به گزارش سافت گذر، با توجه به اینکه ماموت‌ها حدود 3600 سال پیش زندگی می‌کردند، دسترسی به اسکلت آنها کار سختی است ولی با توجه به شرایطی که نزدیک‌ترین موجود فعلی کره زمین به آنها یعنی فیلها وجود دارند، می‌توانیم تاحدودی حدس بزنیم که ماموت‌ها چه شکل و شمایلی داشتند.
حالا دانشگاه هاروارد با استفاده از تکنولوژی اصلاح نژاد، قصد دارد یک ماموت بسازد. این دانشگاه سعی می‌کند که با شرکت چاپ سه بعدی Materialise نوعی مجسمه ماموت را تولید کند و آن را در معرض دید عموم قرار دهد.
این مجسمه به نوعی ماموت مربوط می‌شود که برای نخستین بار در غرب اروپا مشاهده شد و برای اولین در سال 1869 در معرض دید عموم قرار گرفت.
به گزارش سافت گذر، برام اسمیتز می‌گوید:(( به خاطر اینکه اسکلت اصلی باید در بروسل (پایتخت بلژیک) می‌ماند، یک سرویس محلی تصمیم گرفت تا آن را با استفاده از تکنولوژی مدرن دوباره بازسازی کند)).
برای ساخت دوباره ماموت، تیم تولیدکننده باید حدود 320 استخوان را اسکن سه‌بعدی و بعد آن را با پرینتر 3D چاپ کند. این قطعات حالا با رنگ‌ها و بافت‌های مختلف تقریباً با استخوان‌های اصلی شباهت دارند. انتظار می‌رود که محصول نهایی در ماه اکتبر و در شهر Lier بلژیک به نمایش در بیاید.
اسمیتز ادامه می‌دهد:(( مطمئناً یک ماموت از پروژه‌های این‌چنینی بزرگتر است ولی ما نیز سعی کرده‌ایم با توجه به امکانات موجود، نمونه‌های مشابه این موجودات غول‌پیکر را تولید نماییم. با این 15 پرینتر در تلاش هستیم تا یک نمونه کوچکی را بسازیم هرچند انتظار نداریم تا روزی بتوانیم یک ماموت را در اندازه‌های واقعی تولید کنیم)).
به گزارش سافت گذر، دکتر میتی گرمنپر از مؤسسه علوم طبیعی Royal Belgian که به عنوان مشاور در این پروژه مشارکت داشت، عنوان کرد که انجام چنین کاری یک گام رو به جلو برای علم فسیل‌شناسی به حساب می‌آید.
او می‌گوید:(( چاپ سه‌بعدی فسیلهای باارزش یعنی اینکه همیشه نیازی به مواد اصلی نیست زیرا یک پرینت سه‌بعدی برای انجام مطالعات علمی با نمونه اصلی تفاوتی ندارد. همچنین، نمونه تولید شده با فناوری چاپ سه‌بعدی را می‌توان برای مشاهدات مختلف به هر کجای دنیا ارسال کرد بنابراین دانشمندان نیازی به مسافرت رفتن برای مشاهده فسیل اصلی نخواهند داشت. به علاوه، یک قطعه کوچک که برای مشاهده آن باید فسیل اصلی را بشکنیم را نیز می‌توان با چاپ سه‌بعدی تولید کرد و استخوان‌های اصلی را سالم نگه داشت. در نهایت، قسمت‌های از بین رفته را هم می‌توان به صورت مجازی و با توجه به دیگر قطعات موجود ساخت)).
منبع: digitaltrends.com