به گزارش سافت‌گذر به نقل از برترین ها؛ در
قسمت اول این راهنما در مورد تفاوت دوربین‌های دیجیتال و دوربین موبایل‌ها
سخن گفتیم و به نکات ریز عکاسی اشاره کردیم. اکنون برای ترفندهای بیشتر
عکاسی با گوشی موبایل با ما همراه باشید.
قانون یک‌سوم، یک‌سوم نیست
قانون
یک‌سوم چیست و از کجا آمده است؟ این قانون در واقع نسخه ساده شده
مستطیل‌های طلایی است که نسبت طلایی نامیده می‌شوند. اگر نخواهیم خیلی فنی
توضیح دهیم، باید بگوییم نسبت طلایی جایی است که نسبت مجموع اندازه‌ها به
کمیت بزرگ‌تر (a) با نسبت کمیت بزرگ‌تر به نمونه کوچک‌تر برابر است. (a:b)
حالا این کمیت‌ها و نسبت‌ها با عکس چه می‌کنند؟ وقتی یک کادر مستطیلی با
نسبت طلایی می‌سازید، در واقع یک سوم آن را در نظر گرفته‌اید که در اصل یک
سوم کادر نیست.
چرا باید از این نسبت طلایی استفاده کرد؟ مردم همیشه
به دنبال یافتن موقعیت و کادربندی‌ای هستند که باعث زیبا شدن عکس‌هایشان
شود و نسبت طلایی این امکان را به آنها می‌دهد.
با پرسپکتیو به عکس عمق ببخشید
عکس
دو بعد بیشتر ندارد. پس چطور می‌توان عکس‌هایی گرفت که عمق را نشان دهند؟
چون عکس همیشه دوبعدی بوده و خواهد بود، ما باید از وسیله و روش‌هایی
استفاده کنیم که به آن عمق و بُعد ببخشد. وقتی صحبت از پرسپکتیو به میان
می‌آید منظور تصویری است که پیش زمینه، میان زمینه و پس زمینه دارد. سه
مکانی که در سطح عکس کاملا مشخص هستند. این بخش‌ها همیشه در عکس ثابت هستند
البته زمانی وجود دارند که از آنها در عکس استفاده کنید.
پرسپکتیو
زمانی است که شما یک بخش از عکس را در قسمتی از زمینه سوژه اصلی قرار دهید و
از دو بخش دیگر به عنوان کمک کننده به بیشتر دیده شدن سوژه اصلی بهره
بگیرید.
با این ترفند باید نگاه بیننده را از یک نقطه به نقطه بعدی - گاهی در یک ردیف و خط و گاهی در اطراف سوژه – بکشانید.
وقتی
از خطوط عکاسی می‌کنید به خاطر داشته باشیدخط‌های موازی باید موازی باقی
بمانند یا با نقاط همگرا محو شوند. این کار باعث می‌شود تا نگاه بیننده به
صورت خطی از موضوعی که در جلوی عکس قرار دارد تا به پشت و پس زمینه عکس
هدایت شود.
خطوط هدایت کننده خطوطی در عکس هستند که مسیر یا خطی را
مشخص می‌کنند، همانند ردیفی از درختان یا دستی که به موضوعی اشاره می‌کند.
ما همچنین گرایش به تعقیب کردن نگاه سوژه داریم تا ببینیم سوژه به کجا نگاه
می‌کند. این روش نیز نوعی خط هدایت کننده به شمار می‌رود.
کادربندی
عکاسی
هنر کادربندی دنیا و ثبت یک لحظه خاص در خاطره است. اما آیا ما اصول
کادربندی درست را می‌دانیم؟ همان قدر که به سوژه‌های داخل عکس توجه می‌کنیم
باید به کادر اطراف آن نیز توجه داشته باشیم. کادر را می‌توان در دو حالت
تنظیم کرد: عمودی (پرتره) و افقی (منظره). طرز قرارگیری کادر روی خطوط
موجود در عکس تاکید و تاثیر بسیاری دارد. در کادربندی عمودی عکس، بیشترین
تاکید روی خطوط عمودی است. کادر افقی نیز روی خطوط افقی تاکید دارد.
