در ادامه پیگیری موضوع سایت‌هایی که با
استفاده از روش‌های غیرحرفه‌ای و غیراخلاقی سعی در کسب رتبه‌های پایین در
سیستم الکسا و متعاقب آن جذب آگهی‌های چند میلیونی و کسب درآمد دارند، این
هفته قصد داریم این بحث را از زاویه‌ای دیگر بررسی کنیم.
به گزارش سافت گذر به نقل ازبرسام؛ موضوع رعایت آداب و اخلاق کسبوکار تا
حدی در آیین و فرهنگ اجتماعی عمق و ریشه دارد که یکی از افتخارات هر شخص
حرفه‌ای، رعایت این فرهنگ و موفقیت در زیر سایه این فرهنگ خوب محسوب
می‌شود.
شاید شما هم تا به حال عباراتی مانند «غش
در معامله» را شنیده باشید. اما بگذارید تا با این عبارت که در واقع در
سیستم قضایی کشور ما هم به‌عنوان جرم تلقی می‌شود بیشتر آشنا شویم. برای
درک بهتر موضوع، آن را با یک مثال تصور کنید.
برای انجام یک معامله (عقد یک قرارداد،
فروش یک کالا، ارایه خدمات و . . .) دو طرف آن معامله شرایطی را اعلام
میکنند. اگر پس از انجام معامله، یکی از طرفین، شرایطی را که بیان کرده
است فراهم نکند (مثلا کالایی با کیفیت پایین‌تر از آنچه گفته ارایه کند یا
خدماتی کم‌ارزش‌تر از آن چیزی که گفته ارایه دهد) اصطلاحا در معامله غش
کرده است. به‌طور مثال اگر شما قصد خرید یک لپ‌تاپ دارید، به فروشنده‌های
مختلفی مراجعه می‌کنید. هر یک از این فروشنده‌ها مشخصاتی از محصولات‌شان به
شما ارایه میکنند. شما با بررسی و مقایسه مشخصات این محصولات، یکی از
آنها را انتخاب می‌کنید.
حال تصور کنید که لپ‌تاپ مورد نظرتان را
به خانه می‌آورید و با روشن کردن و استفاده از آن متوجه می‌شوید مشخصات
محصولی که خریداری کرده‌اید با مشخصاتی که فروشنده از آن ذکر کرده کاملا
متفاوت است! شما با پرداخت هزینه بالا به جای یک لپ‌تاپ با پردازنده، رم،
هارد و گرافیک قوی، صاحب یک لپ‌تاپ با امکانات متوسط شده‌اید.
این مصداق و مثال کاملا بارز و روشن غش در معامله است؛ موردی که متاسفانه امروز تا حدی در موضوع تبلیغات اینترنتی مشاهده می‌کنیم.
تقریبا همه فعالان عرصه تبلیغات اینترنتی
(چه آگهی‌دهنده‌ها و چه مدیران سایت‌ها) از اهمیت جایگاه هر سایت در
رتبه‌بندی سایت الکسا آگاهی دارند. تقریبا تمامی مدیران سایت‌ها (اکثرا
کسانی که به ارایه محتوا می‌پردازند مانند مجله‌های اینترنتی و سایت‌های
خبری) به این نکته واقف‌اند که داشتن رتبه الکسای تک و دو رقمی به‌معنای
داشتن درآمد بالا از طریق جذب تبلیغات است.
رتبه الکسا یک مقیاس برای نشان دادن میزان
بازدید سایت‌ها نسبت به یکدیگر است. این رتبه بر اساس مقیاس جهانی و
منطقه‌ای (مربوط به هر کشور) برای هر سایت مشخص و در دسترس است.
اغلب آگهی‌دهندگان و آژانس‌های تبلیغاتی
برای سفارش آگهی در سایت‌های مختلف به سراغ سایت‌هایی می‌روند که رتبه
الکسای پایین‌تری نسبت به دیگر سایت‌ها دارند؛ چون طبق روش سایت الکسا برای
رتبه‌بندی سایت، هر سایتی که رتبه کمتری دارد، دارای مخاطب بیشتر و میزان
بازدید روزانه بیشتری است.
از این‌رو داشتن رتبه دورقمی و تک‌رقمی در
میان سایت‌های ایرانی برای سایت‌های اینترنتی استنادی برای داشتن بازدید
بالا و تضمینی برای جذب آگهی و درآمد بیشتر است.
