به گزارش سافت گذر، انفجار ستاره ها در فضا، به طور همزمان تولد و از بین رفتن این توده های نورانی را نشان می دهند که با نگاه کردن به آنها می توان تصاویر خارق العاده ای را مشاهده کرد.
برای توده های عظیم خاک و گاز، از عبارت نبولا (Nebulae) استفاده می شود. نبولا دارای دسته بندی های مختلفی است که H شماره 2، یکی از آنهاست.
منطقه H شماره 2، مجموعه ای از ابرهای هیدروژنی تبدیل به یون شده است که در طی مدت زمانی، به درون خود منفجر می شوند.
یکی از زیباترین نبولاهای موجود، نبولا عقاب می باشد که درون خود محتوای بسیار زیبایی دارد.
به گزارش سافت گذر، نبولاهای سیاره ای، به ابرهایی گفته می شوند که حاصل از بین رفتن ستارگان هستند و معمولاً مدت زمان کمی نیز دوام می آورند.
در واقع نبولاها پس از ده ها هزار سال از بین می روند ولی محتواهای سنگین خود را در فضا پخش می کنند.
یکی از نبولاهایی که شهرت زیادی دارد و از سال 1054 میلادی، یعنی 1000 سال پس از انفجار، هنوز هم نور دارد، نبولا خرچنگ می باشد که نور آن همچنان در برخی شب ها دیده می شود.
منبع: newatlas.com