رادیو FM مزایای زیادی دارد؛ هم رایگان است، هم داده زیادی مصرف نمی‌کند، هم سیگنالها را بهتر از LTE دریافت می‌کند و هم اطلاعات بروز را ارائه می‌دهد ولی چرا تولیدکنندگان گوشی‌های هوشمند چندان رغبتی برای گنجاندن این تکنولوژی در محصولاتشان ندارند؟ با سافت گذر همراه باشید تا به این سؤال پاسخ دهیم.
اگرچه رسیورهای FM اخیراً محبوبیت خود را از دست داده‌اند ولی هنوز دستگاه‌های مختلفی در بازار وجود دارند که این فناوری در آنها به چشم می‌خورد. در تصویر زیر می‌توانید سیر نزولی یا صعودی گوشی‌هایی که به رادیوهای FM مجهز بوده‌اند را مشاهده نمایید.
همان‌طور که مشخص است، اوج این فناوری در بازه زمانی سال‌های 2008 تا 2010 بوده است بنابراین نمودار در این بخش کمی متراکم می‌شود. این بازه زمانی بیشتر برای کسانی مفید بود که به رادیو گوش دادن علاقه داشتند.
شاید از اینکه اپل در پایان نمودار قرار گرفته تعجب کنید ولی تولیدکننده آیفون هیچ‌گاه رسیور FM را در محصولاتش قرار نداده است.
باید این نکته را نیز یادآور شویم که نمودار بالا، تعداد دستگاه‌های تولید شده دارای رادیو FM توسط شرکت‌های مختلف را نشان می‌دهد و نه مقدار فروش آنها را.
با تمام مزیت‌هایی که گفتیم، چرا دیگر از رادیوهای FM استفاده چندانی نمی‌شود؟ در اینجا شاید بتوانیم دلیل قانع‌کننده‌ای بیاوریم؛ زیرا این دریافت‌کنندگان به هدفون سیمی نیاز دارند تا به عنوان آنتن کار کند هرچند با USB-C نیز چنین چیزی امکان‌پذیر است ولی جک هدفون 3.5 میلی‌متری قادر به دریافت سیگنالها نیست.
دلایل دیگری نیز وجود دارد که از آن جمله می‌توان به پخش زنده موسیقی با هزینه کم توسط سرویس‌های مختلف اشاره کرد. برخی اوقات، یک رسیور در گوشی وجود دارد ولی از نظر نرم‌افزاری پشتیبانی نمی‌شود؛ دقیقاً موردی که برای گلکسی اس 9 و گلکسی اس 9 پلاس در ایالات متحده و کانادا پیش آمد که البته این مشکل بعدها توسط یک بروزرسانی حل شد. چنین مسئله‌ای نیز پیش از این برای گلکسی اس 8 و اس 8 پلاس به وجود آمده بود.
باید سری S سامسونگ را یک استثنا بدانیم ولی این نکته را در نظر بگیرید که اکثر گوشی‌هایی که بیش از 400 یورو قیمت دارند، دیگر دارای رادیو FM نیستند حتی سری نوت کمپانی کره‌ای نیز چنین قابلیتی ندارد. در این میان اما، برخی محصولات ال‌جی، ویوو و ایسوس رادیو FM دارند و برخی نه.
از چه زمانی استفاده نکردن از رادیو FM به یک رویه معمول تبدیل شده است؟
چه زود و چه دیر، رادیو FM سیر نزولی در پیش خواهد گرفت تا جای خود را به فناوری‌های پیشرفته‌تر مانند رادیو HD یا DAB بدهد. برای مثال، نروژ رادیو ملی خود را متوقف کرده است (البته ایستگاه‌های محلی هنوز فعال هستند). دو شیوه رادیو جدید دارای ایستگاه‌های بیشتر، پهنای باند وسیع‌تر، سرویس‌های متنوع‌تر و نویز کمتری خواهند بود. لازم به ذکر است که +AAC با شیوه 320 کیلوبایت بر ثانیه تقریباً کنار رفته است هرچند سرویس‌های 128 کیلوبایتی همچنان در برخی مناطق استفاده می‌شوند.
متأسفانه از سیگنالهای استاندارد فعلی حمایت نمی‌شود به طوری که گوشی ال‌جی استایلوس 2 (معرفی شده در سال 2016) تنها گوشی می‌باشد که مجهز به رسیور +DAB است.
شما چه‌قدر از رادیو گوشی خود استفاده می‌کردید؟ تا چه حد نبود این فناوری در گوشی‌های امروزی حس می‌شود؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.
منبع: gsmarena.com