قاسم سلیمانی در سال ۱۳۳۵ در روستای قنات ملک که روستایی کوهستانی با ساختاری طایفه‌ای (طایفه سلیمانی کرمانی) بود، واقع در شهرستان رابر، از توابع کرمان زاده شد. نام پدرش حسن و نام مادرش فاطمه سلیمانی بود؛ یک خواهر و یک برادر بزرگتر و یک برادر کوچکتر داشت. او از ۱۲ سالگی روستای خود را برای کار در شهر کرمان ترک کرد. در نوجوانی به کار بنایی مشغول بود و در سال‌های ابتدای جوانی، از پیمانکاران سازمان آب کرمان به‌شمار می‌آمد. وی در سنین جوانی ازدواج کرد و دو فرزند پسر به نام‌های حسین و محمدرضا و دو فرزند دختر دارد. کتاب من قاسم سلیمانی هستم (سرباز ولایت) مجموعه ای از خاطرات، دست‌نوشته‌ها و دل‌نوشته‌هایی است که بعد از شهادت سردار سلیمانی در فضای مجازی منتشر شده‌اند و ارادت مردم ایران و جهان اسلام را به این شهید عزیز (سلیمانی عزیز) می‌رساند، که به کوشش ناصر کاوه در این کتاب گردآوری شده‌اند. قاسم سلیمانی در سال ۱۳۸۹ با حکم حضرت آیت الله خامنه ای فرمانده معظم کل قوا با یک درجه ارتقا به درجه سر لشکری نائل آمد اما هنوز هم در افکار عمومی همه او را “حاج قاسم” می خوانند. اما این پایان ماجرا نبود. با توطئه جدید غرب و پشتیبانی مالی کشور هایی مانند عربستان سعودی، که به شکل گیری گروهک های تروریستی تکفیری اعم از داعش و جبهه النصره در منطقه انجامید، قاسم سلیمانی ماموریتی تازه یافت و آن هم مقابله با این تهدیدات در دو کشور عراق و سوریه بود.