فناوری جدیدی که گوگل
برای محافظت از عابران ارائه کرده است همانند یک کاغذ چسبناک که برای به
دام انداختن حشرات استفاده می‌شود، عمل می‌کند. پیش از این شرکت ولوو طرح
کیسه هوا خارجی برای عابرین پیاده را ارائه داده بود اما گوگل برای این کار
ایده‌ی جدیدی دارد.
به گزارش سافت گذر به نقل اززومیت؛طرحی که گوگل به نام خود ثبت کرده است در‌واقع همانند یک کاغذ چسبناک
عمل می‌کند که عابر پیاده‌ای که به خودرو خودران برخورد می‌کند را به خود
می‌چسباند. به عقیده متخصصین گوگل، بیشترین صدمه به عابر پیاده نه در
برخورد اولیه با خودرو بلکه زمانی اتفاق می‌‌افتد که بعد از برخورد او به
زمین پرتاب می‌شود. این کاغذ چسبنده برای جلوگیری از همین امر و در نتیجه
کم کردن جراحت ناشی از برخورد طراحی شده است. گوگل برای جلوگیری از چسبیدن
اشیاء دیگر به خودرو یک لایه محافظ را بر روی این لایه چسبناک قرار داده
است که تنها پس از تصادف می‌شکند و لایه چسبنده را برای عابر پیاده نمایان
می‌سازد.
گوگل جدیدترین شرکتی است که برای محافظت از عابرین پیاده در برخورد با
خودرو فکری را در ذهن دارد. این طرح گوگل مشخصاً برای خودروهای خودران در
نظر گرفته شده است. شرکت ولوو ایربگ عابرپیاده را ارائه کرده است که بر روی کاپوت خودرو باز می‌شود. جگوار با
هدف کاهش شدت ضربه به عابر پیاده، طرح کاپوتی را ارائه کرده است که پس از
برخورد باز می‌شود تا عابر پیاده با قسمت نرم‌تری از خودرو برخورد کند. اما
هیچ‌کدام از این طرح‌ها به بهبود پرتاب عابر پیاده توجهی نداشته است.
برایانت واکر اسمیت، استاد دانشکده حقوق دانشگاه استنفورد
و متخصص در خودروهای خودران زوایای دیگری از این طرح را روشن می‌کند. او
در مصاحبه‌ای با Mercury News گفته است که این طرح گوگل می‌تواند به نوبه
خود مشکل ساز نیز باشد. به عنوان مثال این امکان وجود دارد که با چسبیدن
عابر پیاده به خودرو، دید راننده محدود شده و این امر منجر به یک تصادف
دیگر شود. البته او در ادامه توجه گوگل به افزایش امنیت عابرین پیاده را
شایسته تحسین خوانده و گفته است :«ایده افزایش امنیت خودروها، نه تنها برای
سرنشینان خودرو بلکه برای افرادی که در بیرون آن حضور دارند، مساله‌ای است
که خودروسازان در آینده با آن مواجه خواهند بود». او همچنین اضافه می‌کند
:«من به هرکسی که به حفظ امنیت عابرین پیاده توجه کرده و قدمی در راستای
امری برمی‌دارند که مدت‌ها پیش باید در نظر گرفته می‌شد، آفرین می‌گویم».