«أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ تَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مَا هُمْ مِنْکُمْ وَلَا مِنْهُمْ وَیَحْلِفُونَ عَلَى الْکَذِبِ وَهُمْ یَعْلَمُونَ» «آیا آن (منافق) مردمی را ندیدی که با (یهود) قومی که خدا بر آنها غضب کرده است دوستی کردند؟ آنها به حقیقت نه از شما مسلمین و نه از فرقه یهودند و به دروغ قسم یاد میکنند (که ما اهل ایمانیم) در صورتی که خود میدانند.» سالروز حماسه نهم دی هم روز بصیرت، هم روز بیعت و هم روز نمایش ریزش ها و رویش ها در عرصه انقلاب است. ذات مقدس پروردگار در آیه ۵۸ سوره مبارکه مجادله دو نکته را در خط راهبرد آفرینی و جریان سازی برای مردم مشخص می کند. نکته اول، وابستگی به دشمن و کارگزار جنایت دشمن قرار گرفتن است. مسیری که این خصوصیت را برای نیروهای انقلابی باز می کند. این راه و مسیر را ذات مقدس پروردگار در اول آیه مشخص کرده و به پیامبرش می فرماید که نگاه کن به آن مردم و کسانی که با قوم مغضوب خدا طرح دوستی و سازش ریخته اند. جریان عناد و دشمنی مغضوب خدا، در جریان اجتماعی و در مسیرو مقصد حرکتی شما، و آن کسانی که در خط سازش با آنها قرار گرفته اند نیست. نه آنها از شما هستند و نه از آن دسته ای هستند که دست سازش و دوستی به طرف قوم مغضوب پروردگار دراز کرده اند. نتیجه این دوستی و وابستگی با افراد مغضوب خدا این است که اینها به جایی می رسند که قسم دروغ می خورند در حالی که خودشان هم می دانند دروغ است. اگر بخواهیم جریان فتنه ۸۸ در غالب یک متن کوتاه و مختصر مشخص کنیم، بخش اول آن در این آیه قرآن هست. افرادی که اینها کارگزار فتنه دشمن قرار گرفتند و در خط دوستی و وابستگی به جریان معاند استکباری مغضوب خدا درآمدند و کارشان به جایی رسید که اینها به دروغ ادعایی کردند در حالی که می دانستند ادعای اینها دروغ است.