آمارها حکایت از کاهش دراماتیک رشد دسترسی مردم جهان به اینترنت دارد و انقلاب دیجیتال برای میلیاردها نفر از مردم جهان به آرزو تبدیل‌شده است.
گاردین در گزارشی نوشت: رشد دسترسی جهانی به اینترنت از 2015 بدین سو رو به کاهش گذاشته است و عدم دسترسی زنان و روستاییان فقیری که از آموزش به دورمانده‌اند، فرصت دستیابی به اینترنت را ازدست‌داده‌اند.
جزییات گزارش ماه آینده توسط بنیاد وب سازمان ملل به سرپرستی «سر تیم برنرز- لی» منتشر خواهد شد که نشان می‌دهد رشد 19 درصدی سال 2007 در سال گذشته به 6 درصد کاهش پیداکرده است. «Dhanaraj Thakur» مدیر بنیاد وب می‌گوید: مشکل اینکه برخی آنلاین هستند و برخی آفلاین، افزایش نابرابری‌ها میان مردم جهان است که بیشتر از قبل شده است.
به گزارش ایتنا از خبرآنلاین، در سال 2014 سازمان ملل پیش‌بینی کرد که تا 2017 نیمی از جمعیت جهان آنلاین می‌شوند اما باید تا 2019 و 2020 منتظر شد تا به این رقم‌ها برسیم.(از دید سازمان ملل استفاده از اینترنت با هر ابزاری طی سه ماه گذشته به معنای آنلاین بودن کاربر در هر نقطه‌ای از جهان تلقی می‌شود)
از دست دادن فرصت اقتصادی، عدم دسترسی به اعانه عمومی، آموزش، شبکه‌های اجتماعی، آی دی کارت و خدمات حکومت دیجیتالی؛ ازجمله معایب عدم دسترسی به اینترنت است.
درحالی‌که 98.2 درصد از ایسلندی‌ها و 98 درصد از بحرینی‌ها به اینترنت دسترسی دارند، فقط 1.2 درصد از مردم در اریتره و 1.9 درصد از مردم سومالی آنلاین هستند. اغلب مردم آفلاین در مناطقی زندگی می‌کنند که کمپانی‌های مخابراتی قادر به ارائه سرویس به دلیل گران بودن و صعب‌العبور بودن و نداشتن زیرساخت، نیستند. حتی اگر بتوانند با موبایل آنلاین شده و هزینه اینترنت را بپردازند، به دلیل پایین بودن سطح مهارت و کمبود محتوا به زبان بومی، دسترسی آسان نخواهد بود.
«ملکوم جانسون» قائم‌مقام آی تی یو می‌گوید دیتای 2018 که دسامبر منتشر خواهد شد، روند کاهش دسترسی را به‌وضوح نشان خواهد داد. وی تأکید می‌کند ما نیاز به اتصالات اینترنتی ارزان‌قیمت‌تر و محتوای جذاب‌تر برای مردم داریم تا جلوی روند کاهشی را بگیریم.
بر اساس آمار دانشگاه برکلی در سال 2012 با افزاش 10 درصدی دسترسی به اینترنت پرسرعت شاهد افزایش تولید ناخالص داخلی تا 1.35 درصد در کشورهای درحال‌توسعه بودیم. آمار دیگری حکایت از این دارد که دوبرابر شدن اینترنت موبایل باعث افزایش GDP تا نیم درصد شده است.