رامین سمسار
روایاتی البته واقعی، شنیدنی و عبرت آموز اندر احوالات مشترکی نگون بخت را به شرح زیر به حضور خوانندگان گرامی تقدیم می دارد:
روایت نخست:
پیامک‌های تبلیغاتی ناخواسته!!
در
ادبیات شیرین فارسی نقل است که «کسی را از در بیرون می‌کنید، از پنجره باز
می‌گردد.» پیام‌های کوتاه تبلیغاتی مثالی است عینی از این ضرب‌المثل.
یک
هفته‌ای سرمست آرامش حاصل از عدم دریافت دم به دم پیام‌های کوتاه تبلیغاتی
بودم که این آرامش با تکنیکی جدید از سوی دست‌اندرکاران امور تبلیغات و
بازاریابی بر هم ریخت، این بار دریافت پیامک تبلیغاتی از طریق تلفن ثابت.
در
نوبت اول امیدوار بودم که اتفاقی باشد و تکرار نشود اما با گذشت چند روزی
دیدم که زهی خیال باطل و پیامک‌ها از شماره‌های مختلف و با مضامین گوناگون
در حال ارسال است و ظاهرا این روشی جدید و جایگزین شیوه قبلی است.
طی
چند نوبت با شماره ۹۹۹۰ تماس حاصل و با کارشناسان مربوطه طرح مشکل نموده و
در نهایت پاسخ گرفتم که برای رفع مشکل از ایشان کاری ساخته نیست و باید به
مراکز تلفن ثابت مراجعه و مورد را از طریق ایشان پیگیری گردد.
موارد زیر باعث حیرت و ناباوری از فکرم گذشت:
*
یک مشترک به چه گویش و زبان و روشی باید خواستار رعایت حریم شخصی و خصوصی
خود باشد و آیا مسئولین در سازمان‌های مربوطه و همچنین اپراتورها در این
خصوص اصالتا دارای مسئولیتی حقوقی هستند یا خیر. به عبارت دیگر خواست و
حریم خصوصی مشترک به غایت محلی از اعراب دارد یا مشترک بی‌جا کرده است که
نمی‌خواهد پیام تبلیغاتی دریافت کند؟! ما می‌خواهیم ارسال کنیم!
*
به فرض آنکه بنده حقیر هیچ کار و زندگی ندارم و به مرکز تلفن ثابت هم
مراجعه و در آنجا طرح موضوع نمودم و مشکل پس از چندی مرتفع شده و دیگر ازآن
تلفن‌های ثابت پیام تبلیغاتی دریافت نکردم. چه تضمین قانونی وجود دارد که
این روایت در نوبت‌های بعدی از شماره‌های ثابت دیگر و یا اپراتورهای دوم،
سوم و ... تکرار نگردد.
* یک نکته جالب و البته به یقین اتفاقی نیز
هست که ذکر آن خالی از لطف نیست و آن این است که نمی‌دانم چرا همه این
پیامک‌های تبلیغاتی بدون استثنا رابطه‌ای با آدرس ثبت شده برای شماره من
دارد، البته آدرس قدیمی!! بدین ترتیب این شبهه را ایجاد می‌کند که منابع
ارسال این پیامک‌ها بانک اطلاعاتی را آن هم از نگارش قدیمی و با آدرس‌های
نا معتبر در دست داشته و مورد استفاده قرار می‌دهند. زیرا شاید بیش از ۵
سال است که تغییر در آدرس، ثبت و قبض این مشترک در آدرس جدید دریافت
می‌شود. بدینسان ارسال کنندگان پیامک‌ها به خیال آنکه بازاریابی می‌کنند
فقط پول خود را دور می‌ریزند. هر چند که این نوع بازاریابی حتی با بانک
اطلاعاتی صحیح و بروز در ذات و ریشه کور و بی‌هدف است و از دیدگاه علم
بازاریابی هزینه‌ای است بی‌فایده یا با فایده‌ای بسیار اندک.
در پایان برای کلیه ارسال کنندگان این پیامک‌ها آرزوی موفقیت و برای مشترکین نگون بخت دریافت کننده آرزوی صبر و شکیبایی دارم!
روایت دوم:
برنده شدن در مسابقه!!
ساعت
حدود ۸ شب بود که گوشی تلفن همراه به صدا درآمد و از دریافت پیام کوتاهی
خبر داد، در آشپزخانه در خدمت خانه و خانواده بودم و به دریافت پیام کوتاه
توجهی نکردم. همسرم دریافت پیام را یادآوری کرد از او خواستم که تلفن همراه
را بازبینی و متن پیام را برایم بخواند. پس از لحظه کوتاهی با شور و شادی و
غوغا گفت که مبلغ هشت میلیون ریال جایزه طرح ثامن را برنده شدی!! دیگر
بهانه‌ای نیست و باید به قول و تعهد دیرینه خرید ساعت مچی با بند چرمی
قهوه‌ای رنگ وفا کنی. زود باش، زود باش. در پیام کوتاه نوشته شده که کد ملی
خود را برای ما ارسال کنید. کارت ملیت کو؟
من که از این همه هیجان و
سرو صدای همسر گرامی شوکه شده بودم لحظه‌ای مکث کردم و گفتم طرح ثامن؟ این
طرح که قدیمی است و خاتمه یافته!؟ و گوشی همراه را گرفتم تا پیام را
بازبینی کنم. بوی تلاش برای تقلب و کلاهبرداری به مشامم می‌رسید و البته
درست هم به نظر می‌آمد چون شماره ارسال کننده شماره همیشگی که پیام‌ها و
اطلاعات قبوض را ارسال می‌کند و متعلق به همراه اول است، نبود!
با
جست‌وجویی در اینترنت و سایت همراه اول دریافتم که طرح ثامن چند سال پیش
اجرا شده و برندگان جایزه مربوطه را دریافت کرده و به یقین هدایای همسران
گرامی را نیز ابتیاع و تقدیم نموده‌اند!
صبح فردای آن روز برای پیگیری
با ۹۹۹۰ تماس گرفتم و شرح ماوقع دادم، کارشناس محترم عرایض این مشترک حقیر
را پیرامون تلاش برای کلاهبرداری و سوءاستفاده تایید کرده و یادآور شدند که
هیچگونه اطلاعات شخصی را در پاسخ به اینچنین پیام‌هایی ارسال نکنم.
اما
نکته تأمل برانگیز آنکه به علت اینکه شماره ارسال کننده متعلق به همراه
اول نبود هیچ پیگیری یا عکس‌العملی از طرف ۹۹۹۰ ممکن و مقدور نبود الا
اطلاع رسانی به مشترک!!؟؟
با تشکر و سپاسگزاری از کارشناس مربوطه
مکالمه به اتمام رسید و در روزهای آتی از دوستانی که سعی می‌کردند با من در
تماس باشند شنیدم که در آن روز پس از شماره‌گیری تلفن من پیام «مشترک مورد
نظر انگشت حیرت به دهان می‌گزد! لطفا بعدا شماره‌گیری فرمایید!» را استماع
نموده‌اند!