بر اساس آخرين يافتههاي علمي، دارندگان تلفن همراه هنگام مكالمه بهتر
است علاوه بر كوتاه كردن زمان صحبت ، از ابزارهاي جانبي نظير هندزفري يا
بلندگوي تلفن همراه براي كاهش مدت زمان قرار گرفتن اين وسيله در جوار مغز
استفاده كنند.
«هنري لي» از
دانشگاه واشنگتن با انتشار مقالهاي اظهار داشت: تلفن همراه وسيله مناسبي
براي مكالمه نيست زيرا صحبت كردن با اين وسيله به اندامهاي داخلي گوش فشار
وارد مي كند و موجب اختلال در شنوايي ميشود.
به گفته وي، در آزمايشي كه روي 47 داوطلب انجام شد، محققان به هر نفر
دو گوشي همراه دادند و از آنها خواستند كه هر دو گوشي را همزمان روي گوش
خود قرار دهند، بدون آنكه اين افراد بدانند تلفن روي گوش سمت چپ خاموش است و
از تلفن روي گوش سمت راست بمدت 5 ثانيه صداي آرام ضبط شدهاي پخش ميشد.
جالب اينجاست كه فرد آزمايش شونده صدا را ميشنيد اما نميدانست كه صدا از
كدام گوشي است.
اين آزمايش نشان داد كه استفاده از تلفن همراه مانع تحريك مراكز شنوايي در مغز شده و در نتيجه باعث اختلال در شنوايي ميشود.
چند دقيقه پس از اتمام آزمايش بررسي دقيق مغز اين افراد نشان داد كه بر
اثر تشعشعات تلفن همراه فعاليتهاي مغزي آنها بالا رفته و باعث ميشود
سوخت و ساز گلوكز (قند خون) كه سلولهاي مغزي را تغذيه ميكنند افزايش يابد.
اين نوع افزايش سوخت و ساز، واكنشهاي غير طبيعي مغزي را به دنبال دارد.
«لي» در ادامه ميافزايد: در آزمايشات ديگر معلوم شد افزايش سوخت و ساز
در مغز بستگي به ميزان و نوع تشعشات ، طراحي گوشي، بعد مسافت نسبت به
مراكز مخابراتي و تعداد افرادي كه همزمان در حال صحبت كردن با تلفن همراه
هستند نيز دارد و وجود اين عوامل متعدد مانع از آن ميشود كه پژوهشگران در
اين زمينه به يك نتيجه واحد و قطعي برسند.
«نورا ول كو» مؤسس انستيتو پژوهشي «عوارض دارويي» در مطالعاتش در اين
زمينه به اين نتيجه رسيده است كه مغز انسان به امواج الكترومغناطيس كه از
تلفن همراه ساطع ميشود، حساس است و اين امر موجب بروز اختلال در نواحي تحت
تأثير مغز ميشود. البته اين عوارض بسته به نوع گوشي و چگونگي نگهداشتن آن
روي گوش متفاوت است.
زماني كه گيرنده آنتنهاي اين تلفنها در قسمت پائين گوشي قرار گرفته
باشد هنگام استفاده، سطوح پيچيده مغز در ناحيه پيشاني و درست پشت چشمها و
در ناحيه شقيقهها با تشعشات الكترومغناطيس درگير ميشوند.
در حال طبيعي وقتي مغز فعال ميشود سوخت و ساز گلوكز در سطوح مغز در
حدود 7 درصد افزايش مييابد ولي هنگام صحبت كردن با تلفن همراه اين فرآيند
به ميزان 10 درصد صعود ميكند.
«ولكو» همچنين معتقد است در اين مرحله از پژوهشها محققان هنوز بطور
قطع نميدانند كه اين تشعشات و افزايش سوخت و ساز در مغز، آيا خطرات باليني
هم به همراه دارد يا خير و آيا سبب بروز بيماري خاصي ميشود. مهمتر از
همه، آيا اين تشعشات بر مغز در حال رشد كودكان و نوجوانان تأثير ميگذارد.
وي در ادامه افزود: من شخصا دوست ندارم كاركرد مغزم بوسيله يك عامل غير
طبيعي تحت تأثير قرار گيرد و توصيه ميكند براي جلوگيري از عوارض احتمالي
استفاده از گوشي همراه ميتوان از راهكارهاي ساده و كم هزينهاي مثل
استفاده از پيغامگير تلفن، پيامك و هندزفري كه بوسيله يك سيم نازك به
گوشي متصل است استفاده كرد و تا حد زيادي از قرار گرفتن مغز بطور مستقيم در
معرض تشعشعات تلفن همراه جلوگيري كرد.
با اين روش همه مردم بدون محدوديت ميتوانند در زندگي روزمره خود از تلفن همراه استفاده كنند.