يك مدرس دانشگاه گفت: در حال حاضر زيرساختهاي موبايل بانكينگ در كشور فراهم است اما موضوع امنيت آن ميتواند چالش برانگيز باشد.
دكتر شهريار پورآذين با
بيان اينكه سيستمهاي پرداخت از طريق موبايل در كشورهاي جهان در حال توسعه
است، درباره زيرساختهاي اين فنآوري در ايران اظهار كرد: پرداختهاي
اينترنتي از طريق موبايل و رايانه شباهتهايي دارند از اين نظر كه بايد هر
يك تبادلاتي را با رايانه مرکزي امور پرداخت بانکي انجام دهد. اما موبايل
يك دستگاه متکي بر امواج راديويي است و احتمال شنود يا بازسازي امواج
راديويي وجود دارد.
او امنيت در اين حوزه را بيانتها
و رسيدن به آن را محال دانست چراکه امنيت کامل (اگر هم وجود داشته باشد)
گران و مزاحم فعاليت سريع و عادي اجزاء سيستم است.
وي خاطر نشان كرد: بنابراين
فرضيه، جايي بين ناامني و مزاحمت به عنوان سطح امنيت مطلوب در نظرگرفته
ميشود. فاصله ناامن ميان سطح امنيت مطلوب و حد اعلاي امنيت را با روشهاي
بازپرداخت خسارات تامين ميکنند. به شرطي که احتمال نياز به پرداخت خسارت
کم باشد و اين شرط لازم براي سودآوري بيمه است.
پورآذين عنوان كرد: اطمينان از
امنيت پرداخت داراي مرزي است که جلوتر رفتن از آن هزينهاي بيش از خسارت
بيمه را در پي خواهد داشت و در حال حاضر به جاي امنيت کامل، پرداختهاي
اينترنتي را بيمه ميكنند. با اين کار تنها با پرداخت اندکي به شرکتهاي
بيمه، آنها را در سود مبادلات الکترونيکي سهيم ميکنند و در مقابل، خسارت
ناامني تبادلات پولي الکترونيکي را از آن ها مطالبه ميكنند.
او ادامه داد: سازمانهاي بيمهاي
نيز بايد به اين قابليت برسند كه سامانه پرداختهاي اينترنتي را ارزيابي
كنند و ببينند آيا ميزان سهم دريافتي آنها جبران خسارات را ميکند يا نه و
بايد دانست كه در سامانه امن، با حق بيمه كم، خسارت بالايي پرداخت ميشود.
وي تصريح كرد: ولي در سامانه غير
ايمن، حق بيمه بالا و خسارت آن پايين است. حق بيمه همان سهم شرکت بيمه از
تبادلات الکترونيکي است و با اين ساختار شرکتهاي بيمه مهمترين مميزان
امنيت سامانههاي بانکي موبايل و رايانهيي خواهند بود. اين راهي است كه در
جهان براي ارزيابي سامانه پرداختهاي الكترونيكي صورت ميگيرد و شرکتهاي
بيمه در آن نقش موثري دارند.
او با بيان اينكه در برخي
كشورها، يك تراكنش مالي روي رايانه يا موبايل تا يك ميليون دلار بيمه است،
تصريح كرد: وقتي توان مالي بيمه از يك حدي بالاتر است، موضوع امنيت نيز
يك معناي ديگر پيدا ميكند و ديگر ناامني مردم را عصبي نميكند و تنشي بين
آنها بوجود نميآيد.
اين مدرس دانشگاه گفت: آنچه كه
امنيت پرداخت از طريق سيستم موبايل ناميده ميشود، چيزي نيست جز احساسي كه
كاربرد دارد. اگر کاربر احساس كند كه خسارت ناشي از ناامني را او
نميپردازد و ضرر و زيان او جبران ميشود، ديگر مشكلي بر سر راه نخواهد بود
و ميشود گفت كه در جهت موفقيت اجراي اين سيستمها گام برداشتهايم.
وي درباره فرهنگسازي استفاده از
سيستمهاي نوين ابراز كرد: شايد بهترين كاري كه در استفاده از هر فنآوري
نو بايد انجام داد، اين است كه قبل از استفاده، طرز كار با آن را آموزش
داد. هنگام كار با خودپردازهاي بانكي ميبينيم كه سه نفر از منتظران سعي
ميکنند ببينند شما چه كار ميكنيد و اين موضوع نيز دليلي بر فقر آموزش
استفاده از يک دستگاه است. چيزي که شايد بتوان مانند ديگر کشورها آن را در
مدارس حل کرد؛ بعد ديگر امنيت هنجارسازي است.
او در پايان با بيان اينكه در
بعضي کشورها مردم همکاري با پليس را آدمفروشي ميدانند يادآور شد:
خوشبختانه اين ناهنجاري در کشور ما وجود ندارد و بايد کوشش کنيم به جايي
برسيم که سامانههاي ناامن با امنيت کامل خدماترساني کنند، چراکه مردم
هيچگونه تمايلي به رفتارهاي مجرمانه نداشته باشند و اين بخش از فرهنگسازي
بسيار مهمتر و متاسفانه پرهزينهتر است اگرچه بدون آن امنيت دست نايافتني
خواهد بود.