از آیه ۳۹ به بعد خداوند خطاب به مشرکین، معاندین، کفار و مخالفین چند مطلب را بیان فرموده‌اند. بعضی از این بیانات تهدید هستند، بعضی سوال هستند و بعضی دلداری رسول اکرم (ص) می‌باشند. در آیه ۳۹ حضرت حق جل جلاله می‌فرمایند: "لَوْ یَعْلَمُ الَّذِینَ کَفَرُوا حِینَ لَا یَکُفُّونَ عَنْ وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَ لَا عَنْ ظُهُورِهِمْ وَ لَا هُمْ یُنْصَرُونَ". این آیه تهدید می‌باشد؛ اگر کفار بدانند که نمی‌توانند جلوی آتش جهنم را بگیرند؛ آتشی که هم به چهره آنان است و هم به پشتشان می‌باشد و کسی آنها را یاری نمی‌کند. این افراد دائماً سوال می‌پرسند که کی قیامت می‌شود. قیامت ناگهان فرا می‌رسد، به گونه‌ای می‌آید که بهت زده می‌شوید و تعجب می‌کنید؛ نه دیگر فرصت و مهلتی دارید و نه امکان رد دارید