برای
اینکه بدانید بهترین حالت برای کادربندی یک سوژه چیست، در هر دو حالت افقی
و عمودی از آن عکس بگیرید و با مقایسه آنها می‌توانید به راحتی زیباترین
گزینه را انتخاب کنید. دوربین گوشی هوشمند موبایل گزینه‌ای به نام نسبت
تصویر دارد که از قبل اندازه کادر را برای عکس تنظیم می‌کند. اما باید میان
نسبت تصویرهای 2:3، 16:9 و 4:3 و حتی 1:1 یکی را انتخاب کنید. نسبت تصویر
در عکس بسیار مهم است زیرا روی تنظیم و ترکیب بندی عکس شما تاثیر بسیاری
دارد. نسبت تصویر تعیین می‌کند چقدر کادر و چقدر فضا برای کنار گذاشتن
دارید. به طور مثال، قانون یک‌سوم در نسبت تصویر 16:9 با قانون یک سوم در
نسبت تصویر 1:1 بسیار با هم فرق دارند.
نمی‌توان گفت چه نسبت تصویری
بهتر از دیگری است. سوژه‌ها و مناظر مختلف، نسبت تصویرهای متفاوتی نیز
می‌طلبند. به طور مثال، کادر 1:1 برای عکاسی پرتره مناسب است در حالیکه ثبت
پرتره با نسبت تصویر 16:9 نتیجه خیلی خوبی ندارد. شاید دوست داشته باشید
کادر خود را به شکل مستطیل ببندید. همه این موارد را با تمرین بسیار متوجه
خواهید شد. هر چه عکس‌های بیشتری در نسبت تصویرها و کادرهای متفاوت بگیرید،
بهترین انتخاب‌ها را خواهید آموخت.
به غیر از موردی که با
اسمارت‌فونی عکاسی می‌کنید که زوم نوری دارد، هرگز از زوم دیجیتال دوربین
خود استفاده نکنید. این بزرگ‌نمایی به هیچ عنوان به شما کمک نمی‌کند. زوم
دیجیتال برخلاف زوم نوری، عکس را کراپ می‌کند و جلو می‌آورد و این باعث کم
شدن وضوح تصویر می‌شود. زوم دیجیتال دوربین موبایل‌ها همیشه باعث پایین
آمدن کیفیت عکس می‌شود.
به سوژه نزدیک شوید
بیشتر
دوربین‌های گوشی‌های موبایل لنزهای واید با طول 20 میلی‌متر دارند. به این
معنا که شما زاویه گسترده‌تری برای عکاسی دارید. البته این مساله فقط در
عکاسی از منظره مناسب است و در عکاسی پرتره باعث خراب شدن چهره می‌شود.
البته اگر دوست دارید باریک‌تر دیده شوید لنز واید این کار را برایتان آسان
می‌کند، البته اگر از بالا به به پایین عکاسی کنید. اما اگر تمایل دارید
عکس‌های طبیعی و نرمال داشته باشید، بهتر است به سوژه نزدیک شوید. پرسپکتیو
نزدیک باعث می‌شود تا کمتر اشکالات لنز واید در چهره هویدا شود.
درک کردن قانون سه‌گانه
دوربین
برخی از گوشی‌های تلفن همراه فقط در حالت خودکار عکاسی می‌کنند اما برخی
از آنها به کاربر امکان تنظیم میزان نوردهی، سرعت شاتر و حساسیت نوری (ISO)
را نیز می‌دهند. لازم نیست همیشه این موارد را تنظیم کنید اما تنظیم این
سه ویژگی که مثلت نوردهی نامیده می‌شوند، یکی از کلیدهای موفقیت در عکاسی
است.
تنظیم دیافراگم
تنظیم
دیافراگم دوربین به این معنا است که تا چه اندازه دهانه لنز باز شود. هر
چه شماره f لنز کوچک‌تر باشد (مثلا f/2) لنز بیشتر باز می‌شود و نور بیشتری
وارد می‌شود. عدد بزرگ تر f همچون f/8 نشان دهنده کمتر باز شدن لنز است و
در نتیجه نور کمتری نیز وارد آن می‌شود.
