آیا گوگل به شعار خود یعنی «بدجنس نباش!» پایبند است؟ آن هم وقتی که ایمیل‌‌های ما را می‌خواند، مکالماتمان را می‌شنود و می‌داند که به‌دنبال چه چیزی هستیم.
گوگل تمام اطلاعات ما از جستجوها را می‌خواند و آن‌ها در بایگانی خود ثبت می‌کند. در عین‌حال انگار گریزی از گوگل و خدمات متنوع آن در دنیای امروز نیست، چرا که شرایط فعلی جهان به‌گونه‌ای است که وقتی گوگل شما را نمی‌شناسد، گویی که هیچ‌کس در دنیا شما را نمی‌شناسد. با این حساب منطقی نیست که با دنیای مجازی و خدمات متنوع آن خداحافظی کنیم. اما در هر حال باید توجه داشته باشیم که انتشار اطلاعات شخصی ما در بسترهایی مثل گوگل زمانی خطرناک می‌شود که علیه خودمان استفاده شود. ترسناک به نظر می‌رسد، اما آیا واقعا این‌گونه است؟
چندی پیش گوگل تأیید کرد که اطلاعات شخصی حدود ۵۰۰ هزار کاربر شبکه اجتماعی گوگل پلاس درنتیجه‌ی یک خطا افشا شده است. بیانیه‌ی گوگل حاکی از آن بود که ۴۳۸ برنامه‌ی کاربردی قادر بودند از این اطلاعات فاش‌شده استفاده کنند. این خطا در انتشار اطلاعات شخصی افراد، درنهایت به تصمیم گوگل مبنی بر برچیدن سرویس گوگل‌پلاس منتهی شد.
درواقع، انتشار اطلاعات ناخواسته و گاه مخرب از یک هویت شخصی می‌تواند به شکلی ویروس‌گونه فضای مجازی را پر کند و به بهای از دست دادن شغلی که همیشه رویایش را داشتید یا حتی به خطر افتادن امنیت‌تان تمام شود. اما چگونه می‌توان از وجود چنین اطلاعات مخربی پیرامون خود خبردار شد؟ برای شروع کافی است نام خود را گوگل کنید.
آخرین باری که اسم‌تان را گوگل کردید چه زمانی بود؟ در دنیای امروزی، همه‌چیز از خریدکردن تا نفوذ اجتماعی، به‌سمت دیجیتالی‌شدن پیش می‌رود به‌گونه‌ای که آرزوی هر برندی است که در صفحه اول گوگل حضور داشته باشد. ازاین‌رو، برندهای برتر و حتی افراد همیشه سعی می‌کنند بهترین متخصصان سئو را برای دستیابی به این هدف استخدام کنند. اما قرار گرفتن در گوگل تبعات خود را نیز دارد. به‌گونه‌ای که جستوجوی نام خود در گوگل دیگر یک فعالیت سرگرم‌کننده نیست و بسیاری از ما این کار را نه فقط از سر کنجکاوی، بلکه باید برای حفاظت از هویت خود انجام دهیم. اهمیت این موضوع به ضرورت کنترل و جلوگیری از آسیب وارد شدن به ماهیت وجودی خود و هویت شخصی‌مان برمی‌گردد.
بیش از نیمی از میلنیال‌ها (نسل هزاره) دست‌کم یک بار نام خود را گوگل کرده‌اند و حداقل یک نفر از هر ۱۰ نفر از آن‌ها این کار را به شکل روزانه انجام می دهد. هرچند که این آمار در بین نسل‌های مختلف متفاوت است:
۴۸ درصد - نسل زد
۵۷ درصد – هزاره‌ها
۴۵ درصد - نسل ایکس
۳۷ درصد – نسل انفجار جمعیت
بسیاری از کسانی که نام خود را در گوگل جستوجو کرده‌اند، به اطلاعات مرتبط با خود دست نیافته و تنها به اطلاعات کسانی دسترسی یافته‌اند که تشابه اسمی با آن‌ها دارند، به‌گونه‌ای که تنها یک نفر در هر پنج مورد دقیقا به محتوای مرتبط با خود دست پیدا کرده است. ذکر این نکته لازم است که بدانیم آنچه که ما در نتایج جستجوی گوگل در مورد خودمان می بینیم، دقیقا همان چیزی است که دیگران نیز به آن دسترسی دارند، این اطلاعات در اختیار هر کسی می‌تواند قرار گیرد، از مجرمان و تبهکارانی که قصد اخاذی از شما دارند تا کارفرمایانی که قبل از محول کردن پروژه‌های خود به شما می‌خواهند اطلاعاتی از شما کسب کنند.
دانستن این نکات در مورد جستوجوی آنلاین خالی از لطف نخواهد بود:
۲۰ درصد از افراد پس از جستوجو به اطلاعات نادرست و ناقص درباره‌ی خود دسترسی پیدا می‌کنند.
