«محمد جواد آذری جهرمی» وزیر ارتباطات کشورمان صفحه شخصی خودش در شبکههای توییتر و اینستاگرام را با یک خبر به روز رسانی و از فعالان فضای مجازی قدردانی کرد. وی در پست شخصی خود اعلام کرد که سهم زبان فارسی در محتوای فضای مجازی به ۱/۸ درصد رسیده است که رشد شتابی نسبت به سالهای گذشته داشته است.
تولید و محتوای بومی و فارسی در کشور ما رونق نسبتا خوبی داشته که یکی از مواردی که این رشد به آن مدیون است، حضور فریلنسرهاست. «سجاد زاهدی» که پیشتر به عنوان فریلنسر کار میکرده و هم اکنون در گروه مارکتینگ IIG فعالیت دارد معتقد است که شاهد افزایش این ضریب رشد در سال جدید نیز خواهیم بود چرا که بازار استارتاپها بهتازگی در کشور گرم شده است:
«محتوای ویدویی بیشک آینده تولید محتوا خواهد بود و وب فارسی هم به سمت آن خواهد رفت. البته اینکه تمام محتواها به این حالت در بیایند به سال دیگر وصال نمیدهد ولی احتمالا تا دو سه سال آینده حجم بزرگی از محتواهای تولید شده را فایلهای ویدویی در اختیار داشته باشند که باز هم باعث اشاعه رسم و زبان فارسی در محیط اینترنت است.»
او باور دارد که محتوانویسی برای کانالهای تلگرام بیشترین ضربه را به محتواهای تولید شده فارسی زده و تشویق میکند که کاربران و تولیدکنندگان محتوا به صفحات وب روی بیاورند:
«زمانی که وبلاگنویسی در ایران محو شد، روی آوردن به شبکههای اجتماعی و نوشتن پستمدرن برای این شبکهها رواج یافت و کمتر کسی سراغ ایجاد یک سایت و تولید محتوا به سبک قدیم رفت چرا که عدهای آن را دردسرساز و یا هزینهبر میدانستند. حالا حتی از نوشتهها و محتواها از شبکههای اجتماعی نیز خارج شده و به اشتباه وارد یک شبکه پیامرسان شده که در انبوه پیامهای آن گم میشود و قابل جستجو و رصد توسط گوگل هم نیست.»
به گفته زاهدی یکی از مشکلاتی که امروزه گریبانگیر وب فارسی و محتوای فارسی شده است استفاده از محتوای غیر بومی و ترجمه محتوای است که مناسب با فرهنگ و اقتصاد ایران نیست. او از ماشینهای ترجمهای که در قالب انسانهای آزادکار یا همان فریلنسر برای بالا رفتن سئو وبسایتها اقدام به این ترجمهها میکند میگوید و باور دارد که هرچند این دسته از افراد هم باعث شدند تا محتوای فارسی رشد پیدا کند ولی میتوانند محتوای تولید شده را به آثار فاخر تبدیل سازند:
«برخی سایت های داخلی که در حوزه فناوری و دیجیتال درحال فعالیت هستند باید اجبارا از محتوای ترجمه شده استفاده کنند چرا که برخی از این فناوریها یا وارد ایران نشده اند یا هزینه استفاده از آن ها بسیار بالا است. ولی دیگر تولیدکنندگان محتوا میتوانند به تولید آثار بپردازند و نه ترجمه آنها چه به صورت واو به واو و چه به صورت تحتالفظی که در هر دو شکل ارزش کمتری نسبت به محتوای سرتاپا تولید شده دارد.»
به نظر کارشناسان این عرصه باید به این نکته توجه داشت که تمامی مشکلات تولید محتوا در ایران با تزریق سرمایه و حمایتهای مالی دولتی از میان برداشته نمیشود و برای رسیدن به جایگاه کشورهای پیشرفته و توانایی رقابت در عرصه بینالمللی ایجاد فرهنگ تولید محتوا، شناخت نقاط قوت و ضعف رقبا و نیز شناسایی نیازهای مصرفکنندگان بومی از اهمیت ویژهای برخوردار است.