در ابتدای سوره مبارکه انفال پروردگار چهار فرمان واجب به مردم داده است. کسی که این چهار فرمان را عمل کند یک حرکت دینی معمولی انجام داده است. در فرمان اول که فرمان واجب هم هست می فرماید تقوای الهی داشته باشید. تقوا بنا بر توضیح ائمه طاهرین، انجام واجبات و ترک محرمات است. کسی که تقوا را مراعات کند، راه بیرون رفت از دوزخ و ورورد به بهشت را در قیامت برای خود رقم زده است. خداوند در آیه ۱۹ و ۲۰ سوره مبارکه مریم می فرماید: «وَإِنْ مِنْکُمْ إِلَّا وَارِدُهَا ۚ کَانَ عَلَىٰ رَبِّکَ حَتْمًا مَقْضِیًّا» هیچ یک از شما (نوع بشر) باقی نماند جز آنکه به دوزخ وارد شود؛ این حکم حتمی پروردگار توست. «ثُمَّ نُنَجِّی الَّذِینَ اتَّقَوْا وَنَذَرُ الظَّالِمِینَ فِیهَا جِثِیًّا» پس از ورود همه در دوزخ، ما افرادی را که خداترس و باتقوا بوده‌اند نجات خواهیم داد و ستمکاران را فرو گذاریم تا در آن آتش به زانو درافتند. اگر در سیاق آیه دقت شود، این تقوا تقوای مالی است. یعنی در امر معاش، دنیا، کسب، تجارت و... حلال خدا را رعایت و از حرام خدا در امور مالی اجتناب کنید. و اما فرمان دوم، خداوند در آیه ۱ سوره مبارکه انفال می فر ماید: «وَأَصْلِحُوا ذَاتَ بَیْنِکُمْ» شما مؤمنان باید از خدا بترسید و در رضایت و مسالمت و اتحاد بین خودتان بکوشید. شما وظیفه واجب داری با یک زبان هنرمندانه و محبت آمیز که بین افرادی که با هم اختلاف و درگیری دارند و در حال جدایی هستند و یا جدا شده اند، صلح و آشتی برقرار کنی. اگر این برقراری آشتی هزینه ای هم دارد پرداخت کنید. امام ششم می فرماید صدقه ای که محبوب خداوند است، آشتی دادن بین آنهایی است که با یکدیگر نزاع و درگیری دارند. و اما امر سوم و چهارم؛ خداوند در آیه ۱ سوره مبارکه انفال می فر ماید: «وَأَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ» و خدا و رسول او را اطاعت کنید اگر اهل ایمانید. از خدا اطاعت کنید چون سعادت دنیا و آخرت شما در گرو اطاعت از خدا و پیغمبر است. « وَأَطِیعُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ » و از خدا و رسول او فرمان برید، باشد که مشمول لطف و رحمت خدا شوید.