اما آیا همه سایت‌ها به‌صورت طبیعی و بدون هیچ‌گونه دخالتی به این رتبه‌ها دست می‌یابند؟
تا چند سال پیش این موضوع امری طبیعی بود و
مدیران سایت‌ها فقط از راه‌های متعارف و معمول به جذب مخاطب و بازدید برای
سایت خود می‌پرداختند. اما در دو سه سال اخیر سایت‌های زیادی سعی کردند از
طریق راه‌های نه چندان متعارف، هرطور که شده جایگاهی را برای خود در
رتبه‌های پایین الکسا به دست بیاورند.
در مقاله‌های قبل سعی کردیم از زوایای
مختلفی این موضوع و راه‌هایی را که مدیران بعضی سایت‌های زرد برای رسیدن به
رتبه‌های پایین طی میکنند بررسی کنیم و این بررسی‌ها ادامه خواهد یافت؛
تا جایی که با آگاهی بیشتر آگهی‌دهندگان، روش‌هایی که مصداق کامل
کلاهبرداری هستند توسط مدیران سایت‌ها کنار گذاشته شوند.
مدیران کسب‌و‌کارهای مختلف با در‌نظر
گرفتن اهداف خود به درج تبلیغات و آگهی در سایت‌هایی اقدام میکنند که به
گمان‌شان طبق آماری که الکسا منتشر می‌کند بازدید بالایی دارند، اما با
گذشت زمان نتیجه‌ای که به‌دنبالش هستند حاصل نمی‌شود. چون مدیر سایت
انتخاب‌شده از راه‌هایی به‌جز راه‌های معمول به رتبه‌ای دست پیدا کرده است
که حق سایت‌هایی است که به‌صورت واقعی میزان بازدید بالایی دارند.
اکثر این سایت‌های زرد با استفاده از
پاپ‌آپ‌ها بازدیدکنندگان را بدون هدف و در واقع بدون بازدید واقعی به سایت
خود هدایت میکنند. اما آیا این بازدید غیرواقعی سودی برای کسانی که به درج
تبلیغات در این سایت‌ها اقدام میکنند دارد؟ مسلما پاسخ خیر است!
همین امر باعث می‌شود تا مدیران
کسب‌و‌کارها نسبت به تبلیغات اینترنتی بی‌اعتماد شوند؛ چون وارد معامله‌ای
شده‌اند که طرف مقابل در آن خواسته یا ناخواسته غش کرده و عملا به
کلاهبرداری پرداخته است.
متاسفانه تاکنون نیز مسوولان امر اقدامی
در این زمینه انجام نداده‌اند؛ حتی مسوولانی که بعضا در جلسات مختلف اخلاق
را به‌عنوان مهم‌ترین عامل فعالیت در وب معرفی کرده‌اند. اما آیا معامله
سالم و به دور از غش و کلاهبرداری به‌عنوان مصداق اخلاق نیست که مسوولان
امر توجهی به آن ندارند؟
البته در فضای آلوده به بی‌اعتمادی دنیای
مجازی، مدیرانی هم یافت می‌شوند که در همه حال به فکر حفظ سلامت کاری خود و
کسب‌وکارشان هستند؛ مدیرانی که اگر پای صحبت‌هایشان بنشینیم، آنها هم از
فضای به‌وجود‌آمده رضایت ندارند، حتی در شرایطی که لطمه‌ای به درآمدشان
وارد نشده است.
هرچه از لحاظ فنی به موضوع پرداخته شود، باز هم جای خالی اخلاق احساس خواهد
شد؛ اخلاقی که با رعایت آن شاید مدیران سایت‌ها مجبور باشند هزینه‌های
زمانی و مالی بیشتری بپردازند، اما نتیجه‌ای که به دست می‌آورند مطمئنا
دلچسب‌تر و رضایت‌بخش‌تر از نتیجه‌ای است که بعضی‌ها اکنون به آن
رسیده‌اند.
با ادامه این روند در آینده نزدیک
روش‌هایی را بیان خواهیم کرد که مدیران کسبوکار بتوانند با استفاده از
آنها سایت‌های متقلب را شناسایی کنند.
همچنین به‌صورت اختصاصی به معرفی سایت‌هایی خواهیم پرداخت که در این زمینه اخلاقیات را قربانی زیاده‌خواهی و پول‌پرستی میکنند.