استیو جابز، موسس کمپانی اپل
و یکی از تاثیرگذارترین شخصیت های تاریخ معاصر، در سال‌های اخیر بسیار
مورد توجه قرار گرفته و تاکنون چندین فیلم و کتاب از زندگی او ساخته و
منتشر شده است.در این مطلب به معرفی کتاب استیو جابز شدن پرداخته ایم،
بهترین کتاب دربارهی استیو جابز از نظر خانوادهی جابز و شرکت اپل.
استیو جابز شدن
تکامل متکبری بی‌پروا و خلق رهبری انقلابی
نوشتهی برنت اِشلندر و ریک تتزلی
ترجمهی ایمان حبیبی
انتشارات میلکان، چاپ اول ۱۳۹۵، ۲۴۰۰۰ تومان
از پرفروشهای نیویورکتایمز در سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶
به گزارش سافت گذر به نقل ازسران اپل کتاب استیو جابز شدن بهترین و دقیق‌ترین کتابی است
که پیرامون زندگی جابز منتشر شده است. پیش از این از کتاب نوشته شده توسط
والتر ایزاکسون به‌عنوان بهترین کتاب بیوگرافی جابز یاد می‌شد اما تیم کوک
رئیس هیئتمدیرهی اپل این کتاب را بهترین کتاب دربارهی استیو جابز
میداند و به مردم توصیه کرده اگر می‌خواهند جابز را بشناسند و روند اختراع
اپل را بهتر لمس کنند، سراغ این کتابِ تازه بروند.
کتاب استیو جابز شدن از زاویهای شخصی‌تر به جنبهی انسانی استیو جابز
که کمتر به آن پرداخته شده است نگاه انداخته و مسئولین اپل و خانوادهی
جابز بهشدت از محتوای این کتاب راضی هستند.
استیو داولینگ سخنگوی اپل در مصاحبه‌ای با نیویورکتایمز به تحسین از این کتاب پرداخته است:
پس از گذشت مدتی طولانی از مرگ استیو جابز،
احساس کردیم که باید بیشتر دربارهی استیوی که می‌شناختیم صحبت کنیم.
تصمیم گرفتیم که در کتاب استیو جابز شدن مشارکت داشته باشیم زیرا
بهواسطهی دوستی طولانی که برنت با استیو داشته است دید بسیار ویژه و
منحصربفردی را نسبت به زندگی استیو داشته است. این کتاب استیو را بهتر از
هر چیز دیگری که تابهحال دیده‌ایم ترسیم کرده است و از انتشار این کتاب
بسیار خوشحالیم.
مسلما این حرکت اپل به نوعی بیاعتنایی به کتاب زندگینامهی رسمی جابز
به قلم والتر ایزاکسون است که در سال ۲۰۱۱ منتشر شد. تیم کوک در مصاحبه‌ای
اعلام کرد که کتاب ایزاکسون لطمه‌ای بسیار بزرگ به شخصیت استیوی است که وی
می‌شناخته است و افزود که استیوی که در آن کتاب ترسیم شده کسی است که او به
هیچ عنوان علاقه‌ای به همکاری با آن‌را نداشته است.
ادی کو مدیر بخش نرم‌افزار اپل نیز در توییتی کوتاه عنوان کرده است که
کتاب استیو جابز شدن بهترین تصویری است که از استیو جابز ارائه شده و تنها
کتابی است که بهدرستی دربارهی شخصیت وی نگارش شده است.
کتاب استیو جابز شدن شامل ناگفته‌هایی است که برای اولین بار درباره
استیو جابز از زبان نزدیکان وی نقل‌شده است.این کتاب روایات قانع‌کننده و
داستان‌های ناگفته و ناشنیده‌ای از زندگی استیو جابز را آورده است و افرادی
که اصلاً فکرش را نمی‌کنید (خانوادهی استو جابز، مدیران سابق و فعلی
دنیای فناوری در اپل، کمپانی پیکسار و دیزنی، تیم کوک، جانی آیو، ادی کیو،
اد کتمول، جان لسه تر،رابرت ایگر و بسیاری دیگر) دربارهی رهبر بلامنازعه
فناوری در قرن بیستویکم سخن گفته‌اند.
برنت اِشلندر نویسندهی کتاب بیش از ۲۵ سال دوست و رفیق استیو جابز بوده
و مصاحبه‌های زیادی با وی داشته است و در این کتاب بسیاری از مطالبی که
استیو جابز بهصورت خارج از ضبط (off the record) در مصاحبه‌های خود گفته
را برای اولین بار آورده تا واقعیت‌های زندگی استیو جابز برای همگان روشن
شود.
کتاب استیو جابز شدن این پرسش حیاتی را به ذهن می‌آورد که چگونه جوانی
بی‌پروا و متکبر و مغرور یکی از مؤثرترین رهبران کسب‌وکار رؤیایی زمان ما
شد و درنهایت چگونه زندگی روزانه چند میلیارد نفر را تحتتأثیر فناوری‌های
ابداعی خود قرار داد؟
با توجه به دسترسی باورنکردنی و منحصربه‌فرد دو نویسنده کتاب، داستانی
متفاوت از یک انسان واقعی را می‌خوانیم که با ناکامی‌ها مبارزه بی‌امان کرد
و یاد گرفت (و البته یاد داد) که چگونه از شکست‌ها می‌توان حداکثر قوت و
نیرو را برای غلبه بر زمان و مکان اخذ کرد.
استیو جابز، بیل گیتس و برنت اِشلندر ـ نویسندهی کتاب استیو جابز شدن ـ پس از مصاحبهی تاریخی سال ۱۹۹۱ در حیات خانهی استیو جابز
از متن کتاب:
«شما تازه واردین، درسته؟» این اولین جمله ای بود که به من گفت. در
بیستوپنج سال گذشته، او به خبرنگاران زیادی نـه گفته بود، اما به من روی
خوش نشان داده بود. به‌هرحال، این من بودم که حق داشتم سؤال بپرسم و
وظیفهی او فقط پاسخدادن به سؤالهای من بود.
مصاحبه با استیو جابز کار هر کسی نبود. شبِ قبل از مصاحبه، همکارانم در
دفتر روزنامهی وال استریت جورنال در سنفرانسیسکو به من توصیه کردند که
بهتر است در اولین جلسه، جلیقهی ضدگلوله به تن کنم. یکی از آن‌ها به شوخی
گفت مصاحبهکردن با جابز بیشتر شبیه جنگی تنبهتن است تا جلسهی
پرسشوپاسخ. اپریل سال ۱۹۸۶ بود و جابز در آن زمان برای مطبوعات حکم
شخصیتی افسانه‌ای داشت. جابز در یکی از مصاحبههایش با انتقاد صریح و
بیپرده از خبرنگار روزنامه، از او پرسیده بود: «تو میفهمی چی میگی؟
اصلاً از موضوع بحثمون چیزی میدونی؟»