قال أمیر المؤمنین علی (عليه السّلام):
«وَ إِذَا وَجَدْتَ مِنْ أَهْلِ الْحَاجَةِ مَنْ يَحْمِلُ لَكَ زَادَكَ فَيُوَافِيكَ بِهِ حَيْثُ تَحْتَاجُ إِلَيْهِ فَاغْتَنِمْهُ
وَ اغْتَنِمْ مَنِ اسْتَقْرَضَكَ فِي حَالِ غِنَاكَ وَ اجْعَلْ وَقْتَ قَضَائِكَ فِي يَوْمِ عُسْرَتِكَ»
امیر المؤمنین علی (عليه السّلام) فرمودند:
«هر گاه از مستمندان كسى را يافتى كه توشه ات را تا روز قيامت برمى دارد و در آن روز كه
روز نيازمندى توست همه آن را به تو باز پس مى دهد، چنين كسى را غنيمت شمار؛
و نيز غنيمت بشمر كسى را كه در زمان توانگريت از تو وام درخواست نمايد
و تو [نیز] زمان بازپرداخت آن را در روز تنگدستى خود قرار داده.»
[تحف العقول، باب ما روي عن أمير المؤمنين، کتابه إلی ابنه الحسن علیهما السلام]
