مشاهده تصاویر بیشتر ...
چرا در مکتب ما این قدر اشک و گریه اهمیت پیدا کرده و این قدر نزد پروردگار عالم گریه مومنین ارزش پیدا می کند. یک قطره اشک از خوف و خشیت خداوند می تواند مقدار فراوانی از آتش و عذاب الهی را خاموش بکند. چرا ما وقتی به محضر اهلبیت علیهم السلام می رسیم دائما می بینیم که دوستدار اهلبیت گریه می کنند و انسان احساس می کند انگار ذکر مصیبت ها و گریه ها هم بهانه است. بدون ذکر مصیبت هم مومنین دوست دارند وقتی به اهلبیت علیهم السلام می رسند اشک بریزند.
درباره احساسات معنوی خیلی حرف ها می شود زد. عمق لذت و بهره روحی که انسان می برد از اشک و از گریه در خانه خدا بالاتر از آن است که بخواهد در جامعه مشهور باشد.
بعضی ها چون از دور نگاه می کنند ممکن درک درستی نداشته باشند و حتی گریه کردن را انکار کنند و تقبیح کنند.