرمز است، اما بیانگر
توقف نیست. در عوض، به شما آماری از تعداد ماشینهایی که در آنجا توقف
کردهاند را میدهد و شما باید خودتان حدس بزنید که این علامت توقف است.
آن
چه مسلم است انتخاب مایکروسافت در طراحی ضعيف بوده و نمادها آن گونه که
باید معرف وظیفهای که انجام میدهند نیستند. این موضوع در مورد آیکون
برنامه‌ها و سایر نمادها نیز صادق است. نماد e آبی رنگ معرف Internet
Explorer یا Edge است. دایره قرمز، سبز و زرد به معنای Chrome هستند. یک
نماد مخروطی شکل پارکینگ نشان دهنده نرم‌افزار VLC است. در مجموع کاشیهای
زنده به میزان بهره‌وری صدمه زده و باعث اتلاف وقت میشوند.
بازگشت
مایکروسافت به منوی استارت سنتی نیز حتی بیشتر باعث مضحکتر شدن کاشیهای
زنده میشود. چرا باید کاربر اول روی دکمه استارت کلیک کند و بعد از بین
کاشیها به اطلاعات مورد نظر دسترسی پیدا کند؟ عاقلانهتر بود اگر مستقیما
لینکی برای باز کردن یک برنامه قرار داده میشد.
در
عوض، اوبونتو همچنان به آیکونهای سنتی متکی است و این همان چیزی است که
همه سالها است به آن عادت کردهاند. به عبارت دیگر، شرکت کانونیکال تنها
برای اینکه تغییراتی ایجاد کرده باشد، دست به تغییر چیزها نزده است. خبری
از منوی استارت هم نیست که در واقع یک مفهوم منسوخ شده به نظر میرسد. در
اوبونتو، بیشتر شبیه به OS X میتوان اپلیکیشنهای مورد علاقه خود را روی
نوار اصلی قرار داد و همیشه آنها را روی صفحه نمایش در اختیار داشت.
مایکروسافت
هم باید همین کار را میکرد و اندازه نوار وظیفه ویندوز را بزرگتر و منوی
استارت را حذف میکرد و به جای سنجاق کردن file explorer, settings و all
apps به این نوار، به کاربر اجازه میداد سایر اپلیکیشنهای مورد نظر خود
را هم به آن اضافه کند. دیگر نه نیازی به منوی استارت بود و نه لزومی برای
کاشیهای زنده. اپل در OS X همه این کارها را انجام داده است و اوبونتو با
زیرکی آن را شبیه سازی کرده است.
با وجودی که خیلیها خواستار بازگشت منوی اصلی به ویندوز بودند. اما اضافه شدن آن به ویندوز 10 هیچ فایدهای نداشت.
2. حريم خصوصی
این
بزرگترین اشتباه ویندوز 10 تا کنون بوده است. ضعف در این قابلیت نه تنها
به مایکروسافت اجازه میدهد به این سیستم‌عامل دسترسی داشته باشد، بلکه پی
بردن به غیرفعال کردن این تغییر مسیر داده نیز ساده نبوده و باعث سردرگمی
کاربر میشود. در واقع، غیرفعال كردن کامل آن بدون نياز به استفاده از یک
راه حل ثالث غیر ممکن است. برای فراگيری انجام این کار شما به مدت زمان
زیادی نیاز خواهید داشت.
صرف نظر از
انگیزه مایکروسافت از این کار، کاربر باید از خود بپرسد که هدف از این همه
به اشتراک گذاری اطلاعات چیست؟ میتوان این گونه استدلال کرد که خود کاربر
مقصر است، چرا که در زمان نصب اولیه گزینه Express Settings را انتخاب کرده
است، اما شاید مایکروسافت فراموش کرده که همه کاربران شناخت کافی از تمام
این تنظیمات و نحوه عملکرد آنها ندارند.
