خداوند حکم کرده است احدی را پرستش نکنید جز خداوند متعال، اما در یک آیه پای پدر و مادر را به میان کشیده و می‌گوید: «وبالوالدین احسانا» به پدر و مادر خود احسان و نیکی کنید. در قرآن نیامده است که نسبت به پدر و مادر عدالت داشته باشید بلکه می‌گوید به آنان احسان کنید، زیرا احسان از عدل بالاتر است و به این معنی است که حتی اگر پدر و مادر وظیفه‌اش را به درستی انجام نداد ما باید به آنان احسان کنیم و نسبت به آنان متواضع باشیم. قرآن در جای دیگری می‌فرماید: ابرو گره کرده پیش پدر و مادر نروید و کوچکترین کلمه‌ای که موجب رنجش آنان می‌شود به زبان نیاورید. همچنین در اسلام توصیه شده است که ضمن خوش رفتاری با پدر و مادر در هنگام پیری عصای والدین باشیم و به آنان خدمت کنیم. شاید سوال شود مادر مهم‌تر است یا پدر؟ در واقع می توان گفت قلمرو هر دو یکی است، اما در اسلام توصیه شده از آنجایی‌که مادر کانون احساسات و عواطف است باید به او محبت بیشتری داشته باشیم. با تامل در آیات و روایات در می‌یابیم که مادر در آیات و روایات، جایگاه ویژه‌ای است و در احترام‌گذاری کفه ترازو به سوی مادر سنگین‌تر است؛ در روایات متعدد نیز بر این نکته تاکید شده است؛ پیامبر اکرم (ص) در این خصوص می‌فرمایند: «اگر پدر و مادرت صدا کردند و تو را خواستند، نخست مادرت را اجابت کن». همچنین در روایتی دیگر آمده است: «دعای مادر زودتر اجابت می‌شود گفته شد برای چه؟ فرمودند: زیرا او رحیم‌تر از پدر است.» مادر در ساخت و ساز انسان بسیار موثر است. در اسلام توصیه شده است که همسری را برای خود انتخاب کنید که دارای صفات عفت، صداقت و دینداری باشد زیرا همه این صفات به فرزندانتان منتقل می‌شود. این حضرت یکی از مادران برجسته تاریخ است که زندگی او سرشار از عشق به ولایت و امامت بود. این بانوی با فضیلت و آگاه به زمان خویش همواره از حریم حسینی دفاع می‌کرد و مجلس عزای شهدای کربلا را برپا می‌داشت. حضرت ام‌البنین(س) با معرفتی که به مقام اهل بیت عصمت و طهارت(ع) داشت، فرزندانی همچون حضرت ابوالفضل(ع) را در دامان خود پرورش داد و تا آخرین لحظات زندگی خود دست از ولایت نکشید. ویژگی‌هایی همچون وفاداری، ادب، ولایت دوستی و ولایت پذیری، شجاعت، صبر، سخنوری و شاعری، علم و دانایی و... تنها بخشی از فضایل و ویژگی‌های شخصیتی این بانوی بزرگوار است.