دعای فرج: «الهی عظم البلاء…»، از دعاهای معروف شیعیان است. این دعا غالبا در مواقع گرفتاری خوانده می شود و مضامین پرمحتوای آن از ارتباط تنگاتنگ دعاکننده با معصومان و به ویژه ارتباط با حضرت ولی عصر حکایت دارد. نکته مهمی که در دعای مزبور وجود دارد، درخواست کارهایی از معصومان است که به خداوند مختص است؛ درخواست اموری از معصومان، مثل «نصرت» و «کفایت». با عنایت به تاکید قرآن بر حصر صفات مزبور در خداوند باعث شده که توهم شرک آمیز بودن این دعا تقویت شود. بر اساس پژوهش و تحقیق، معلوم گردید دعای فرج، هر چند از قرن ششم به بعد مورد توجه قرار گرفته است؛ به لحاظ محتوایی با اصول توحیدی و اعتقادات اصیل اسلامی کاملا هماهنگ است؛ در نتیجه ضعف سندی دعا با قوت محتوایی آن جبران می شود. در حقیقت منشا شبهه شرک آمیز بودن دعا، نادیده گرفتن اموری است که با دلایل محکمی اثبات شده است. از جمله آن امور می توان به «جایگاه و شان نبی مکرم و اهل بیت طاهرین»، «ولایت تکوینی ایشان» و «نظام اسباب و مسببات حاکم بر عالم» اشاره کرد. مشخصات کتاب: عرضه دعای فرج به قرآن نویسنده: سید شهاب الدین مرتضوی مشخصات صفحه: 14 ص نوع: مقاله ص:1 عناوین اصلی کتاب شامل: اشاره؛ فراز اول:؛ فراز دوم:؛ فراز سوم:؛ فراز چهارم:؛ فراز پنجم:؛ فراز ششم:؛ فراز هفتم:؛ فراز هشتم:؛ نکته نهایی(قبول ولایت یعنی چه؟)