فناوری مولتی تاچ یا چندلمسی، به کاربر این امکان را می‌دهد تا همزمان
با لمس دو یا چند محل به وسیله‌ی انگشت، از صفحه نمایش استفاده کند. تمام
گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها می‌توانند چندین نقطه تماس همزمان را توسط صفحه
نمایش لمسی خود تشخیص دهند. این موضوع چگونه ممکن می‌شود؟
به گزارش سافت گذر به نقل ازترفندستان؛ صفحات نمایش لمسی در گوشی‌های هوشمند، تبلت‌ها و اکثر لپ‌تاپ‌ها و
رایانه‌های شخصی All-in-One وجود دارند. اما چگونه کار می‌کنند و به خصوص
چگونه می‌توانند چندین نقطه‌ی تماس همزمان را برای مثلاً بزرگ‌نمایی یک
عکس با دور کردن دو انگشت از یکدیگر تشخیص دهند؟
اولین صفحات نمایش لمسی قادر به این کار نبودند. چرا که از فناوری
مقاومتی (Resistive) استفاده می‌کردند. این موضوع بر اساس اصل ساده‌ای
استوار است؛ فشار انگشت یا قلم، تماس الکتریکی بین دو لایه‌ی رسانا که روی
یکدیگر قرار داده شده و با فاصله کمی از هم جدا هستند ایجاد میکند. با این
فشار ولتاژ روی یکی از لایه‌ها و اندازه‌گیری ولتاژ روی لایه دیگر می‌توان
وضعیت نقطه‌ی تماس را مشخص کرد. به عنوان مثال می‌توان از صفحه نمایش‌هایی
که در خودپردازها استفاده می‌شود و یا تابلوهای تعاملی و یا حتی صفحه‌ی
کنسول بازی Nintendo DS نام برد. اما این‌ها دارای اشکالاتی نظیر لزوم
فشار، نداشتن حساسیت و کم بودن نور صفحه نمایش هستند.
به همین دلیل است که سازندگان گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها از فناوری
دیگری که خازنی (Capacitive) نامیده می‌شود استفاده می‌کنند. در این فناوری
نیازی به فشار دادن نیست. اساس این فناوری نیز ساده است. بدن ما هادی
الکتریسیته است و فقط با انگشت لمس کردن یک صفحه نمایش که دارای سیم‌های
الکتریک است باعث اختلال خفیف منطقه الکتریکی آن می‌گردد و در واقع بار
الکتریکی توسط انگشت جذب یا بلعیده می‌شود.
در سال 2007 شرکت اپل نخستین گوشی هوشمند خود با صفحه لمسی خازنی چند
نقطه‌ای را ارائه کرد و موفق به کسب چندین پروانه‌ی ثبت اختراع برای آن‌ها
شد.
سیم‌های الکتریکی فقط پنجاه میکرون قطر دارند و این موضوع آن‌ها را
نامرئی می‌سازد و باعث می‌شود که با چشم دیده نشوند. آن‌ها از دو لایه
ساخته شده‌اند که یکی افقی و دیگری عمودی است. خطوط سیم‌های الکتریکی،
جریان برق را ارسال کرده و ستون سیم‌های گیرنده برای اندازه‌گیری تغییرات
احتمالی الکتریکی استفاده می‌شوند. یک جریان الکتریکی روی یک خط ارسال شده و سپس صفحه نمایش، همزمان تفاوت‌ها را در طول آن اندازه
می‌گیرد تا تماسی احتمالی روی یک یا چند تقاطع با خط ارسال‌کننده بیابد.
سپس نوبت به خط بعدی می‌رسد و باز هم این کار تا آخر ادامه پیدا میکند.
این عمل خیلی سریع انجام می‌شود و به مدار الکترونیکی امکان یافتن چندین
فشار همزمان که بعدتر توسط سیستم به عنوان حرکات تفسیر می‌شوند را می‌دهد.
اپل بسیار فراتر از این را مد نظر داشته است. چرا که صفحه نمایش لمسی‌اش
قابلیت یافتن تا پانزده نقطه‌ی تماس همزمان را دارا می‌باشد. در واقعیت،
صفحه نمایش با پنج یا ده نقطه‌ی تماس بر روی دستگاه‌های رده پایین‌تر
استفاده می‌شود، اما همین مقدار برای عملیات پایه چون بزرگ‌نمایی کافی است.
لازم به توضیح است که فناوری‌های صفحه نمایش لمسی دیگری چون امواج سطح و
مادون قرمز نیز وجود دارند؛ اما این فناوری‌ها کمتر متداول هستند.