به گزارش سافت گذر، یک روان‌شناس آلمانی به نام مانفرد اسپیتزر در یک جمله مهم می‌گوید:«« اگر در سنین کودکی به فرزند خود اجازه کار با گوشی تلفن همراه را دادید، اگر دیدید که او در حال شستن وسایل است، تعجب نکنید»». اما مسئله این است که آیا ما واقعاً می‌توانیم مانع استفاده کودکان از گوشی و تبلت و . . . شویم؟
اسپیتزر در مصاحبه‌ای که داشت تأکید کرد که به نظر او بهترین کار ممنوعیت استفاده از گوشی در مدارس است. او می‌گوید:«« با ممنوعیت استفاده از گوشی در مدارس، دانش‌آموزان عملکرد بهتری دارند»». او با اعلام این دیدگاه به نتایج تحقیقات انجام شده روی 130 هزار دانش‌آموز انگلیسی اشاره کرد. به علاوه، بر اساس مطالعات انجام شده توسط PISA در آلمان که طی سالیان اخیر به ثبت رسیده مشخص شد که هر چه دانش‌آموزان در زمینه استفاده از وسایل دیجیتالی در مدارس بیشتر منع شوند، بازدهی بیشتر و بهتری دارند.
اسپیتزر ادامه می‌دهد:«« من با دولت‌هایی که هزینه‌های زیادی می‌کنند و آموزش را به یک چارچوب محدود می‌نمایند، مخالفم. این امر سبب می‌شود که برخی مناطق از بودجه‌های آموزشی به یک منطقه خاص برسد و کمپانی‌های بزرگ تکنولوژی در دنیا سود ببرند»».
در واقع، مطالعات زیادی وجود دارد و بسیاری از دانشمندان علوم مغزی نشان داده‌اند که کتاب‌های مصور و ادبیات سبب افزایش خلاقیت و رشد مرکز یادگیری زبان و قسمت بصری مغز می‌شود بنابراین صفحه نمایش گوشی‌ها و ویدیوها نمی‌توانند چنین کاری انجام دهند. به علاوه، استفاده بیش از حد از گوشی‌های هوشمند توسط کودکان، خطراتی نظیر نزدیک بینی و اختلالات کیفیتی را به وجود می‌آورد.
اسپیتزر، کشور کره جنوبی را مثال می‌زند و می‌گوید:«« در کره جنوبی که سالانه بیشترین تعداد گوشی تولید می‌شود، همه کودکان و نوجوانان یک تلفن هوشمند دارند و 95 درصد آنها نزدیک بین هستند. این نشان‌دهنده یک آسیب چشمی همگانی است. حالا این کشور آسیایی برای جوانان خود محدودیت‌های استفاده از گوشی را اتخاذ کرده است و این یعنی همان مطلبی که ما در آلمان بسیار عقب هستیم»».
نقد نظرات اسپیتزر
مطمئناً و بدون هیچ اغراقی، اسپیتزر یک فرد شناخته‌شده در میان کارشناسان است ولی همکاران و منتقدان نظرات او معتقدند که این روان‌شناس آلمانی به جزئیات مطالعات اشاره‌ای نمی‌کند و فقط به صورت تیتروار آنها را بازگو می‌نماید. این شیوه گزارش سبب می‌شود که ترس و احساس ناامنی به وجود بیاید و استفاده از گوشی‌های تلفن همراه به جای اینکه کم شود، اتفاقاً افزایش نیز داشته باشد. این افراد بر این باورند که به عنوان یک فیلسوف، روان‌شناس و مدیر دانشگاه روان‌پزشکی Ulm، نمی‌توانیم دانش اسپیتزر را زیر سؤال ببریم بلکه باید به نظرات او گوش دهیم و در عین حال نظرات خود را نیز بیان کنیم.
اما حد وسط این موضوع کجاست؟
اگر شخصی دو کودک کمتر از 4 سال ، نباید گوشی تلفن همراه برای آنها خریداری کنند. مطمئناً نمی‌توان این کودکان را از استفاده از گوشی و تبلت منع کرد ولی باید مدت زمان 45 دقیقه در هر روز را برای انجام این کار در نظر گرفت. البته این کار و مدت، کاملاً یک نظر شخصی است و والدین در این زمینه اختیار تام دارند ولی حد وسط استفاده از گوشی و تبلت برای کودکان کمتر از 4 سال، 45 دقیقه در روز است.
ضمن اینکه والدین باید به دنبال راه‌هایی باشند که به فرزندانشان نشان دهند که استفاده از گوشی‌های تلفن همراه چگونه است. آنها باید به کودکانشان بگویند که مضرات و فواید این دستگاه‌های الکترونیکی چیست.
مطمئناً نظرات اسپیتزر بسیار محدودکننده و سخت‌گیرانه است و باید مورد نقد منصفانه قرار گیرد. اگر او می‌گوید که "تلویزیون کودکان را تنبل می‌کند"، مطمئناً این گفته او در جایی به اثبات رسیده است. ضمن اینکه همه قبول دارند که استفاده بیش از حد از رسانه توسط کودکان ضرر دارد ولی واقعیت آن است که نمی‌توانیم آنها به طور کلی از کار کردن با گوشی و تبلت و . . . منع نماییم بنابراین باید بهترین روش‌ها برای استفاده کودکان از این وسایل جذاب را پیدا کنیم نه اینکه صورت مسئله را از بین ببریم.
ممنوعیت کلی هیچگاه نتیجه‌بخش نبوده و نخواهد بود. فقط کافی است به دوران کودکی خود فکر کنید. اگر کسی شما را از یک وسیله وسوسه کننده مانند گوشی دور می‌کرد، آیا قبول می‌کردید؟ مطمئناً خیر. بنابراین با کودکان امروزی نیز باید همان‌گونه رفتار شود که دوست داریم با ما رفتار شود.
نظر شما چیست؟ بهترین سن برای اجازه دادن به کودکان جهت استفاده از گوشی و تبلت و . . . چه زمانی است؟ نظر خود را با دیگران در قسمت انتهای خبر به اشتراک بگذارید.
منبع: androidpit.com