۱۲ درصد از آنچه که افراد در جستوجوهای آنلاین خود پیدا می‌کنند، ناخوشایند بوده و مورد پسندشان نیست؛ گرچه ممکن است این اطلاعات لزوما نادرست نباشند.
۸ درصد از کاربران به اطلاعات ناخوشایند و داده‌هایی در مورد خود دسترسی می‌یابند که اعتبارشان را خدشه‌دار می‌کند.
طبق بررسی‌های صورت‌گرفته، ۵۰ درصد از آمریکایی‌ها نیز معتقدند که امنیت اطلاعات‌شان به نسبت پنج سال گذشته کاهشی قابل‌توجه یافته است، این وضعیت کم‌و‌بیش در مورد سایر ملیت‌ها نیز صادق است و روشن است که نمی‌توان هیچ‌کس جز خود ما را مقصر این وضعیت دانست. این آمارها نشان‌دهنده‌ی اهمیت روزافزون توجه به انتشار اطلاعات شخصی در بسترهای مجازی است.
اعتیاد ما به رسانه‌های اجتماعی می‌تواند به بهای از دست رفتن اعتبار و هویت‌مان تمام شود
اعتیاد ما به رسانه‌های اجتماعی و وسواس‌مان درباره‌ی صحبت کردن در مورد خودمان به‌صورت آنلاین، می‌تواند به بهای از دست رفتن اعتبار و هویت‌مان تمام شود. درواقع پیشرفت تکنولوژی و رشد لجام‌گسیخته‌ی رسانه‌های اجتماعی، راه‌ها و شیوه‌های مختلفی را برای ابراز هویت به‌وجود آورده است. به‌گونه‌ای که سرویس‌ها و رسانه‌های مختلف این امکان را در اختیار ما گذاشته‌اند که تنها با لمس صفحه‌ی گوشی همراه مان زندگی روزمره و هویت وجودی خود را به روش‌های گوناگون به اشتراک بگذاریم. شیوه‌های جدید ارتباطی و نوع تجربه‌های اجتماعی با شکل‌گیری شبکه‌های اجتماعی جدید هرچند می‌تواند به برساخت هویت افراد کمک کند، اما در صورت عدم مدیریت صحیح می‌تواند حتی به از دست رفتن زیرساخت هویتی آن‌ها نیز منجر شود.
زمانی‌که «اطلاعات شخصی» ما در چند پلتفرم امن و توسط کلمات عبور چندگانه نگه‌داری می‌شود به نظر باید احساس امنیت کنیم، اما این احساس امنیت گاه سرابی بیش نبوده و واقعیت طور دیگری است. در اینجا شواهدی دال بر این موضوع وجود دارد:
اطلاعات شخصی ۳۵ درصد از کاربران بزرگسال اینترنت در معرض افشا و سودجویی افراد شیاد قرار گرفته است.
۲۹ درصد کاربران نیز تجربه‌ی ورود افراد نامعلوم به حساب شخصی ایمیل و رسانه‌های اجتماعی‌شان را داشته‌اند.
۱۵ درصد افراد مورد کلاهبردای قرار گرفته و اطلاعات ۱۴ درصد نیز در راستای افتتاح حساب‌های جعلی و دریافت وام مورد سوءاستفاده قرار گرفته است.
مجرمان سایبری به‌اندازه‌‌ای باهوشند که می‌توانند به‌راحتی قانون را دور بزنند
مجرمان سایبر افرادی هوشمند هستند؛ آن‌ها به‌اندازه‌‌ای باهوشند که می‌توانند به‌راحتی قانون را دور بزنند و از سد دیوارهای امنیتی و رمزهای بلندبالا و به ظاهر قدرتمند شما عبور کنند. آن‌ها می‌دانند که چگونه و در کجا به اطلاعات هویتی ما دسترسی پیدا کنند. بسیاری از ما نام اولین معلم خود در دوره‌ی دبستان و غذای مورد علاقه‌مان را به‌عنوان سؤال امنیتی انتخاب می‌کنیم، اطلاعاتی که به‌راحتی و تنها با چند جستوجو قابل دسترس و سوءاستفاده هستند.
مجرمان اینترنتی با استفاده از این اطلاعات و نیز چاشنی کردن روش‌های مهندسی اجتماعی قادر هستند به‌سادگی کلاه شما را در فضای مجازی بردارند.
مراقب کسانی که از آب گل‌آلود فضای مجازی ماهی می‌گیرند باشید
امروزه روش‌های مختلفی برای شیادی در اينترنت رايج است که ایمیل فیشینگ از جمله کلاهبرداری‌های رایج و حیرت‌انگیز محسوب می‌شود. درواقع هرکس که يک حساب ايميل داشته باشد، به احتمال بسيار زيادی در معرض حملات فيشينگ قرار دارد.