اوبونتو
در این مورد هم بهتر عمل کرده است. این سیستم‌عامل مبتنی بر لینوکس عبارت
جستجوی شما را به آمازون ارسال میکند تا موارد فروشگاهی مرتبط را نمایش
دهد. اما مشکل اینجا است که اگر شما اقدام به جستجوی اطلاعات حساس مثل
جستجوی SSN یا کلمه عبور در یک سند کنید این جستجو نیز به آمازون فرستاده
خواهد شد.
خوشبختانه، کانونیکال از
غیرفعال كردن این گزینه توسط کاربر جلوگیری نمیکند. برای غیرفعال کردن آن،
کاربر تنها باید به تنظیمات حريم خصوصی وارد شده و یک گزینه را از انتخاب
خارج کند. به عبارت ديگر، اوبونتو به مراتب از ویندوز 10 تمرکز بیشتری روی
حریم خصوصی دارد.
3. ثبات
رابط
کاربری ویندوز 8 با تلفیق ناهماهنگی از سبک قدیم و سبک جدید ،در سطح فاجعه
باری ضعيف عمل کرد. این محیط به شدت ناسازگار صدای خیلی از مصرف کنندگان
را درآورده بود و باعث شد تا این سیستم عامل به یکی از بزرگترین اشتباهات
مایکروسافت تبدیل شود.
ویندوز 10 با
قرار دادن اپلیکیشنها در حالت پنجرهای تا حدودی این مشکل را برطرف کرده
است. به عبارت ديگر، این اپلیکیشنها تنها به حالت تمام صفحه نیستند و در
محیطی مشابه با برنامههای قدیمی اجرا میشوند. اما متاسفانه این تنها
بخشی از مشکل را برطرف کرده است. ویندوز 10 همچنان به شدت ناهماهنگ است.
بزرگترین خطا وجود دو مکان برای تنظیمات است. یک منوی Settings جدید وجود
دارد و Control Panel سنتی نیز همچنان در جای خود باقی است و مشخص نیست که
کاربر باید از کدامیک استفاده کند. اما موضوع به همین جا ختم نمیشود،
مایکروسافت دو مرورگر را برای شما تدارک دیده است، اج و اینترنت اکسپلورر
که هیچ کدام را هم نمیشود پاک کرد، و برای خیلی از کاربران علت این کار
مشخص نیست. وقتی بخش تنظیمات برنامههای سنتی را با اپلیکیشنها مقايسه
میکنید متوجه متفاوت زیاد بین آنها خواهید شد. بعضی وقتها منوها در کنار
هم قرار دارد و بعضی مواقع دیگر با کلیک روی چیزی نامشخص (مثل عکس کاربر)
میتوان به تنظیمات دسترسی پیدا کرد.
در
اوبونتو تنها یک منوی تنظیمات وجود دارد و در اکثر مواقع برنامه‌ها از یک
طراحی واحد پیروی میکنند. در بعضی مواقع مثل مورد گوگل کروم، شما باید
برنامه را به گونهای تنظیم کنید تا از نوارهای عنوان سیستم و حاشیهها
استفاده کند. جدای این موضوع، تمام محیط کاربری اوبونتو منسجم و هماهنگ
است. به این شكل کاربران دیگر به ندرت دچار سردرگمی ناشی از اصول طراحی
نامناسب میشوند.
4. امنیت
نمیتوان
این را انکار کرد که ویندوز همیشه بزرگترین هدف بدافزارها بوده و احتمالا
در آینده نیز خواهد بود. مطمئنا شما خواهید گفت که این به دلیل معروفیت
زیاد آن است. این گفته تا اندازهای درست است، اما ماهیت خود سیستم‌عامل
نیز بی تاثیر نیست. ساختار این سیستم‌عامل به گونهای طراحی شده که
میتواند تاثیرات منفی برای کاربران خانگی داشته باشد. اینترنت اکسپلورر و
فناوری ActiveX فاجعه بار آن، خیلی از کاربران را در معرض خطر قرار میدهد.
