روز گذشته چگونگی انتخاب بهترین هارد اکسترنال را به شما آموزش دادیم و حالا سعی می‌کنیم تا شما را با حافظه‌های SDD و HDD آشنا نماییم. منظور از این دو کلمه چیست؟ مزیت‌های آنها چیست؟ کدام‌یک برای چه کسانی مناسب است؟ با سافت گذر همراه باشید تا به این سؤالات پاسخ دهیم.
حافظه‌های حالت جامد یا SDDها و هارد دیسک‌ها یا HDDها دو دسته مهم حافظه‌های موجود در بازار هستند که هر کدام دارای فواید مخصوص به خود می‌باشند.
رقابت میان SDDها و HDDها مدت زیادی است که وجود دارد ولی دسته‌ای که سرعت بیشتری داشته، حافظه‌های حالت جامد بوده‌اند که اگرچه به طور کلی از نظر ظرفیت نسبت به رقیب خود ضعیف‌تر بوده‌اند ولی امروزه تفاوت زیادی از نظر قیمت میان این دو دسته وجود ندارد.
از نظر ظرفیت حافظه
پیدا کردن HDDها با ظرفیت حافظه چند ترابایتی اصلاً کار سختی نیست. این نوع حافظه‌ها روزبه‌روز بزرگ‌تر می‌شوند که البته قیمت آنها چندان تغییری نمی‌کند. در مقابل، SDDها روزبه‌روز کوچک‌تر می‌شوند و هر چه ظرفیت آنها افزایش می‌یابد، قیمت‌شان نیز بیشتر می‌شود.
زمانی که حرف از ظرفیت به وسط می‌آید، HDDها کاربردی‌تر می‌شوند. اگر میخواهید فایلهای حجیم و بسیار سنگین خود را به مدت زیاد ذخیره کنید، هارد دیسک‌ها بهتر هستند. البته ظرفیت، تنها یکی از فواید HDDها در برابر SDDها می‌باشد.
از نظر سرعت، ظاهر و دوام
زمانی که حرف از سرعت این دو نوع حافظه می‌شود، منظور آن سرعتی است که آنها می‌توانند داده‌ها را بخوانند و یا نمایش دهند. در HDDها، میزان سرعتی که چرخ دنده‌ها می‌چرخند، سبب خواهد شد تا تعداد دفعات خواندن و نمایش داده‌ها را مشخص نمایند. زمانی که این نوع حافظه‌ها به یک فایل دسترسی پیدا نمایند، بخش "خواندن" حین انجام عملیات، موقعیت ستون‌های مغناطیسی را در زمان چرخش روی صفحات در حال چرخش مشخص می‌نماید. وقتی که یک فایل خوانده شد، به ترتیب اجرا می‌شود بنابراین HDDها از این نظر بسیار سریع عمل می‌کنند و ضمن اینکه، اگرچه دیسک پر از داده‌ها می‌گردد، ولی اجرای آنها آسان‌تر خواهد شد. این عملیات را خرد کردن داده‌ها می‌نامیم زیرا سبب می‌شود تا در مدت طولانی‌تری داده‌ها خوانده شوند.
در SDDها، خرد کردن داده‌ها اصلاً رخ نمی‌دهد و فایل‌ها به ندرت در قطعات اجرا می‌شوند و به این دلیل که تأثیر زیادی بر تعداد دفعات خواندن داده‌ها دارند، قطعه به صورت همزمان با اجرای عملیات کار خود را انجام می‌دهد. منظور از دسترسی همزمان به داده‌ها همراه با اجرای عملیات، این است که فایل‌ها با سرعت بسیار بالایی خوانده می‌شوند.
اما مشکلی که در مورد SDDها وجود دارد این است که قطعات آنها به مرور زمان فرسوده می‌شوند. این نوع حافظه‌ها الکترون‌ها را که از یک ورودی به جایی باید بروند، منتقل می‌کنند که همین فرآیند سبب خواهد شد تا سلولها قدیمی‌تر شده و عملیات کندتر گردند. البته رخ دادن چنین اتفاقی برای کاربران بسیار طولانی است که حتی ممکن است برخی از افراد اصلاً آن را مشاهده نکنند زیرا امکان دارد آنها حافظه خود را تعویض نمایند. به هر حال باید کاهش سرعت SDDها را مد نظر داشت.
از نظر دوام فیزیکی، SDDها نسبت به HDDها برتر هستند زیرا قطعات مکانیکی آنها کمتر است. قدیمی‌تر شدن قطعات حین مکانیسم جابه‌جایی آنها در حافظه‌های هارد دیسک همیشه رخ خواهد داد زیرا حرکت این نوع سلول‌های فیزیکی با نوعی ارتباط سفت و سخت با یکدیگر همراه است. اگر قرار باشد شخصی یک لپ‌تاپ را با حافظه HDD به زمین پرتاب کند، احتمال شکستن همه قطعات در حال حرکت وجود دارد که اگر این اتفاق دهد، یعنی داده‌ها از بین خواهند رفت. در سمت مقابل، SDDها هیچگونه قطعه جابه‌جا شونده‌ای ندارند ولی مدت استفاده از آنها کوتاهتر می‌باشد.
نکته‌ای دیگر که باید مد نظر داشت، ساختار این دستگاه‌ها می‌باشد. HDDها معمولاً دیسک‌های 2.5 یا 3.5 اینچی هستند در حالی که SDDها دارای سایزهای مختلفی می‌باشند. در حال حاضر، رایج‌ترین درایوها، حافظه‌های 2.5 اینچی هستند که به صورت قطعات پلاستیکی با نقاط اتصالی در یک سمت دیده می‌شوند. رایانه‌های جدید دارای محلی مشخص برای قرار دادن این حافظه‌ها هستند هرچند اگر رایانه‌ای محل موردنظر را نداشت، می‌توان با یک مبدل SDDها را متصل نمود.
