خالکوبی‌های موقت
(جدا از مساله ی فرهنگی و مذهبی آن)، صرفا جنبه‌ی زیبایی و سرگرمی ندارند. تعدادی از دانشجویان دکتری دانشگاه
MIT در تلاش هستند که آنها را به ابزاری برای کنترل گوشی‌های هوشمند بدل
کنند.
به گزارش سافت گذر به نقل اززومیت؛ بخش تحقیقات مایکروسافت (Microsoft
Research) با همکاری لابراتوار مدیا (Media Lab) در دانشگاه MIT،
در پروژه‌ای جدید، با ترکیب حسگرهای جاسازی‌شده و ورق طلا (یک المان
پیوندی)، خالکوبی‌های موقت تعاملی ساخته‌اند. خالکوبی‌های DuoSkin ابزار
input-only نیستند، ضمن آنکه می‌توانید از لحاظ تئوری از این خالکوبی‌ها
برای کنترل حجم صدای گوشی هوشمند خود استفاده کنید، می‌توان از آنها به
عنوان یک دستگاه خروجی نیز استفاده کرد. به عبارت دیگر اجزای کوچکی در این
خالکوبی‌های موقت (مانند LEDها) می‌توانند بر اثر یک تحریک خاص (مانند دمای
بدن)، تغییر کنند. این خالکوبی همچنین قادر به ذخیره‌سازی داده و ارسال
اطلاعات هنگام درخواست دستگاهی دیگر نظیر تراشه‌های NFC است.
در مقاله‌ی پژوهشی لابراتوار مدیا دانشگاه ام‌آی‌تی و بخش تحقیقات مایکروسافت آمده است:
خالکوبی
DuoSkin با زیبایی‌شناختی شخصی موجود در تزیین بدن پیوند خورده و به
رابط‌هایی که تاکنون در اغلب اوقات زیر کاورهایی پوشیده شده‌اند، شکل
می‌دهد. ارزیابی‌های فنی ما نشان می‌دهد که پوشش طلا در زمان چسبیدن به
پوست، نسبت به مواد رایج کنونی، در استفاده‌های روزانه مقاومت و برتری‌های
بیشتری دارد. این موضوع باعث می‌شود تا ورق‌های طلا در ساخت دستگاه‌های
پوستی جذاب و کارا، به ماده‌ای قابل اتکا بدل شود. در کارگاه ارزیابی ما،
شرکت‌کنندگان قادر به شخصی‌سازی کنترلر پوستی موسیقی خود بودند، به طوری که
این کنترلرها بازتابی از زیبایی‌شناختی آنها بود.
یکی
از نقاط قوت خالکوبی‌ها، مدت‌زمان دوام خوب آنها روی پوست و
میکروکنترلرهایی خارجی است که برای فعال کردن برخی از قابلیت‌های خالکوبی
به آن متصل می‌کنید. اگرچه پژوهشگران مشکلات کوچکی را در چسباندن نوارهای
مسی و رشته‌های رسانا به بدن شرکت‌کنندگان آزمایش ۸ ساعته‌ی خالکوبی‌ها،
داشتند، اما ورق طلا دوام بسیار خوبی داشت.
میکروکنترلرها، برای
افراد خواستار خالکوبی‌هایی که به عنوان ورودی یا خروجی، باتری‌ها و اجزای
بزرگ دیگری که در خود خالکوبی‌های طلا به کار نرفته‌اند، عمل می‌کنند، بخشی
بسیار ضروری محسوب می‌شوند. با این حال می‌توان این دستگاه‌ها را روی بدن
یا لباس پنهان کرد. به موجب این دستگاه‌ها می‌توان مچ یک فرد را به کنترلر
موسیقی یا تاچ‌پد کارا برای یک دستگاه دیگر بدل کرد.
این پژوهشگران می‌گویند:
ما
باور داریم که در آینده، دستگاه‌های الکترونیکی پوستی، ابزارهای رمزآلود
کنونی نخواهند بود. در عوض آنها به کاربرپسند بودن، گسترش‌پذیری و
زیباشناختی آرایش بدن نزدیک‌تر خواهند شد و در نهایت ابزاری DouSkin را شکل
خواهند داد که بر روی بدن قابل رویت نباشد.