«أَلَمْ یَجِدْکَ یَتِیمًا فَآوَىٰ» «آیا خدا تو را یتیمی نیافت که در پناه خود جای داد؟» «وَوَجَدَکَ ضَالًّا فَهَدَىٰ» «و تو را (در بیابان مکه) ره گم کرده و حیران یافت (در طفولیت که حلیمه دایه‌ات آورد تا به جدّت عبد المطّلب سپارد در راه مکه گم شدی، حلیمه و عبد المطلب سخت پریشان شدند و خدا زود آنها را به تو) ره نمایی کرد.» «وَوَجَدَکَ عَائِلًا فَأَغْنَىٰ» «و باز تو را فقیر (الی الله) یافت (به دولت نبوت) توانگر کرد (و نعمت رسالت عطا نمود).» از نظر اهل سنت و از نظر دو تن از بزرگان شیعه، مرحوم ثقه الاسلام کلینی و مسعودی قائلند که ولادت نبی مکرم اسلام دوازدهم ماه ربیع است و مشهور محدثین شیعه هفدهم ماه ربیع الاول است. به ابتکار حضرت امام فاصله بین این دو نظر، هفته وحدت نامیده شد و در جهت اتحاد امت اسلامی اقداماتی صورت گیرد. معنای وحدت اسلامی این نیست که هر کس هر حرفی می زند حق است که این را هیچ کس قبول ندارد. راه خدا یک راه است و صراط مستقیم بیش از یک راه نیست. بنابر این نمی توان گفت هر کس هر فهمی از قرآن دارد او درست است و وحدت هم به این معنا نیست که مثلا ما که شیعه دوازده امامی هستیم راست می گوییم، شیعه شش امامی هم راست می گوید، شیعه زیدی هم راست می گوید، شیعه واقفیه هم راست می گوید و یا سنی ها با فرق مختلفی که دارند راست می گویند. توی این همه فرق مسلمان، بالآخره یکی دارد راست می گوید. شیعه و سنی این حدیث را از رسول خدا نقل کرده اند که پیامبر فرمود امت حضرت موسی بعد از او هفتاد و یک فرقه شدند و فقط یک فرقه آنها اهل بهشت است و باقی اهل عذاب هستند. و بعد از حضرت عیسی بن مریم رسول خدا فرمود، امتش به هفتاد و دو فرقه تبدیل شدند که فقط یک فرقه از این هفتاد و دو فرقه اهل بهشت و رستگاری هستند. و پیامبر فرمود که بعد از من، امت من به هفتاد و سه فرقه تبدیل می شوند که فقط یک گروه اهل بهشت هستند که اصطلاحا به آن فرقه ناجیه گفته می شود.