نرم‌افزارها را میتوان بدون نیاز به کلمه عبور و یا حتی بدون اجازه کاربر
نصب کرد.
هر چند سیستمعاملهای مبتنی
بر لینوکس مثل اوبونتو نیز برای بدافزارها غیر قابل نفوذ نیستند (از هیچ
چیز نمیتوان به صورت صد درصد مطمئن بود)، اما ماهیت این سیستم‌عامل به
گونهای است که از آلوده شدن جلوگیری میکند. در واقع به استثنای مهندسی
اجتماعی و فریب دادن کاربر لینوکس برای انجام کارهای احمقانه، اوبونتو یک
دژ مستحکم در برابر نفوذ خرابکاران است. در صورت رعایت دانلود از Software
Center و منابع معتبر دیگر، کاربران این سیستم‌عامل میتوانند آسوده خاطر
باشند که دیگر نیازی به ضد ویروس، ضد بدافزار یا برنامههایی شبیه به
CCleaner نخواهند داشت. با وجودی که ویندوز 10 مسلما از نسخههای قبلی
امنتر شده است، اما همچنان سطح امنیت آن به اندازه اوبونتو نیست.
هر
چند میتوان امنیت را به عنوان یک مزیت برای اکثر سیستمعاملهای مبتنی بر
لینوکس در نظر گرفت (به استثنای آندرويد)، اما خود اوبونتو نیز با در
اختیار داشتن خیلی از پکیجهای معروف، به طور ویژه سطح امنیت خود را بالاتر
برده است. در بیشتر موارد کاربران میتوانند بدون گرفتار شدن توسط
فایلهای deb. موجود در وبسایتها یا مخازن مشکوک، هر چیزی را که لازم
دارند در اختیار داشته باشند. کمتر زمانی پیش میآید که یک کاربر نیاز به
استفاده از منابعی غیر از Software Center معتبر پیدا کند.
درست
است که حالا کاربران ویندوز 10 به یک منبع مطمئن به نام app store دسترسی
پیدا کردهاند، اما هنوز هم برای دسترسی به نرم‌افزارها و درایورهای مورد
نیاز خود باید به وبسایتهای گوناگونی سر بزنند. با وجودی که کاربران
حرفه‌ای سایتهای امن برای دانلود نرم افزار مورد نیاز خود را میشناسند،
اما بسیاری دیگر از این کاربران به راحتی گرفتار بدافزارهای دانلود شده
میشوند. خوشبختانه Windows Defender خیلی از آنها را شناسایی میکند، اما
اگر این اتفاق نیافتد، سیستم کاربر به راحتی در معرض خطر قرار خواهد گرفت.
5. بهروزرسانیهای غیر تحمیلی
یکی
از مزایای دیگر اوبونتو نسبت به ویندوز 10 این است که شرکت کانونیکال شما
را وادار نمیکند که سیستم‌عامل خود را ارتقاء دهید. اما مشکل این کار
کجاست؟ خیلی از کاربران نه نیازی دارند و میخواهند که از ویندوز 7 جدا
شوند. در اوبونتو شما تا هر زمان که مایل باشید میتوانید سیستم‌عامل فعلی
خود را حفظ کنید. هر چند کانونیکال نسخههای بهروزرسانی شده را پیشنهاد
میکند، اما انتخاب آن اختیاری است.
اگر
شما یک نسخه LTS (به معنای پشتیبانی بلند مدت) از اوبونتو را نصب کنید، به
شما 5 سال ضمانت داده خواهد شد که از نسخه فعلی اوبونتو شما پشتیبانی
خواهد شد. در طول این مدت، شما میتوانید مطمئن باشید که هم میتوانید نسخه
فعلی سیستم‌عامل خود را حفظ کنید و هم بهروزرسانیهای مربوط به آن را
دریافت کنید. Canonical در مدت این 5 سال نسخههای جدید را منتشر خواهد
کرد، اما هرگز شما پیغامی برای ارتقاء سیستم‌عامل خود دریافت نخواهید
کرد.
