محققان MIT تراشه‌ی جدیدی به نام ناوین طراحی کرده‌اند که ساخت پهپاد مینیاتوری در اندازه‌ی درب بطری را میسر می‌سازد.
هرچه پهپاد سبک‌تر و کوچک‌تر باشد، بیشتر مورد توجه کاربران قرار می‌گیرد. اکنون در دوره‌ای هستیم که کاربران بیشتر به دنبال پهپاد مینیاتوری هستند و وزن کمتر و ابعاد کوچک‌تر، به‌عنوان یک مزیت برایشان محسوب می‌شود. محققان و متخصصان بسیاری همواره در تلاش هستند تا پهپاد مینیاتوری با ابعاد کوچک‌تر و سبک‌تر به بازار عرضه کنند. اما برای محقق شدن این هدف، چالش‌ها و مسائلی وجود دارد.
دانشمندان و محققان MIT برای حل مشکلات مربوط به طراحی پهپاد مینیاتوری پیشرفت‌هایی داشته‌اند. در نتیجه‌ی تلاش‌های صورت‌گرفته، تیم تحقیقاتی MIT توانسته است نمونه‌‌های اولیه‌ای از پهپادهای مینیاتوری در ابعاد و اندازه‌ی زنبور عسل طراحی و تولید کند و برخی از مسائل مربوط به طراحی پهپاد با ابعاد کوچک‌تر حل شده است. مثلا در حال حاضر در پهپادهای جدید و کوچک از دوربین‌ها و سنسورهای سبک‌وزن و کوچک استفاده می‌شود. ولی یکی از مشکلات بزرگی که مدت‌ها ذهن محققان MIT را به خود مشغول کرده، مغز متفکر پهپاد یا همان تراشه‌ی آن است؛ تراشه‌ی پهپاد باید ابعاد کوچک‌تری داشته باشد و انرژی کمتری مصرف کند.
تراشه‌های استانداردی که در حال حاضر در پهپادها و کوادکوپترها مورد استفاده قرار می‌گیرد، حجم زیادی از اطلاعات را پردازش می‌کنند و برای این کار، به انرژی زیادی نیاز دارند و علاوه بر این، اغلب دارای ابعاد نسبتا بزرگی هستند. توان مصرفی یک پهپاد عموما بین ۱۰ تا ۳۰ وات است که برای تأمین این انرژی نیاز به باتری بزرگی دارد. وقتی از تراشه و باتری بزرگ در طراحی پهپاد استفاده شود، عملا امکان طراحی آن در مقیاس یک زنبور عسل امکان‌پذیر نیست. محققان MIT با علم به همه‌ی این مسائل و مشکلات، توانسته‌اند تراشه‌ای طراحی کنند که نه‌تنها ابعاد کوچک‌تری نسبت به تراشه‌های قبلی دارد، بلکه انرژی کمتری نیز مصرف می‌کند.
تراشه‌ی جدید طراحی‌شده توسط محققان MIT، ناوین (Navion) نام دارد. ناوین نسبت به تراشه‌های مورد استفاده در پهپادهای قبلی، ابعاد کوچک‌تر و مصرف انرژی به‌مراتب کمتری دارد. پهپادهایی که با تراشه‌ی ناوین طراحی شوند، می‌توانند ابعادی به اندازه‌ی درب بطری داشته باشند. محققان در کنار طراحی تراشه‌ی کوچک‌تر، الگوریتمی جدید طراحی کرده‌اند که انرژی کمتری مصرف می‌کند. این رویکرد جدید در طراحی سخت‌افزار و الگوریتم‌های مربوط به آن، باعث طراحی پهپادهایی در ابعاد کوچک‌تر خواهد شد.
ویوین سزی، یکی محققان این پروژه، در این باره می‌گوید:
معمولا الگوریتمی برای قسمت سخت‌افزاری تهیه و به آن قسمت ارسال می‌شود و سخت‌افزار به این الگوریتم پاسخ می‌دهد. محققان دریافته‌اند که وقتی الگوریتم و سخت‌افزار به‌صورت هماهنگ طراحی شوند، مصرف انرژی به‌صورت چشمگیری کاهش پیدا می‌کند. این یافته‌ی جدید، کلید طراحی الگوریتم و سخت‌افزاری در ابعاد کوچک‌تر است.
فناوری مربوط به سخت‌افزار و نرم‌افزار جدید می‌تواند تحولی بزرگ در تولید پهپاد ایجاد کند. پروفسور سرتاک کارامان معتقد است روزی فرا خواهد رسید که با کمک تراشه‌ی جدید، کاربران بتوانند پهپادهایی در ابعاد درب بطری خریداری کنند که قابلیت یکپارچه شدن با گوشی هوشمند آن‌ها را داشته باشد. کاربران با این پهپادهای کوچک می‌توانند ویدیوهای باکیفیتی ضبط کنند.