افزایش حملات DDoS در پی گسترش سرویس‌ های کمکی آنلاین

طبق گزارش‌های منتشر شده، اکثر این حملات به کمک سرویس‌های اتوماتیک ارزان‌قیمتی که Booter یا Stresser نام دارند انجام شده است. با توجه به این آمار می‌توان نتیجه گرفت که انجام حملات DDoS توسط مجرمان اینترنتی، از این به بعد با قیمتی کمتر و آسان‌تر ممکن خواهد شد. در واقع Booter یا Stresser ابزاری است که شرکت‌ها می‌توانند از آن برای آزمایش امنیت و مقاومت سرورهایشان استفاده کنند. اما مجرمان اینترنتی (که اکثرا به اشتباه هکر نامیده می‌شوند) از این ابزارها برای حملات مخرب فلج‌کننده استفاده می‌کنند.

Akamai یک شرکت فعال در زمینه‌ی سرویس‌های اینترنتی مانند سرورهای پرقدرت است که کارشناسان آن در گزارش دوره‌ای امنیت خود اعلام کرده‌اند که رکورد تعداد حملات گسترده‌ی DDoS در سه‌ماهه‌ی اول سال جاری میلادی شکسته شده است. طبق آمار منتشر شده، تعداد حملاتی که ترافیک آنها از ۱۰۰ گیگابیت بر ثانیه بیشتر باشد، در سه‌ماهه‌ی سوم سال ۲۰۱۵ برابر با ۸ عدد بوده و تعداد این حملات در سه‌ماهه‌ی آخر سال گذشته، به ۵ عدد رسیده است. رکورد قبلی نیز متعلق به سه‌ماهه‌ی سوم سال ۲۰۱۴ بوده که ۱۷ حمله‌ی گسترده گزارش شده است. تعداد حملات گسترده‌ای که در سه‌ماهه‌ی اول سال ۲۰۱۶ انجام شده، ۱۹ عدد بوده است.

اما حملات DDoS تنها با افزایش ترافیک عبوری از سرور مشکل ایجاد نمی‌کنند بلکه ممکن است حمله‌ای ترافیک کمی را اشغال کند اما به دلیل نرخ بالای تبادل بسته‌های شبکه (Packet Rate) در این حمله، سرور دچار مشکل شود. تعداد بالای بسته‌های ارسالی در تبادلات شبکه‌ای باعث می‌شود تا رم سرور مورد نظر که برای هر بسته مجبور به انجام پردازش است، دچار مشکل شود. وقتی حملات با تعداد بالا و نرخ تبادل بالای Packet انجام شود، احتمال ایجاد خسارات بزرگ زیاد است. طبق گزارش Akamai، در سه‌ماهه‌ی اول سال ۲۰۱۶، ۵ حمله‌ی DDoS با نرخ بسته‌ی بیش از ۳۰ میلیون بسته در ثانیه (Mpps) انجام شده و دو حمله نیز نرخی بیش از ۵۰ میلیون بسته در ثانیه داشته‌اند.

تکنیک‌های اجرا و تقویت حملات DDoS در موارد مختلف، متفاوت هستند. یکی از تکنیک‌هایی که از هر ۴ حمله‌ی گزارش شده در سه‌ماهه‌ی اول سال ۲۰۱۶، در یکی از آنها استفاده شده، UDP (User Datagram Protocol) است. دیگر پروتکل‌هایی که برای حملات دی‌داس مورد سوء‌استفاده قرار گرفته‌اند، DNS (۱۸ درصد)، NTP (۱۲ درصد)، CHARGEN (۱۱ درصد) و SSDP (۷ درصد) بوده‌اند. مورد نگران‌کننده‌ی بعدی این است که تعداد زیادی از حملات با استفاده از دو یا چند پروتکل انجام می‌شوند. آمارها نشان می‌دهد که بیش از ۶۰ درصد حملات انجام شده در سه‌ماهه‌ی نخست سال ۲۰۱۶، از چند پروتکل استفاده کرده‌اند: ۴۲ درصد با استفاده از ۲ پروتکل انجام شده و ۱۴ درصد از این حملات از سه یا بیش از سه پروتکل سوء‌استفاده کرده‌اند. این آمار نشان می‌دهد که حملات انجام شده در حال پیچیده‌تر شدن هستند و از آنجا که برای مقابله با هر پروتکل و ابزاری، تکنیک خاصی مورد نیاز است، می‌توان نتیجه گرفت که مقابله با حملات آتی این مجرمان اینترنتی به مراتب سخت‌تر خواهد بود.

چین، ایالات متحده‌ی آمریکا و ترکیه، سه کشوری هستند که بیشترین ترافیک حملات DDoS از آنجا مبادله شده است. البته این آمار بدین معنا نیست که منبع این حملات، کشورهای مذکور باشند بلکه نشان‌دهنده‌ی این است که سرورهای مورد حمله، اکثرا در این کشورها قرار داشته‌اند. اما بیشترین صنعتی که مورد این‌گونه حملات قرار گرفته، صنعت بازی است که ۵۵ درصد از حملات را به خود اختصاص داده است. بعد از آن صنایع نرم‌افزار (۲۵ درصد)، سرگرمی (۵ درصد) سرویس‌های مالی (۴ درصد) و سرویس‌های اینترنتی و ارتباطی با ۴ درصد قرار دارند.

نکته‌ی قابل توجه این است که مجرمان اینترنتی علاوه بر انجام حملات دی‌داس، با تهدید به این حملات و باج‌گیری نیز، شرکت‌ها را مورد آزار قرار می‌دهند. این‌گونه از تهدیدات چند سالی است که به روشی مرسوم در بین این مجرمان تبدیل شده و به تازگی گزارش شده که مبلغی حدود ۱۰۰ هزار دلار، بدون انجام هیچ‌گونه حمله‌ای توسط این مجرمان دریافت شده است.