IBM قدرت تراشه کوانتومی خود را رایگان به اشتراک گذاشت

کوبیت‌ها یا بیت‌های کوانتومی را باید بنیان رایانش کوانتومی خواند. کوبیت‌ها با بیت‌های سننتی مورد استفاده در پردازنده‌های کنوین تفاوت زیادی دارند. کوبیت‌ها برخلاف بیت‌های سنتی می‌توانند مقدار صفر، یک یا صفر/یک را در خود داشته باشند. در اختیار گرفتن مقدار صفر و یک بصورت همزمان توسط یک کوبیت را با نام Superposition می‌شناسند. این قابلیت امکان انجام شماری از وظایف را با سرعت بسیار بیشتری در مقایسه با رایانه‌های معمولی در اختیار کاربران قرار می‌دهد.

ارائه‌ی چنین سرویسی توسط آی بی اِم را باید بسیار جالب توجه خواند؛ چراکه کاربران معمولی نیز می‌توانند از قابلیت‌های پردازشی بسیار سریع این سرویس استفاده کنند، در حالی که پیش از این چنین سرویس‌هایی بصورت محدود و بسیار مراقبت شده تنها در آزمایشگاه‌هایی که متخصصین قادر به استفاده از آن بودند، ارائه می‌شد. شاید در نگاه اول اشتراک‌گذاری قدرت پردازشی یک رایانه‌ی کوانتومی مساله‌ی چندان مهمی نباشد؛ چراکه سایر کمپانی‌ها نیز چنین سرویس‌هایی را نظیر اشتراک‌گذاری قدرت پردازشی پردازنده‌های گرافیکی انجام می‌دهند. اما در مورد سرویس جدید آی بی ام باید به این موضوع اشاره کرد که این کمپانی قدرت پردازشی رایانه ی کوانتومی خود را به اشتراک گذاشته که با توجه به گران قیمت بودن این فناوری و غیرمعمول بودن استفاده از آن حتی در کمپانی‌های بزرگ نیز این سرویس بسیار خارق العاده است.

البته ارائه‌ی چنین سرویسی توسط آی بی ام را باید به عنوان مشوقی برای کمپانی کهنه‌کار دره‌ی سیلیکون خواند. همزمان با توسعه‌ی رایانه‌های کوانتومی پرقدرت‌تر توسط متخصصان این کمپانی، آی بی ام در نظر دارد تا با اشتراک‌گذاری سرویس خود،‌ به این موضوع پی ببرد که چه الگوریتم‌ها و کاربردهایی مبتنی بر رایانه‌های کوانتومی می‌توانند کاربردی باشند.

جری چاو، مدیر گروه رایانش کوانتومی IBM در این خصوص چنین اظهار نظر کرده است:

آی بی آم در طول ۳۵ سال گذشته تحقیقات گسترده‌ای را روی رایانه‌های کوانتومی به انجام رسانده است.

وی به این موضوع اشاره کرده که در اصل، علم رایانش کوانتومی در آزمایشگاه آی بی اِم بنیان نهاده شده و یکی از تاثیرگذارترین افراد در این حوزه، چارلز بِنِت است. با توجه به سابقه‌ی بلند مدت آی بی اِم در حوزه‌ی توسعه‌ی رایانه‌های کوانتومی، این کمپانی نمونه‌های متعددی از این رایانه‌ها را تولید کرده است. برای مثال یکی از رایانه‌های کوانتومی این کمپانی قادر است تا ۱۰۰ میکرو ثانیه وضعیت همدوسی را تحمل کند که به گفته‌ی چاو، یکی از نمونه‌های منحصر به فرد موجود در این حوزه است.

گوگل نیز یکی از کمپانی‌هایی است که در زمینه‌ی رایانش کوانتومی فعالیت‌های گسترده‌ای را دارد. آزمایشگاه رایانش کوانتومی گوگل با مرکز تحقیقات ارتش ایالات متحده‌ی آمریکا همکاری می‌کند. یکی دیگر از کمپانی‌هایی که فعالیت‌هایی را در این حوزه انجام می دهد، مایکروسافت است. اما در پایان باید به این نکته اشاره کرده که آی بی آم را باید پیش قراول تمام کمپانی‌ها در حوزه‌ی رایانه‌های کوانتومی خواند.

علاوه بر ایجاد امکان دسترسی به سرویس رایانش کوانتومی آی بی اِم، این کمپانی رابط گرافیکی کاربری را برای کاربران تازه کار و حرفه‌ای‌ها ایجاد کرده است که با استفاده از آن می‌توان ورودی‌های کاربران را به زبان اسمبلی کوانتومی تبدیل کرده و روی تراشه اجرا کرد. البته باید به این نکته اشاره کرد که منابع آی بی اِم در حوزه‌ی رایانه‌های کوانتومی بسیار محدود است؛ از این‌رو برای مثال ۱۰۰۰ نفر بصورت همزمان قادر به اجرای الگوریتم‌های خود روی تراشه‌ی کوانتومی نیستند. آی بی اِم برای حل این مشکل، سیستم برنامه‌ریزی را ایجاد کرده که کاربران می‌توانند با استفاده از آن به نوبت به اجرای موارد دلخواه خود روی تراشه‌ی کوانتومی اقدام کنند.

آی بی اِم در نظر دارد تا براساس بازخورد دریافت شده از سوی کاربران، اقدام به تصمیم‌گیری‌های آینده‌ی خود کند. در صورتی که علاقه دارید تا از سرویس جدید آی بی اِم استفاده کنید، اینجا را کلیک کنید.