حتما برای شما نیز این سوال پیش آمده که چرا برخی آدرس‌های
اینترنتی حاوی کاراکترهایی مانند #?&%! هستند؟ در ادامه به پاسخ این
پرسش خواهیم پرداخت.
به گزارش سافت گذر به نقل ازفارنت؛ همان‌گونه که می‌دانید آدرس‌های اینترنتی یا همان URL ها در واقع
آدر‌س‌هایی برای وب‌سایت‌های مختلف هستند که با تایپ آن‌ها در نوار آدرس
مرورگر می‌توانید به خواندن اخبار، مشاهده ویدئوهای مختلف و اموری از این
قبیل اقدام کنید. به همین دلیل انتظار داریم که این آدرس‌ها تا حد امکان
ساده بوده تا به خاطر سپرده شوند.
با این اوصاف امروزه اکثر آدرس‌های اینترنتی طولانی بوده و در واقع
غیرقابل کشف هستند. این کاراکترهای طولانی و بعضا عجیب و غریب در این
آدرس‌ها چه معنایی دارند؟ به‌منظور پاسخ دادن به این پرسش ابتدا بهتر است
به بررسی ساختار آدرس‌های اینترنتی بپردازیم.
ساختار URL
به‌عنوان یک نمونه ملموس، آدرس http://www.farnet.ir را در نظر بگیرید.
http:// قسمتی از آدرس است که در واقع پروتکل نامیده می‌شود و به رایانه
شما اعلام می‌کند چگونه با سرور وب‌سایتی که می‌خواهید مشاهده کنید تعامل
داشته باشد. در این مورد HTTP به رایانه شما اعلام می‌کند که انتظار دریافت
اطلاعات ساختاریافته برای وب‌سایت‌ها را داشته باشد. www.farnet.ir نام
سروری که قصد تعامل با آن دارید را در بر می‌گیرد. می‌توانید این مورد را
به عنوان آدرس خیابان یا یک شماره تلفن مدنظر قراردهید.
یک لحظه در همین‌جا مکث می‌کنیم. در روزهای اولیه ایجاد اینترنت، این
آدرس‌های اینترنتی اولیه کافی بودند. در واقع صفحات وب، مستنداتی ساده
بودند که به یکدیگر پیوسته شده و تحت پوشش یک URL کوتاه و ساده قرارگرفته
بودند.
با تکامل وب، توانایی‌های وب‌سایت‌ها و قابلیت‌های وب‌سایت‌های مختلف
نیز کامل شدند و به‌طبع آن‌ها آدرس‌های اینترنتی نیز با تفاوت‌ها و
تغییراتی روبرو شدند. کاربران نیز از رایانه‌های خود انتظار داشتند به جز
دریافت اطلاعات موارد و قابلیت‌های دیگری نیز از خود بروز دهند و به همین
دلیل آدرس‌های اینترنتی کامل‌تر شدند.
به‌عنوان یک مثال ساده هنگامی که یک علامت سوال در آدرس مشاهده می‌کنید،
این علامت دنبال‌کننده آنچه پارامترهای جستجو است بوده و اطلاعات بیشتری
را استخراج و سرور نیز به‌طور پویاتری پاسخگو خواهد بود تا نهایتا صفحه وب
بر اساس آنچه شما خواهانش بوده‌اید به نمایش درآید. این مطالبه ممکن است
قرارگرفتن نام شما در فیلدهای مختلف یا فراهم کردن لینک‌های مرتبط برپایه
جستجوی وب انجام شده از سوی شما باشد. از آنجایی‌که امروزه لینک‌های مختلف
مملو از کاراکترهای متفاوت هستند، با مراجعه به این لینک می‌توانید تعدادی از کاربردی‌ترین علامت‌ها را مشاهده کنید.
آدرس‌های اینترنتی در دنیای مدرن
پس از قسمت .com آدرس اینترنتی مشاهده شده ممکن است مجموعه‌ای از
اسلش‌ها را مشاهده کنید. به عنوان مثال
http://www.farnet.ir/tag/farexplains در واقع مسیر درخواست شمار را
سازماندهی می‌کند و یا مکانی که به فایل‌های قرارگرفته بر روی سرور رهنمون
می‌شود را مشخص می‌کند.
