«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ، وَ صَلِّ عَلَى الْبَتُولِ الطَّاهِرَةِ، الصِّدِّیقَةِ الْمَعْصُومَةِ، التَّقِیَّةِ النَّقِیَّةِ، الرَّضِیَّةِ الْمَرْضِیَّةِ، الزَّکِیَّةِ الرَّشِیدَةِ، الْمَظْلُومَةِ الْمَقْهُورَةِ، الْمَغْصُوبَةِ [الْمَغْصُوبِ ] حَقُّهَا، الْمَمْنُوعَةِ [الْمَمْنُوعِ ] إِرْثُهَا، الْمَکْسُورَةِ [الْمَکْسُورِ] ضِلْعُهَا، الْمَظْلُومِ بَعْلُهَا، الْمَقْتُولِ وَلَدُهَا، فَاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِکَ وَ بَضْعَةِ لَحْمِهِ، خدایا درود فرست بر محمّد و اهل بیتش، و درود فرست بر بتول پاک، صدّیقه معصومه، پرهیزکار پاکیزه، خشنود از حق، خدا خشنود از او، پاک تربیت، رشیده، مظلومه، دشمن چیره، غصب شده حق، منع شده از ارث، پهلو شکسته، ستم شده بر شوهرش، کشته شده فرزندش، فاطمه دختر رسولت و پاره تنش» این سلام و زیارتی است که سید ابن طاووس در صفحه ۶۲۵ جلد دو کتاب شریف اقبال به این نحو و با این عبارات حضرت زهرا سلام الله علیها را زیارت می کرده است. از چند طریق می توانیم با این فهم قاصر خودمان زهرای اطهر سلام الله علیها را بشناسیم. اول از طریق قرآن است. شَواهِدُ ألتَّنزیل لِقَواعِد ألتّفضیل مشهور به شواهد التنزیل، تألیف حاکم حسکانی (متوفای ۴۹۰ق)، از عمای اهل سنت. است. این کتاب با توجه به ۲۱۰ آیه قرآنی که در شأن اهل بیت پیامبر نازل شده، به بیان فضائل و مناقب امیرالمؤمنین علی(ع) و خاندان وی پرداخته است. شواهد التنزیل از منابع معتبر تفسیر روایی اهل سنت به شمار می‌رود. مؤلف انگیزه خودرا از تألیف این کتاب، ادعای یکی از پیروان مذهب کرامیه دانسته که نزول سوره انسان در شأن امام علی(ع) و خاندان وی را منکر شده و ادعا کرده که هیچ آیه‌ای در قرآن در شأن اهل بیت نازل نشده است. از سوی دیگر عالمان اسلامی به این ادعا هیچ اعتراضی نکرده، جز یکی از اساتید مؤلف که شاگردان حاضر در آن جلسه را سرزنش نمود و به این مقدار بسنده کرد. حسکانی از این موضوع ناراحت شده و بنا به احساس وظیفه تصمیم گرفت پاسخ این شبهه را بصورت مستدل و مستند بدهد؛ لذا به جمع‌آوری روایات پرداخته و شواهد التنزیل را تدوین کرده است. البته مولف در پایان کتاب متذکر این نکته می‌شود که چون با شتاب این کار علمی را انجام داده، توفیق جمع‌آوری کلیه احادیث در شأن نزول فضائل علی(ع) را به‌دست نیاورده و در واقع آنچه که در دسترس وی بوده مطرح شده و از منابع دور از دسترس چشم‌پوشی کرده است راه اول شناخت فاطمه زهرا و اهل بیت مراجعه به قرآن کریم و بحث پیرامون آیات قران کریم است. در مرحله دوم برای شناخت حضرت فاطمه زهرا باید به سراغ روایات نبوی برویم و ببینیم رسول خدا(ص) از ایشان چگونه یاد می کنند. راه دیگر شناخت حضرت فاطمه(س) مراجعه به روایات ائمه معصومین(ع) و امام علی(ع) پیرامون ام ابیها و گام بعدی در این زمینه مراجعه به سیره حضرت زهرا(س) است. راه شناخت دیگر حضرت زهرا(س) تامل در موضع گیری های حضرت بعد از رحلت رسول خدا است. گاهی گفته می شود که بقای اسلام توسط رسول خدا، امیرمومنان و فاطمه زهرا صورت گرفته است اما نقش حضرت فاطمه(س) در بقای اسلام بیشتر بوده است. اول راه شناخت حضرت زهرا از طریق قرآن است. «وَیُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ مِسْکِینًا وَیَتِیمًا وَأَسِیرًا و هم بر دوستی او (یعنی خدا) به فقیر و طفل یتیم و اسیر طعام می‌دهند.» «إِنَّمَا نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِیدُ مِنْکُمْ جَزَاءً وَلَا شُکُورًا (و گویند) ما فقط برای رضای خدا به شما طعام می‌دهیم و از شما هیچ پاداش و سپاسی هم نمی‌طلبیم.» سوره هل اتی، آیه مباهله و... مُباهَلَه پیامبر(ص) با مسیحیان نجران، از رویدادهای صدر اسلام که نشانگر حقانیت دعوت پیامبر(ص) است و بر فضیلت همراهان او (حضرت علی(ع)، فاطمه(س) و حسنین(ع)) در این ماجرا دلالت می‌کند. شیعیان بر این اساس، معتقدند امام علی(ع) بر اساس آیه مباهله، به منزلۀ نَفْس و جان پیامبر(ص) است. در ماجرای مباهله پیامبر(ص) پس از مناظره با مسیحیانِ نجران و ایمان نیاوردن آنان، پیشنهاد مباهله داد و آنان پذیرفتند. با این حال مسیحیان نجران، در روز موعود از این کار خودداری کردند. مباهله درخواست لعن و نفرین الهی برای اثبات حقانیت است و بین دو طرفی رخ می‌دهد که هر کدام ادعای حقانیت دارند. واقعه مباهله در ۲۴ ذی‌الحجه سال نهم هجری روی داد و آیه ۶۱ سوره آل عمران به آن اشاره دارد. این واقعه در منابع شیعه و اهل سنت آمده است. این آیات و روایات یکی دو تا نیست. راه دیگر شناخت حضرت زهرا از طریق کلام اهلبیت علیهم السلام است.