فیشینگ نوعی از حملات اینترنتی است که اطلاعات حساس شما از گذرواژه‌های اينترنتی گرفته تا اطلاعات حساب‌های بانکی‌تان را هدف قرار می‌دهد. همه چيز از يک ايميل به ظاهر ساده شروع خواهد شد؛ ایمیلی که معمولا حاوی یک لینک بوده و از شما برای اقدام فوری درخواست می‌کند.
فیشینگ
فیشینگ عموما ازطریق ارائه‌ی یک کپی گرافیکی بسیار دقیق از وب‌سایت‌های معتبر مانند درگاه‌های بانکی آنلاین و پیشخوان‌های پرداخت انجام می‌شود. کاربران عموما ازطریق یک ایمیل به این صفحه قلابی راهنمایی شده و سپس از آن‌ها درخواست می‌شود تا اطلاعاتی را که می‌تواند مانند اطلاعات کارت اعتباری مهم و حساس باشد، آنجا وارد کنند. در صورتی که گمراه شوید و اطلاعات خود را در این صفحه جعلی وارد کنید، فیشرها به اطلاعات شخصی شما دسترسی پیدا خواهند کرد.
تبهکاران سایبر تنها ازطریق فیشینگ به اطلاعات شخصی شما دسترسی ندارند، و الگوریتم‌های پیچیده‌تری نیز دراین‌میان به کمک آن‌ها می‌آید. گوگل و سرویس‌های آن از جمله بسترهای مساعد برای افشای اطلاعات شخصی و سوءاستفاده از آن هستند. آیا می‌دانید که گوگل چه اطلاعاتی را در مورد شما دارد و می‌تواند آن را در اختیار دیگر افراد قرار دهد؟
با کمی جستوجو، درخواهید یافت که حجم اطلاعات جمع‌آوری‌شده توسط گوگل، بیش از چیزی است که فکرش را می‌کنید. شاید بتوان گفت که گوگل شما را حتی از خودتان هم بهتر می‌شناسد!
از نام، جنسیت و تاریخ تولد شما و محل کار و سکونت‌تان تا شماره موبایل شخصی‌تان گرفته، تا تمام سایت‌های مراجعه‌شده و آخرین جست‌وجوها، ویدیوهایی که تماشا کرده‌اید، مکان‌هایی که در آن‌ها حضور داشتید و حتی آهنگ‌هایی که دوست دارید و غذاهایی که باب میل‌تان است، توسط گوگل ثبت و ضبط می‌شود.
بدیهی است که گوگل به‌عنوان غول یکه‌تاز دنیای فناوری، شمار بسیار زیادی از خدمات کاربردی و البته پرهزینه را ظاهرا به رایگان ارائه می‌کند، اما آیا تاکنون به این فکر کرده‌اید که گوگل هزینه این خدمات را چگونه از شما می‌گیرد؟ گوگل از رد پای ما در اینترنت آگاهی کامل دارد و واقعیت این است که تقریبا هیچ اطلاعاتی از فعالیت‌های آنلاین ما از چشم گوگل پنهان نیست. ضمن آنکه حساب جیمیل ما نیز معدنی غنی از اطلاعات و داده‌های شخصی است. کافی است سری به Google Web History بزنید و با چشم خود ببینید که گوگل چگونه به کلیه سوابق و تاریخچه‌ی مربوط‌به جستجوی شما از هر دستگاهی که روی آن با حساب کاربری گوگل خود آنلاین بوده‌اید، دسترسی دارد.
بااین‌حال، اصلاح محتوا و حذف آن از جستوجوهای گوگل می‌تواند یک فرایند پیچیده باشد، اما در عین حال بی‌توجهی به مدیریت این اطلاعات و انتشار بی‌رویه‌ی اطلاعات شخصی ممکن است عواقب جبران‌ناپذیری به‌دنبال داشته باشد. درواقع هر آن چیزی که در فضای مجازی به زبان می‌آوریم، می‌تواند به‌زودی علیه خودمان استفاده شود. بنابراین، هر فرد باید نسبت به اطلاعاتی که در اختیار گوگل قرار می‌دهد هوشیار باشد. ازطریق صفحه‌ی Google’s personal info & privacy page، دیتا و اطلاعاتی که به شیوه های مختلف توسط گوگل ضبط می‌شود را بررسی کنید و چنانچه لازم می‌دانید، نسبت به متوقف کردن ردیابی و غیرفعال کردن ثبت اطلاعات خود در گوگل اقدام کنید.
این نکته را به یاد داشته باشید که گوشی اندرویدی زیبا و خوش‌دست‌تان نیز می‌تواند شما و عادتهای روزانه‌تان را تحت نظارت داشته باشد و دست‌کم، وب‌گردی و فعالیت‌های اینترنتی و نیز اطلاعات مربوط‌به موقعیت جغرافیایی شما را با جزییات رصد کند. سعی کنید موقعیت‌یاب خود را غیرفعال کرده و از نصب نرم‌افزارهای جانبی و دادن دسترسی‌های بی‌حساب به آن‌ها خودداری کنید.