مایکروسافت در نشستی با کوالکام تأیید کرد که باتری لپ‌تاپ‌های مجهز به پردازنده‌ی آرم، با یک بار شارژ، عمر بسیار بالایی در حد چند روز خواهند داشت.
پیت برنارد، از مدیران برنامه‌ی مایکروسافت در جریان کنفرانس نسل پنجم کوالکام در هنگ‌کنگ، در گفتگو با وب‌سایت Trusted Reviews تأیید کرد که می‌توانیم انتظار عمر باتری بالایی از لپ‌تاپ‌های آرم داشته باشیم. با اینکه ارقام مشخصی اعلام نشد؛ اما برنارد تأکید کرد که عمر باتری این لپ‌تاپ‌ها ورای انتظارات خواهد بود:
ما سطح استانداردی [برای توسعه‌دهندگان خود] در نظر گرفته‌ایم و اکنون فراتر از آن رفته‌ایم. عمر باتری‌ها اکنون به‌گونه‌ای است که من روزانه آن‌ها را شارژ می‌کنم. اما عمر باتری این دستگاه‌ها به صورتی است که شرایط را تغییر می‌دهد و تجربه‌ی افراد از باتری کامپیوترها را متحول می‌کند. من شارژرم را همراه خود نمی‌برم و به مدت تقریبا چند روز نیازی به شارژ دستگاهم نخواهم داشت.
مایکروسافت در ابتدا برنامه‌ی ساخت لپ‌تاپ‌های مجهز به پردازنده‌ی آرم را در دسامبر سال گذشته و با هدف ارائه‌ی قدرت کامل ویندوز ۱۰ روی چیپ‌ست اسنپدراگون ۸۳۵ مطرح کرد. این چیپ‌ست همان مدلی است که در گوشی‌های هوشمند پرچم‌دار اندروید نظیر گلکسی اس ۸ و پیکسل ۲ به کار رفته است. این برنامه روی کاغذ می‌تواند در عین حفظ قدرت پردازشی، منجر به ساخت لپ‌تاپ‌های نازک‌تر و سبک‌تر با عمر باتری بالا شود.
در ابتدا تنها سه سازنده‌ی همکار مایکروسافت (اچ‌پی، ایسوس و لنوو) به این برنامه پیوستند. اما مایکروسافت و کوالکام در جریان این رویداد اعلام کردند که به‌زودی سازندگان بیشتری به این برنامه ملحق خواهند شد. پیت برنارد تأیید کرد که آن‌ها گفتگوهایی با دیگر سازندگان، مبنی بر دستگاه‌های آینده داشته‌اند و از جذب آن‌ها به این برنامه بسیار هیجان‌زده هستند.
دان مک‌گوایر، نائب رئیس بخش بازاریابی جهانی کوالکام، اعلام کرد که استفاده از اسپندراگون ۸۳۵ تنها آغاز کار است. وی وعده‌ی عرضه‌ی کامپیوترهای همراه (Mobile PC) را به همراه چیپ‌ست‌های آتی داد:
شما نقشه‌ی راهی پیشرفته و قاطعانه‌تر از گذشته با کامپیوترهای همراه خواهید دید. شما شاهد تکاملی در سطح مختلفی از دستگاه‌ها خواهید بود.
برنارد تأیید کرد که در حال حاضر مایکروسافت در حال آزمایش صدها لپ‌تاپ مجهز به پردازنده‌ی آرم است. در حال حاضر مایکروسافت و کوالکام انتظار دارند که بنا بر وعده‌ی یک‌ساله‌ی مطرح‌شده در دسامبر سال گذشته، تا پیش از پایان سال از این لپ‌تاپ‌ها رونمایی کنند. مک‌گوایر تأکید کرد که در هفته‌های پیش رو، اخبار بیشتری از آن‌ها در این باره خواهیم شنید.
