انرژی تجدیدپذیر یا پایدار؟
به گزارش
سافت گذر، تغییرات آب و هوایی باعث شده است تا کشورها چه در سطح ملی و چه در سطح جهانی، به فکر استفاده از انرژی های تجدیدپذیر باشند.
با وجود نور خورشید و باد، انرژی های تجدیدپذیر کم کم در حال ورود به ساختار نیروگاه های کشورهای مختلف است به طوری که هم اکنون برخی از کشورها حتی کاملاً از این نوع انرژی ها استفاده می کنند ولی هنوز نیز کشورهایی وجود دارند که همچنان به سوخت های فسیلی وابسته مانده اند.
البته موانعی نیز بر سر راه استفاده از انرژی های تجدیدپذیر وجود دارد. مثلاً مقدار انرژی گرفته شده از آفتاب، باد و هیدروژن، تقریباً از قدرت انسان خارج است. یکی از راه حل های موجود برای این مسئله، مشخص کردن ظرفیت ذخیره و مقدار استفاده از این نوع انرژی هاست.
دانشگاه های کالیفرنیا و استنفورد، در مطالعه ای عنوان کرده اند که این مشکل با چندین راهکار، قابل حل است. برای مثال، انرژی تولید شده را وابسته کنیم و از تمام قسمت ها، به یک اندازه مساوی انرژی دریافت نماییم و خطر خاموشی در دنیا را به طور کامل از بین ببریم.
یکی از اساتید دانشگاه استنفورد، اخیراً مطالعه ای انجام داده است که طی آن، انرژی یک جاده را به طور کامل با انرژی های تجدیدپذیر تأمین می کرد و در این مطالعه، 139 کشور نیز مشارکت داشتند. محققان این جاده را ساختند و پیشنهاد دادند که سه منبع می تواند تولید انرژی را به حداکثر رسانده و مقدار موردنیاز را تولید کند.
سه راهکار
یکی از راهکارهای پیشنهاد شده این است که با استفاده از کامپیوترهای مخصوص، آب و هوای کره زمین را از سالهای 2050 تا 2054 پیش بینی کند. این استاد دانشگاه اسنتفورد که جاکوبسون نام دارد، 139 کشور مشارکت کننده را به گروه های 20 عضوی تقسیم کردند که این مناطق باید تا سال 2050، تمامی نیروگاه های خود را به منابع تأمین انرژی های تجدیدپذیر تبدیل کرده باشند.
این تیم همچنین، از منابع دیگر مانند ژئوترمال و هیدروژن نیز انرژی دریافت کردند و مقدار انرژی دریافت شده را با مقدار گرفته شده است آفتاب و باد، مقایسه کردند.
بر اساس نظریه تیم تحقیقاتی، یکی از مشکلات استفاده از نیروگاه های انرژی های تجدیدپذیر، ایجاد تعادل میان تقاضا و تولید می باشد. چالش قیمت تمام شده نیز، در این مبحث بسیار مهم است که البته بر اساس تحقیقات ما، می توان با تکنولوژی های موجود بر این چالش و مشکل غلبه کرد.
نتیجه این تحقیقات به گونه ای به دست آمد که کشورهای عضو، توانستند تا سال 2050، برای تعادل میان تولید و تقاضا، سه راهکار به دست آورند.
نقطه مشترک این نتیجه گیری ها این بود که خاموشی حداقل به مدت 5 سال در این کشورها دیده نمی شد. محققان نیز دلیل چنین راهکار مناسبی را وجود قابلیت های ذخیره سازی مناسب عنوان کرده اند.
برای 20 کشور گروه اول، وجود فضای ذخیره سازی انرژی خورشیدی، انرژی گرمایی و باتری بسیار حیاتی بود البته در این برنامه، توربین های هیدروژنی یا پمپ گرما که به این ظرفیت ها بیفزایند، لازم نبود.
در 20 کشور گروه دوم، ذخیره انرژی گرمایی، بسیار مهم است و تنها تفاوت با گروه اول، در افزودن توربین های هیدروپاور بوده است. اگرچه این مطالعه بیان کرده است که این توربین ها به مقدار انرژی سالانه دریافت شده از هیدروژن چیزی اضافه نمی کند.
در 20 کشور گروه سوم، مقادیر کمی متفاوت شده بود به طوری که باتری ها برای ذخیره انرژی در این مناطق، بسیار کاربردی هستند ولی از هیچ توربین هیدروپاور استفاده نشد. البته این تحقیق نشان داد که پمپ های گرما بدون فضای ذخیره سازی، جایگزین سرما و دمای کم انرژی ترمال می شد.
آقای جاکوبسون، نتایج تحقیقات خود را اینگونه بیان کرد که راههای زیادی برای فائق آمدن بر مشکلات این پروژه ها وجود دارد ولی مهمترین راهکار آن است که دید مردم نسبت به نور خورشید و باد تغییر پیدا کند و به این باور برسند که می توان از این دو منبع، انرژی های پایدار تولید کرد.
همچنین، همکاری های سیاسی میان 139 کشور دخیل در این پروژه نیز بسیار مهم است که می توان به آن نیز رسید.
جاکوبسون معتقد است که اگر همکاری وجود داشته باشد، می توان به تصمیم مشترکی رسید که نیروگاه های بادی را کجا قرار دهیم و یا پنل های خورشیدی را کجا نصب کنیم و باتری ها را در کدام منطقه بگذاریم. در واقع اگر تمام این فاکتورها برنامه ریزی شوند، به طور قطع به نتیجه خوبی خواهیم رسید.
در پایان اشاره کنیم که ساخت جاده ای که از انرژی های تجدیدپذیر تغذیه می شد، محققان را امیدوار کرد که زودتر به نتیجه برسند. بنابراین اگر هشدار گرم شدن کره زمین را جدی گرفتیم، باید به این باور برسیم که حتماً قبل از سال 2050، به جای استفاده از سوخت های فسیلی، از انرژی های تجدیدپذیر استفاده نماییم.
برای وارد شدن به دنیای تکنولوژی، عضو کانال سافت گذر شوید
منبع: futurism.com