در روزهای
گذشته از دسترس خارج شدن پست الکترونیک «جی‌میل»، «یاهو » و دیگر ارائه دهندگان
خدمات ایمیل به صورت ناگهانی و بدون اعلام
قبلی بسیاری از مردمی را که اغلب یا بخشی
از کار و زندگی خود را بر اساس استفاده از این سرویس‌های اینترنتی سازماندهی کرده‌اند
را با مشکل مواجه کرده، به گونه‌ای که اغلب این افراد ضمن شکایت از این امر، قطع
شدن سرویس‌های اینترنتی را به مسائلی دیگر ارتباط می‌دهند .
نکته جالب
توجه و البته غم‌انگیز این است که در همین دو سه روز اخیر دسترسی به این سرویس‌ها
از طریق فیلترشکن‌ها و «وی پی ان» مقدور بوده و بازار کسانی که به دنبال فروش چنین
نرم افزارهایی هستند به خوبی گرم شده است. افرادی هم که تا کنون با «وی پی ان»
آشنا نبوده‌اند در این چند روز با این تکنولوژی هم آشنا شده‌اند و با خرید از آن
استفاده کرده‌اند، فقط به یک دلیل؛ چون می‌خواهند کار و امورات روزانه خود را انجام دهند .
هر پدیده
تکنولوژیک بی‌تردید در کنار مزایایی بسیاری که دارد، آفت‌هایی را نیز به همراه خود
دارد، آفت‌هایی که ممکن است بر اساس ارزش گذاری یک مقام مسئول چنان پر رنگ باشد که
بر همه مزایای آن سرپوش بگذارد و در تصمیمی ناگهانی و بدون اینکه حتی حق اطلاع‌رسانی
برای مردمی که از یک تکنولوژی استفاده می‌کنند قائل شود، آنان را از دسترسی به آن
محروم کنند. اما داشتن ارتباط آسان و جهانی یک ارزش بنیادین جهانی است که با قضاوت
و تصمیم یک مسئول، مردم را نمی‌توان از استفاده از آن نهی کرد. پست الکترونیک در
دنیای کنونی نه کالای لوکسی است نه سلاحی مخرب؛ فقط وسیله‌ای است برای برقراری
ارتباط؛ همچون تلفن .
پست الکترونیک
چنان در بین مردم فراگیر شده است که محروم کردن مردم از آن به خاطر آفت‌های آنان،
مانند محروم کردن مردم از وسیله نقلیه به خاطر دود ناشی از عملکرد موتور آن است.
آیا تا کنون مسئولی پیدا شده است که استفاده از یک خودروی استاندارد را به خاطر
دود آن ممنوع کند و آیا عملا چنین کاری ممکن و مقدور است؟
این اتفاق و
عدم پاسخگویی مسئولان ذیربط اتفاقا در روزهای منتهی به 22 بهمن رخ می دهد، عیدی که
جشن ملی ایرانیان خوانده می‌شود. مردم به جای اینکه حلاوت این ایام را بچشند، تلخی
رفتار غیر مسئولانه را حس می‌کنند. که اگر مشکلات فنی هم وجود دارد، لازم است با
اطلاع رسانی از پیش و از پس مردم در جریان گذاشته شوند، نه اینکه درست در روزهای
منتهی به 22 بهمن، هر مسئولی توپ را در زمین دیگری بیاندازد.
باور کنیم که
برای وجود آفتی مفروض، همه یک تکنولوژی را نمی‌توان انکار کرد. مردم از اینترنت چیز زیادی نمی‌خواهند. اینترنت
برای مردم ابزاری ارتباطی در عصر دهکده جهانی. ارتباطی که در نهایت اساسش تامین
منافع ملت و کشور است.