مایکروسافت و کوالکام؛ شرکای قدیمی
همکاری مایکروسافت و کوالکام برای ساخت لپ‌تاپ‌های آرم موضوع جدیدی نیست. زمانی که اولین نسل تبلت‌های سرفیس معرفی شد، دو نسخه‌ی کاملا مختلف از آن‌ها موجود بود. یک نسخه از سرفیس مبتنی بر سیستم‌عامل ویندوز آرتی بود؛ درحالی‌که نسخه‌ی دیگر از ویندوز کامل و پردازنده‌ی x86 اینتل بهره می‌برد.
دلیلی برای صحبت درباره‌ی تاریخچه‌ی ویندوز آرتی وجود ندارد. مصرف‌کنندگان درست همانطور که اخیرا میل به استفاده از ویندوز فون را از دست داده‌اند، در آن زمان نیز تمایل چندانی به استفاده از نسخه‌ی ضعیف‌تر ویندوز نشان ندادند.
شایعات اولیه در مورد لپ‌تاپ‌های مجهز به پردازنده‌ی آرم تأکید می‌کردند که اینتل قرار است یک شبیه‌ساز x86 و ۳۲ بیتی برای آن‌ها در نظر بگیرد. اگر این شبیه‌ساز عملکرد مناسبی داشته باشد، معضل اصلی ویندوز آرتی یعنی نداشتن قابلیت اجرای نرم‌افزارهای واقعی برطرف خواهد شد. با این حال، گزارش‌های اولیه تأکید می‌کنند که این شبیه‌ساز تنها با نرم‌افزارهای ۳۲ بیتی سازگار خواهد بود و قابلیت پشتیبانی از دنیای ۶۴ بیتی را نخواهد داشت.
اپل و آرم
هنگامی که اپل در سال ۲۰۰۶ برای سخت‌افزار کامپیوترهای مکینتاش به استفاده از اینتل روی آورد، استیو جابز، مدیرعامل این شرکت مدعی شد که آن‌ها برای مدت‌ها به‌صورت موازی و هم‌زمان با پردازنده‌های پاورپی‌سی، در حال توسعه‌ی نسخه‌هایی از مک‌اواس برای سخت‌افزار اینتل بوده‌اند. هنوز هیچ مدرک محکمی برای روی آوردن اپل به پردازنده‌های سری A آرم وجود ندارد؛ اما احتمال می‌رود که کوپرتینونشین‌ها همان اقدام مشابه خود در استفاده از پردازنده‌های اینتل در سال ۲۰۰۶ را مجددا با پردازنده‌های آرم تکرار کنند.
اما آی‌اواس و مک‌اواس از بسیاری جنبه‌ها از یک کد بیس مشترک بهره می‌برند. برای مثال، فناوری متال اپل به همراه APFS در هر دو سیستم‌عامل به کار رفته است. از منظر بنچمارک، عملکرد پردازنده‌ی A11 بایونیک به‌صورت قابل توجهی مشابه لپ‌تاپ ۱۳ اینچی مک‌بوک پرو است و علاوه بر این، مصرف انرژی بسیار پایینی دارد و از اولین مرحله‌ی توسعه تا ساخت نهایی تحت نظارت اپل بوده است.
پردازنده‌ی جدید A11 بایونیک از ۶ هسته به همراه ۲ هسته با بازده بالا بهره می‌برد. برای نخستین بار، پردازنده‌ی سری A قادر به انجام پردازش چندگانه‌ی غیر متقارن است؛ بدین مفهوم که تمام ۶ هسته می‌توانند به‌صورت هم‌زمان به انجام یک وظیفه بپردازند. این موضوع باعث می‌شود این پردازنده تناسب بیشتری با محیط لپ‌تاپ یا دسکتاپ داشته باشد.
اگر اینتل موفق به ساخت پردازنده‌ای قابل قبول برای کامپیوترها و مخصوصا مدل‌های پایین‌رده نشود؛ اپل به احتمال زیاد در آینده‌ی نزدیک و در مدت کوتاهی استفاده از پردازنده‌های اینتل را کنار خواهد گذاشت.