SDDهای کوچک‌تر که روی فاکتورهای شکلی M.2 یا PCIها در حال تولید هستند، روزبه‌روز رایج‌تر می‌شوند. این نوع حافظه‌ها نسبت به SATA lllها بسیار گرانتر می‌باشند ولی اندازه آنها کوچک‌تر اما سرعت‌شان نسبت به آنها بیشتر است.
از نظر قیمت
همانطور که در قسمت قبلی نیز اشاره کردیم، SDDها گرانتر هستند که البته نسبت به HDDها میزان ظرفیت حافظه کمتری نیز دارند. برای میزان ظرفیت مشابه، ممکن است شما مجبور شوید که برای خرید یک حافظه SDD، تا دو برابر یا بیشتر یک حافظه HDD پول خرج کنید.
در حالی که شما هزینه کمتری می‌پردازید، همزمان یک حافظه خریداری می‌کنید که هم سریع‌تر است و هم بادوام‌تر. اگر میخواهید سیستمی طراحی کنید که در آن سرعت، جابه‌جایی و قدرت برای شما اهمیت دارد، باید یک SDD را به عنوان حافظه آن برگزینید. در اکثر رایانه‌ها، اضافه کردن یک هارد درایو کار بسیار ساده و ارزانتری می‌باشد بنابراین اگر به حافظه بیشتری نیاز دارید، HDD بهتر خواهد بود. این کار، علاوه بر مزیت‌های خاص خود، به شما اجازه خواهد داد تا سیستم عامل را بدون کوچک‌ترین تغییر در حافظه، آپدیت کرده و یا دوباره نصب نمایید زیرا می‌توان HDDها را جدا و دوباره متصل کرد.
با توجه به اینکه قیمت SDDها به سرعت در حال کاهش یافتن است، دلیل دیگری وجود ندارد که به سراغ HDDها بروید. تنها با پرداخت 70 دلار، امکان خرید SDDهایی با ظرفیت 240 گیگابایت وجود دارد و البته با پرداخت 20 دلار بیشتر، می‌توان HDD خریداری کرد که 2 ترابایت حافظه دارد. با همین 20 دلار مابه‌التفاوت، افراد می‌توانند متوجه نوعی ارتقا، سرعت در اجرا داده‌ها و به طور کلی عملکرد بهتر شوند. ما انتظار داریم که سیستم‌های جدید حداقل یک حافظه SDD و یا درایو هیبریدی داشته باشند.
و در نهایت، درایوهای هیبریدی و اکسترنال‌ها
اگر به تکنولوژی SDDها علاقه دارید ولی قیمت این نوع حافظه‌ها برای شما گران است، می‌توانید گزینه دیگری را مد نظر قرار دهید: درایوهای هیبریدی. این درایوها حافظه‌های SDD و HDD را در یک دستگاه ترکیب کرده‌اند. لازم به ذکر است که نسخه‌های مختلفی برای این تکنولوژی جدید وجود دارد.
این حافظه‌ها را معمولاً SSHD می‌نامند که بعضاً حدود 1 یا 2 ترابایت ظرفیت دارند و برخی اوقات با یک مموری NAND از نوع SDD همراه هستند. SSHDها ابتدا فایلهایی که شما بیشتر استفاده می‌کنید را شناسایی می‌نمایند و سپس آنها را به در دسترس‌ترین قسمت SDD منتقل می‌کنند. دیگر فایل‌ها در دیسک در حال چرخش HDD ذخیره می‌شوند.
اگرچه SSHDها دوام و قدرت SDDها را ندارند ولی سرعت آنها در انجام برخی فرآیندها بسیار بالا است.
سایز این نوع حافظه‌ها بعضاً از 2.5 تا 3.5 میلی‌متر می‌باشد. ضمن اینکه علاوه بر در اختیار قرار دادن ظرفیت‌های نسبتاً بالا، افراد می‌توانند چندین درایو را خریداری نمایند تا ظرفیت حافظه خود را افزایش دهند.
افزون بر وجود چنین گزینه‌هایی برای انتخاب، می‌توان یک درایو را به عنوان دستگاه اکسترنال حافظه برگزید. در بازار، دستگاه‌های زیادی وجود دارند که فقط از آنها به عنوان حافظه‌های اکسترنال استفاده می‌شود که البته هر کدام از این درایوها را می‌توان به وسیله یک کابل USB به دستگاه متصل کرد. بنابراین دستگاه همچون یک درایو عمل خواهد کرد که می‌توانید آن را هر جا که میخواهید با خود ببرید تا به داده‌ها و اطلاعات خود در هر لپ‌تاپ و رایانه‌ای دسترسی داشته باشید.
از آنجایی که ظرفیت حافظه‌ها روزبه‌روز می‌شود، SDDها نسبت به HDDها میان افراد رواج بیشتری پیدا می‌کنند. اصلاً پیشنهاد نمی‌شود که سیستمی خریداری شود که تنها امکان اتصال HDD را دارد زیرا این کار سبب خواهد شد تا از یک گزینه بسیار عالی خود را محروم کنید. اگر در این زمینه در مورد قیمت فکر می‌کنید، باید بگوییم که پرداخت هزینه بیشتر، ارزشش را دارد به دلیل اینکه حتی اگر یک جای قرار دادن SDD وجود دارد، به راحتی می‌توانید متوجه تفاوت میان این حافظه‌ها باشید.
منبع: digitaltrends.com