میزان نوردهی همچنین تعیین
کننده عمق دید نیز هست.به این معنا که مشخص می‌کند تا چه فاصله‌ای منظره
موردنظر شما واضح و شفاف باقی می‌ماند. هرچه اندازه f لنز کوچک‌تر باشد،
پشت زمینه عکس تارتر خواهد بود. اما اگر این عدد بزرگ باشد، پس زمینه عکس
نیز در دایره فوکوس جای می‌گیرند. از آنجا که دوربین گوشی‌های موبایل
حسگرهای کوچکی دارند، دیافراگم بزرگ‌تر خیلی باعث تار شدن پس زمینه
نمی‌شود.
محدودیت‌ها را قبول کنید
لازم
نیست همیشه درگیر این مساله باشید که دوربین گوشی‌های موبایل تنظیمات
بسیار محدودی دارند و همچون دوربین عکاسی دیجیتال قابلیت تنظیم نوردهی یا
حساسیت نوری را ندارد. دوربین موبایل نیز مزیت‌های خودش را دارد. دوربین
موبایل همیشه همراه کاربر است و به واسطه نرم‌افزارها و اپلیکیشن‌های موجود
خیلی آسان‌تر می‌توان عکس‌های آن را ویرایش کرد. فقط کافی است
نرم‌افزارهای عکاسی را روی گوشی خود دانلود و نصب کنید.
سرعت شاتر
همان
طور که تنظیم دیافراگم مشخص می‌کند لنز تا چه اندازه باید باز بشود، سرعت
شاتر نیز تعیین می‌کند لنز تا چه زمانی باز بماند تا عکس دلخواه ثبت شود.
سرعت شاتر در دوربین با عدد کسری نمایش داده می‌شود. به طور مثال، تنظیم
سرعت شاتر روی عدد 1/50 یعنی شاتر به اندازه پنجاهم یک ثانیه پشت سر هم باز
خواهد ماند. یا مثلا عدد 1/25 یعنی لنز به مدت بیست و پنجم ثانیه باز است.
حساسیت نوری (ISO)
در
دوربین‌های دیجیتال، ISO به معنای حساسیت لنز دوربین به نور است. هر چه
میزان ISO بالاتر باشد، نور بیشتری در عکس ثبت خواهد شد و برای آن نیز باید
شاتر در سرعت‌های بالا تنظیم شود. به این مفهوم که در محیط‌های کم نور
می‌توان حساسیت نوری را در بالاترین حد و سرعت شاتر را زیاد کرد تا عکس‌ها
بدون نویز و تارشدگی ثبت شوند.
البته باید بدانید هر چه ISO در عدد
بالاتری تنظیم شود، نویز عکس نیز به مراتب بیشتر می‌شود. به همین دلیل است
که عکس‌هایی که در محیط‌های تاریک و کم نور گرفته می‌شوند همیشه بی کیفیت
هستند. عدد کوچک‌تر دیافراگم به این معنا است که لنز عریض‌تر باز می‌شود و
می‌توانید با سرعت شاتر بالاتری عکاسی کنید. در این حالت نیازی به سه پایه
نیست و خیلی سریع می‌توانید از منظره موردنظر عکاسی کنید. همچنین عمق دید
سطحی‌تری هم خواهید داشت و پس زمینه سوژه تارتر دیده خواهد شد.
برای
اینکه پس زمینه عکس نیز واضح باقی بماند، باید با دیافراگم بزرگ‌تر عکاسی
کنید که باعث می‌شود لنز کمتر باز شود و نور کمتری وارد شود. در این حالت
باید سرعت شاتر نیز کمتر باشد. اگر لنز زمان طولانی‌تر باز باشد، کوچک‌ترین
حرکت در کادر باعث تار شدن آن می‌شود.
برای اینکه پس زمینه عکس
واضح باقی بماند و سرعت شاتر نیز بالا باشد، می‌توانید میزان ISO دوربین را
افزایش دهید تا حساسیت دوربین به نور بیشتر شود. اما اگر این میزان خیلی
زیاد باشد، نویزهای عکس هم بیشتر خواهند شد.