در صورت جستجوی عبارتی در گوگل، ساختار مشاهده شده برای آدرس اینترنتی
متفاوت خواهد بود. پارامترهایی مانند کلمات کلیدی که برای آن جستجو می‌کنید
در آدرس مشاهده خواهند شد و هر یک نیز به‌واسطه یک علامت به‌علاوه از
دیگری جدا خواهد شد. پارامترهای جستجو در آدرس اینترنتی نیز با یک علامت
سوال همراه خواهند شد. در صورتی که مورد جستجوی شما خود علامت سوال داشته
باشد این روند تغییر یافته و ابتدا یک علامت سوال و سپس یک علامت تساوی و
نهایتا پرامترهای جستجو به همراه علامت به علاوه در میانشان مشاهده خواهد
شد. ممکن است مواردی مانند علامت درصد را به شکل “20%” نیز در میان کلمات
مشاهده کنید. از این مورد با عنوان ترفند فرار به منظور نمایش فاصله یاد
می‌شود.
در صورتی که علامت تساوی در آدرس اینترنتی مشاهده می‌کنید مدنظر داشته
باشید که از آن به‌منظور جداسازی کلیدواژه‌ها از مقادیر، در ترکیب‌های
کلیدواژه به همراه عدد استفاده شده است. احتمال استفاده از علائم به‌منظور
یادآوری اطلاعاتی که تنها برای یک وب‌سایت ویژه معنا دارد نیز وجود دارد.
استفاده از علامت هش‌تگ نیز باعث خواهد شد هرآنچه در انتهای یک آدرس
اینترنتی و پس از علامت هش‌تگ وجود دارد به سرورها ارسال نشود و تنها توسط
مرورگر وب مورد استفاده قرارگیرد.
استاتیک و دینامیک
بسته به تعداد استفاده از کاراکترهای یادشده در آدرس‌ها، URL ها به دو
دسته استاتیک و دینامیک تقسیم می‌شوند. آدرس‌های استاتیک آن‌هایی هستند که
حاوی نقطه، اسلش، خط تیره و زیرخط‌ها هستند. این آدرس‌ها ترافیک را بهتر از
انواع دینامیک هدایت میکنند و در جستجوهای انجام شده از طریق گوگل
امتیازات بالاتری بدست می‌آورند، دلیل این امر نیز واضح بوده و این آدرس‌ها
برای خواندن و به یادآوردن بهتر هستند.
آدرس‌های دینامیک شامل علامت سوال، علامت تساوی، علامت تعجب و دیگر
سمبل‌های موجود در صفحه‌کلید هستند. این آدرس‌ها به سختی در ذهن افراد جای
می‌گیرند و معمولا آمار کمتری از نظر تعداد کلیک به خود اختصاص می‌دهند.
آنچه واضح است هیچ شخصی از آدرس‌های اینترنتی دینامیک یک جستجو به‌منظور
تبلیغ بر روی بیزینس کارت و یا موارد بازاریابی بهره نخواهد برد اما
سرویس‌هایی مانند TinyURL یا Bitly، Google URL و یا سرویس‌هایی اینچنینی
نیز وجود دارند که به کوتاه‌کردن آدرس‌ها کمک میکنند. این آدرس‌های کوتاه
شده از شر کاراکترهای اضافی خلاص نشده و تنها به ذخیره اطلاعات در مکانی
دیگر اکتفا میکنند. وقتی کاربر بر روی یک لینک کوتاه شده کلیک می‌کند به
لینک اصلی ارجاع داده خواهد شد.
این سیستم اگرچه بسیار پیچیده به‌نظر می‌رسد اما دورنمای وب خبری از
رهایی از آن نمی‌دهد. با این اوصاف با توجه به استفاده از فیدریدرها و یا
به اشتراک گذاری اطلاعات در سرویس‌ها و شبکه‌های اجتماعی مختلف به‌نظر
می‌رسد در آینده استفاده ما از این سبک آدرس‌ها کاهش خواهد یافت و نیازی
به واردکردن دستی آدرس‌های اینترنتی نخواهیم داشت.
در آینده‌ای نزدیک، آدرس‌ها نیز ممکن است به سرنوشی مانند شماره تلفن‌ها
دچار شوند و از آن‌ها همواره و در هر مکانی استفاده کنیم و البته آدرس‌های
مهم‌تر را به حافظه بسپاریم.