گاهی اوقات باید به نفس خودمان نگاه کنیم و ببینیم نفس ما که همان نفسی است که نامش سوق دهنده به بدی هاست، چه نیازهایی دارد؟ و چه چیزهایی را می خواهد؟ اگر بر اساس الگوی درست مطالعه کنیم و به شناخت نفس خودمان بپردازیم، برای تمام خواسته های نفسانی خودمان جواب درستی پیدا می کنیم. نفس را باید مطالعه کنیم تا بشناسیم و باید از نفسمان بهره برداری مثبت داشته باشیم. نفس آیینه ارتباط انسان با خداست. نفس را باید از زوایای مختلف بشناسیم، از یک زاویه همین نفس، بهترین دوست انسان است و گاهی از زاویه ای دیگر، این نفس بدترین دشمن انسان است. ما باید مهارت زیبا نگری به نفس را کسب کنیم. انسان می‌تواند با تزکیه نفس را جلا بدهد، تزکیه اضافه کردن چیزی بر نفس نیست، بلکه تزکیه یعنی اینکه اضافات نفس را می چینیم تا پربارتر شود. همه خوبی ها و بدی ها باهم در جان آدمی نهفته است و بستگی دارد از چه زاویه ای به نفس نگاه کنیم. انسان باید از زاویه خوب به دوست داشتنی ها نگاه کند. خدا انسان را خوب و فوق العاده آفریده است. خدا انسان را بهترین مخلوق آفریده است. انسان نیاز و علاقه به تفریح دارد. ذکر پاسخی برای نیاز انسان به تفریح است. لذت به معنای تفریح و آسودگی در ذکر است. دوری از ذکر و اذکار زندگی را دشوار می کند. ذکر و یاد خدا هم امری دشوار است، اما ذکر اهل بیت آسان تر از ذکر خداست. نفس انسان خیلی زیباست. هیچ چیز جز ذکر خدا در دنیا لذت بخش نیست. هر کسی از ذکر خدا دوری کند، زندگی برایش سخت می شود. ذکر در زندگی بشر امری حیاتی است. ذکر امام زمان (عج) در میان همه اذکار جایگاه ویژه‌ای دارد.